All Chapters of เหนือหัวใจภาคี: Chapter 131 - Chapter 140

หลังจากกลับจากโรงพยาบาลภาคีอาสาดูแลหมูยอแทนเหนือฟ้า ระหว่างนั้นเขาจึงปรึกษากับภรรยาเรื่องลูกสาวเพราะเกรงว่าอาจมีการกลั่นแกล้งและบูลลี่กันที่โรงเรียนโดยที่เขาและเธอไม่เคยรับรู้มาก่อน"เหนือว่าเราควรไปสอบถามคุณครูโดยตรงเลยดีไหม พี่ไม่ค่อยสบายใจเลย" เขาบ่นพึมพำท่ามกลางไฟสีส้มที่ส่องจากโคมรูปเห็ด ขณะที่ตนเองกำลังนอนตะแคงตบ ๆ ก้นให้หมูยอที่เพิ่งจะนอนหลับสนิท เนื่องจากหนูน้อยรู้สึกกระสับกระส่ายไม่สบายท้อง แค้พอได้รับประทานยากับเกลือแร่เข้าไปอาการท้องเสียของเจ้าตัวเล็กก็ดูทุเลาลงสาวอวบที่เพิ่งอาบน้ำและไดร์ผมเสร็จก้าวขาเข้ามาในคอกกั้น วันนี้เธอกับสามีตัดสินใจนอนที่ห้องนั่งเล่นเพื่อดูแลหมูยอ"ดีค่ะ เพราะสมัยที่เหนือโดนเพื่อนแกล้งและถูกล้อเลียนเรื่องรูปร่างเหนือก็มีความรู้สึกเดียวกับลูก เหนือไม่เข้าใจเลยว่าตอนนั้นทำอะไรผิดเพื่อน ๆ ถึงไม่อยากคบเหนือ ตอนนั้นคนเดียวที่ให้คำปรึกษาได้คือพี่ไนท์ค่ะ แต่ตอนนี้เราคือครอบครัว เราทุกคนจะช่วยกันให้คำปรึกษานิ่มฟ้า เหนือจะไม่ปล่อยให้ลูกเผชิญความเจ็บปวดคนเดียวเด็ดขาด" หญิงสาวเล่าเท้าความในอดีตที่เจ็บช้ำ คำพูดถากถากทับถมของเพื่อน ๆ กลายเป็นปมในใจของเธอที่อยาก

ภายในอ่างอาบน้ำทรงกลมที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องน้ำ มีร่างตุ้ยนุ้ยสองแม่ลูกกำลังแช่น้ำนมอุ่น ๆ ที่ภาคีเป็นคนเตรียมให้ ระหว่างที่เหนือฟ้ากำลังหยิบฟองน้ำเตรียมยกขึ้นมาขัดแผ่นหลังให้ลูกสาว พลันนั้นบาดแผลที่มีร่องรอยของการถูกกัดก็ปรากฏอยู่บนหัวไหล่เล็ก นัยน์ตาของเธอสั่นระริกวูบไหวอย่างฉับพลัน หัวใจของคนเป็นแม่แทบแหลกสลายในทันที เมื่อเห็นว่าลูกสาวยังมีบาดแผลภายในร่มผ้าที่เธอหรือหมอก็ไม่เคยรับรู้มาก่อน"นิ่มฟ้าคะ หนู หนูเจ็บไหมลูก" ฟองน้ำรูปสัปปะรดหลุดลอยจากฝ่ามือไหลผ่านไปยังเบื้องหน้าของเด็กหญิงที่กำลังนั่งหันหลัง นิ่มฟ้าย่นคิ้วชิดกันแล้วรีบหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น"เป็นอะหยังก๊ะหนุนน้อย" มือเล็กยื่นไปจับแก้มขาวอมชมพูของแม่ ผิวพรรณของแม่ทำให้เธอรู้สึกหลงรัก"หัวไหล่หนูไงคะ โดนยัยเด็กกระถินนั่นกัดมาเหรอ ทำไมหนูไม่บอกแม่ว่ามีแผลตรงนี้ด้วย"เจ้าของบาดแผลกลับไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าว แต่แม่ของเธอกลับน้ำตาไหลอาบนองหน้า "เจ้า นิ่งโดนขบมาแต่นิ่งบ่เจ๋บแล้ว อี่แม่บ่ต้องร้อง เดี๋ยวนิ่งร้องตามเน้อ"เด็กหญิงโผเข้าซุกอกของแม่ที่ล้นหลามเหนือผิวน้ำ เหนือฟ้าสวมกอดกลับจูบซับศีระษะเล็ก ๆ ซ้ำ ๆ ไม่รู้เบื่อเส

