All Chapters of Challenging Hearts: Chapter 81 - Chapter 90

JENINEKinahapunan, naunang umuwi sa akin si Leslie dahil as usual may usapan na naman sila ng jowa niya. Hindi ko mapigilang malungkot kasi naisip ko, kung nandito lang sana si Huxley, I'm sure na sinusundo na niya ako ngayon. Napabuntung-hininga na lamang ako habang nagpapatuloy sa aking ginagawa. Four thirty pa lang naman kaya, mamaya nalang akong alas singko lalabas ng school.Ilang minuto pa ang lumipas at bigla naman akong nakatanggap mula kay sir Salcedo na gusto raw makipag-usap sa akin ang Mommy ni Huxley."Ano kaya ang kailangan niya sa akin?" tanong ko sa aking sarili. Hindi ko alam kung tungkol ba ito sa trabaho ko o may kinalaman sa aming dalawa ng anak niya. Hindi ko maiwasang mangamba dahil Chairman ng De la Salle ang makakaharap ko. Matapos akong nakapag-ayos, lumabas na ako ng faculty room. Wala pa ring patid ang kaba sa aking dibdib habang tinutunton ko ang daan papunta sa opisina ng Chairman.Nang makarating na ako sa doorstep, huminga muna ako ng malalim, saka mah

JENINEPanibagong araw na naman sa eskwela. Kahit wala akong ganang pumasok, kailangan talagang piliting bumangon para sa pamilya ko. "Anak kung masama naman ang pakiramdam mo, h'wag mong piliting pumasok," wika ni Nanay habang kumakain kami ng almusal."Okay lang naman po ako, Nay." Mahina kong sagot. Pero alam ko na hindi siya kumbinsido sa sinasabi ko. Matapos kong kumain, inihanda ko na ang aking mga gamit at nagbihis na ako ng school uniform."Nay, alis na po ako." Paalam ko sa kanya sabay nagmano sa kanyang kamay at humalik sa pisngi niya."Sige anak, mag-iingat ka."********Sa school..."Besh, okay ka lang ba? Ba't ang tamlay mo?" tanong sa akin ni Leslie."Wala naman besh okay lang ako.""Hindi ako naniniwala, alam kung may problema. Sabihin mo sa akin besh."I ended up telling my friend tungkol doon sa pinag-usapan namin ni Huxley na magpapanggap kaming hiwalay na."Besh, pansamantala lang naman di ba? At saka hindi naman totohanan 'yon. Gusto ka lang protektahan ng boyfri

HUXLEYNagdaan ang maraming buwan at ganu'n lang ang setup namin ni Jenine. Nagtatawagan kami tuwing gabi (Philippine time) at umaga naman dito sa Amerika. Unti-unti na rin akong nakakapag-adjust. But of course, nangungulila pa rin ako sa kanya.Isang linggo na lang at magse-sembreak na kami at excited na akong umuwi ng Pilipinas. "Bro, anong plano?" tanong sa akin ni Marco nang minsang magkausap kami sa telepono."Gusto ko sanang umuwi bro, pero hanggang ngayon naka-freeze pa rin lahat ng credit cards ko.""Don't worry about it, di ba nagpromise kami na tutulungan ka namin?""Salamat bro. Pasensya na kayo," mahina kong sabi."No problem bro, kailan mo ba planong umuwi, at sasabay kami sa iyo? I mean, at least sabay tayong dumating ng NAIA."Saglit akong natahimik nang sumagi sa isipan ko si Mommy. Paano kung malaman nila ang pag-uwi ko. Baka mas lalo lang madamay si Jenine."Bro, what's wrong? Ba't bigla kang natahimik?" untag sa akin ni Marco."Naisip ko lang, paano kung malaman i

WARNING! MATURE CONTENT AHEAD. READ AT YOUR OWN RISK.JENINEPagkapasok namin sa kwarto, inilock niya ang pinto at maingat niya akong inihiga sa kama. "Babe, sobrang nami-miss kita," wika ni Huxley at masuyong hinaplos ang pisngi ko.Muli siyang tumitig sa mga mata ko at nauunawaan ko 'yon. Marahan akong tumango at ngumiti sa kanya.Muling naglapat ang aming mga labi sa magkahalong pagmamahal at pananabik sa isa't isa. Bumaba ang halik niya sa leeg ko, hanggang sa bahagya niyang kinagat ang tenga ko na nagdulot sa akin ng matinding sensasyon. "Huxley..." tanging katagang nasambit ko habang ninanamnam ang bawat paghaplos niya sa balat ko.Habang bumababa ang mga halik niya sa aking leeg, naramdaman kong lalong bumigat ang bawat paghinga ko. Kapwa mainit ang aming katawan, parang nag-aapoy sa matinding pangangailangan at pananabik sa isa't isa.Ang kanyang mga kamay ay marahang dumulas sa aking baywang, parang sinasaliksik ang bawat pulgada ng balat na matagal niyang hindi nahawakan. B

JENINEMabilis na nagdaan ang mga araw ng sayahan kasama si Huxley at ng mga kaibigan niya at ngayon, huling gabi na namin sa Tagaytay. Hindi ko maiwasang malungkot na naman dahil bukas muli na naman kaming magkakalayo ni Huxley. Sa Lunes na rin ang balik ko sa trabaho matapos ang sembreak."Ma'am Jenine, okay ka lang ba?" tanong sa akin ni Daphne. "Naku, I'm sure nalulungkot na naman si Ma'am dahil aalis na tayo bukas lalo na si Huxley," wika naman ni Sabrina."Tumingin silang lahat sa akin na para bang nakikisimpatiya sa nararamdaman ko."Babe," mahinang wika ni Huxley saka masuyong hinawakan ang kamay ko. "Kaya natin 'to di ba?"Tumango lang ako at ngumiti sa kanya."Basta ang masasabi lang namin sa inyo Ma'am, bro..." wika ni Marco. "Maging matatag kayong dalawa.""Yes bro. Tama." Pagsang-ayon naman ni Eduard. "Di ba nga love conquers all?""Yes true." Sabay-sabay na saad ng lahat."O sya, let's enjoy muna. This time, wala munang drama," nakangiting pahayag ni Mabel.Napangiti na