บททั้งหมดของ Challenging Hearts: บทที่ 61 - บทที่ 70

JENINEAraw ng Sabado, at walang pasok ngunit maaga pa rin akong nagigising. Iniisip ko kung ano kaya ang p'wede kong gawin ngayon. Hanggang sa muling sumagi sa aking isipan ang pag-uusap nina Carol sa ladies' room kahapon."Si Miss Guevarra? Imposible namang magkagusto si Huxley du'n eh. Napakagwapo niya at mayaman pa, kaya maghahanap talaga 'yon ng mayaman din, sexy at maganda."Muli na naman akong na-insecure sa sarili ko kahit hindi ko naman dapat maramdaman 'yon. Mayamaya, nag-ring ang cellphone ko kaya dali-dali ko itong inabot sa bedside table. Si Leslie pala ang tumatawag. "Hello, beshie. Good morning," aniya."Yes beshie. Good morning din. Napaaga yata ang tawag mo? May problema ba?""Nope. Wala naman. Gusto lang kitang ayain sa salon mamaya. Magpa-rebond ako ng buhok.""Ganu'n ba. Mapapa-sana all nalang ako sa 'yo besh," sagot ko. "Samahan mo ako besh. Wala ka naman sigurong gagawin ngayon di ba?""Yup. O sige," sabi ko.Hindi na nagtagal ang pag-uusap namin at ibinaba ko

JENINE"Ano 'yang dala mo besh?" tanong sa akin ni Leslie nang makapasok ako ng faculty room."O sa 'yo na 'yan besh," sabi ko.Tinanggap niya ito at tiningnan ang laman. "Wow! Cream buns and muffins, my favorite!" bulalas niya at tinikman ito."Sinong nagbigay nito besh?""Si Alex Natividad.""Alex?" aniya at bahagyang nag-isip habang kumakain. "You mean, yong Engineering student na nagpapapansin sa 'yo noon?"Tango lang ang itinugon ko, saka sumandal sa couch. "Uhm, alam ko na," aniya at tumigil muna sa pagkain. "Kaya mo 'to binigay sa akin, dahil nagseselos ang prince charming mo noh?""Kaya nga, seloso eh," sabi ko. "Ito rin kasing si Alex, may pa-flower delivery pa, kaya nabadtrip 'yong isa, buti nalang at napigilan ng mga kaklase niya.""Oh really? Nagpadeliver ng bulaklak?""Yup. Tapos, mayamaya pumunta ng classroom at ibinigay yan sa akin. Bakit 'di nalang inabot ng personal ang bulaklak.""Eh di mas lalong maiinis 'yong prince charming mo. Buti nalang at hindi mismong si Ale

JENINEMabilis na nagdaan ang mga araw at bukas na ang graduation nina Huxley. Setting aside my personal feelings, bilang isang guro at adviser, magkahalong tuwa at lungkot ang nararamdaman ko. Masaya ako dahil finally, ga-graduate na sila. Nagtagumpay ako sa misyon ko sa kanila at proud ako bilang teacher nila. Ngunit hindi ko rin maiwasang malungkot dahil mami-miss ko silang lahat. Hindi man naging maganda ang simula namin ngunit sa paglipas ng panahon, natutunan naming unawain ang isa’t isa.Noong una, puro reklamo, puro tanong kung bakit ganito ang patakaran ko, o bakit ako istrikto. Akala nila, isa lang akong guro na walang pakialam, pero hindi nila alam kung gaano ko sila pinagmamasdan, kung paano ko sinusubaybayan ang bawat hakbang nila—mula sa mga simpleng recitation hanggang sa mga malalalim na suliraning personal.Ilang beses akong napagod, nasaktan, at halos sumuko sa dami ng pagsubok sa klase, pero palagi kong pinanghahawakan ang dahilan kung bakit ako nagtuturo—para maging

JENINEAlas syete pa lamang ng umaga nasa loob na kami ng gym ni Leslie. Konti pa lang ang naroon at wala pa ang mga estudyante ko. Parang excited na ako na makita silang tumuntong ng entablado. Masaya ako dahil 'With Honors' sila at "With High' naman si Huxley. "Besh, excited ka anoh?" tanong sa akin ni Leslie."Of course, nakakaproud naman kasi na ang mga estudyanteng dating pasaway, sa wakas ay makakagraduate na rin. You know, bilang isang guro, 'yon ay parang reward na rin sa atin di ba?""Yep. Tama ka. Lalo na sa part mo. Buti nalang hindi ganu'n ang mga estudyante ko, at baka matagal na akong nag-quit," aniya. "Hindi biro ang pinagdaanan mo sa kanila besh. Pero hindi ka sumuko kaya nakuha mo ang loob nila, lalo na ang pagmamahal ni—""Ssh." Pambabara ko sa kanya. "Ang bunganga mo.""Okay, sorry. Pero tayo lang naman dito eh. Malayo naman sila sa atin," nakangiting wika nito. "O ayan na pala sila!"Napalingon naman ako sa likuran at nakita ko sina Marco, Eduard at Daphne. "Good

HUXLEY"O ayan na pala sina Ma'am bro!" wika ni Marco. Napatingin naman ako sa may pintuan at nakita ko nga si Jenine. She is always beautiful in my eyes, with or without makeup. At kahit anong susuotin niya, gaano man kasimple, nakukuha pa rin talaga niya ang atensyon ng mga tao."Saglit lang at pupuntahan ko," sabi ko."Bro, basta h'wag muna ngayon," ani Eduard. "No public display of affection muna this time, bro. Remember, nandito lahat ng admin.""He is right, bro. Kaga-graduate pa lang natin. Siguro paabutin mo muna ng isa or dalawang buwan, bago niyo ilantad sa publiko ang relasyon ninyo," pagsang-ayon naman ni George."Salamat mga bro. Lalapitan ko lang naman siya. S'yempre as the birthday celebrant, it's normal to entertain my guests di ba?" sagot ko."Yep. Pinapaalala lang namin, just in case makalimutan mo at masyado ka ng "ma-carried away" d'yan sa emosyon mo," sabat naman ni Mabel.Napangiti na lang ako habang umiiling. Totoo naman ang sinasabi nila. Hindi pa ito ang tama