สองครอบครัวตกลงกันว่าจะเดินทางไปโรงพยาบาลตามคำแนะนำของปินปินที่ให้นิ่มฟ้าได้ลองพบหน้ากับลูกชายของอุษมันกับราสมาลัย"หมู่เหามาตี้นี่ทำไม" น่านฟ้าไม่เข้าใจว่าพ่อกับแม่มาทำธุระอะไรที่โรงพยาบาลทั้งที่เมื่อกี้ยังเดินเล่นกันอยู่ที่เทวาลัยดี ๆ"ป้อกับแม่พาปี้นิ่มมาเยี่ยมคน ๆ หนึ่งจ้ะ" เหนือฟ้าหันไปบอกลูกชาย ขณะที่มืออีกข้างของเธอกุมมือเปียกชื้นของลูกสาวแน่น"อี่แม่อาปินบอกนิ่มว่าอ้ายมาสอยู่ตี้นี่ ทำไมเขาถึงอยู่ตี้โฮงยา" นิ่มฟ้าไม่เข้าใจว่าเทวดาที่เธอไม่เจอหน้ามาครึ่งค่อนปีถึงมาอยู่ในสถานที่แบบนี้"เก๊าหยับ" น้ำเงี้ยวเป็นคนเดียวที่เคยเห็นเทพมาสโพล่งบอกพี่สาว แม้ตอนนั้นเธอจะยังเล็กมากแต่กลับจดจำเทวดารูปหล่อได้ขึ้นใจ"หลับก๊ะ" นิ่มฟ้าถามน้อง"อือ" เด็กหญิงผมม้าแหว่งพยักหน้า"น้องนิ่มคะมาจ้ะ เดี๋ยวน้าพาไปหาพี่มาสนะ" ราสมาลัยที่เดินไปแจ้งกับพยาบาลประจำวอร์ดเพื่อขออนุญาตพาคนมาเยี่ยม เดินกลับมาชักชวนให้เด็กหญิงเข้าไปพบกับคนป่วยที่นอนหลับไร้สติภายในห้องพักพิเศษบะแต๋งที่กำลังนั่งเฝ้าหมูยอกับแป้งจี่กินไอศกรีมเห็นนิ่มฟ้ามีท่าทีตื่นกลัวเล็กน้อยจึงอาสาพาน้องเข้าไป "นิ่มไปสิเดี๋ยวอ้ายไปเป๋นเพื่อนเน้อ"เพ

เป็นเพราะเมื่อวานนิ่มฟ้าวิ่งเล่นไล่จับกับน้องหลังจากกลับมาจากโรงพยาบาล แล้วพอเหนื่อยมาก ๆ ก็กินจนจุก เช้านี้เด็กหญิงจึงไม่อยากออกไปเดินห้างสรรพสินค้ากับบะแต๋งและปั้นหยาที่นัดแนะกันไปดูหนังเรื่องใหม่ที่เพิ่งเข้าโรง"นิ่มฟ้าตื่นหรือยังคะ" เหนือฟ้าตะโกนขึ้นมาปลุกลูกสาวที่นอนหลับอยู่บนเบาะนอนกับพื้น เด็กหญิงเด้งตัวขึ้นบิดขี้เกียจพลางเหลือบมองน้องแฝดสามที่ยังนอนหลับน้ำลายไหลอยู่บนเบาะของแต่ละคนหนูน้อยวัยประถมเดินผมเผ้าชี้ฟูลงมาจากบันไดบ้าน คราเดียวกันนั้นกลิ่นหอมของข้าวผัดกะเพราของโปรดก็ลอยฟุ้งเข้ามาเตะจมูกพานให้โสตที่อ่อนเปลี้ยเพลียแรงสดใสซู่ซ่าขึ้นมาทันตาเห็น"หิวข้าวจัง" นิ่มฟ้าเดินทอดน่องเข้ามานั่งที่หัวโต๊ะ ดวงตาสะลืมสะลือมองปู่กับย่าที่เดินพลุกพล่านไปมาเพราะวันนี้มีลูกค้ารายใหญ่สั่งปลาเผาห้าสิบตัวไปเลี้ยงฉลองเนื่องในโอกาสพิเศษ และให้จัดส่งไปที่โรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่ง"ลูกสาวคนงามแม่มีข่าวดีจะบอกค่า" เหนือฟ้าวิ่งเข้ามาเขย่าลูกสาวเบา ๆ ขณะที่ภาคีกำลังช่วยพนักงานในร้านหอบหิ้วผักสดเข้ามาล้างในครัวด้านใน เนื่องจากครัวด้านนอกนั้นค่อนข้างชุลมุนพอสมควร"ข่าวดีอะไรเหรอหนุนน้อย" ภาคีวางตะกร้าใ

เกือบสามวันแล้วที่นิ่มฟ้าเดินทางไปอยู่คุยเล่นกับมาสที่โรงพยาบาลโดยมีบอดี้การ์ดร่างยักษ์แวะเวียนมารับเธอ แรก ๆ เธอมักจะเดินทางไปกับแม่ บางวันก็สลับเป็นพ่อไปแทน แต่วันที่สี่นี้ลูกทุยสามตัวขอติดสอยห้อยตามไปด้วย"กรี๊ดดดด ดอฉะไป๋ ดอฉะไป๋งวดหมำ" หมูยอลงไปดิ้นพล่านหมุนตัวเป็นลูกข่างต่อหน้าภาคีและเหนือฟ้าขณะที่พวกเขากำลังนั่งรับประทานมื้อเช้าอยู่กับหม่อมเจ้าภูวสินและเจ๊ต่าย"ก็แม่บอกแล้วว่าหำไม่ใช่หมำ อีกอย่างปี้นิ่มเขาต้องการเวลาส่วนตัว หมูยอจะไปรบกวนปี้ ๆ เขาทำไมล่ะครับ" เหนือฟ้าตักข้าวขาหมูคำใหญ่ใส่ปาก หลุบตามองลูกชายวัยสองขวบกว่าที่กำลังดึงดันจะเดินทางไปพร้อมกับนิ่มฟ้า"เฮ้อ เอาล่ะ ๆ ไปก็ไปกั๋นให้หม๋ดเนี่ยแหละ" เด็กหญิงเท้าสะเอวลงมาจากบันไดหลังจากขึ้นไปเป่าผมบนห้องนอน"งิ้วบ่ะไป๋ งิ้วฉะเย่น" น้ำเงี้ยวกำลังติดเล่นตัวต่อบล็อกไม้ที่พี่บะแต๋งกับพี่ปั้นหยาซื้อมาฝากตอนไปเที่ยวห้างสรรพสินค้า"แล้วแป้งจี่จะไปกับหมูยอด้วยกันไหมจ๊ะ แม่จะได้เตรียมนมไปให้พี่นิ่มเขา" เหนือฟ้าถามแล้วเดินไปล้างมือก่อนจะเดินกลับมาหวีผมลูกสาวที่ยังหยิกหยักศกเป็นลอนสลวยไม่เป็นทรง"ฉี่ฉะเพงแหมะก๋า" แป้งฉี่จะเล่นเป็นแม่ค้า