Chapter 0132

Chapter 0132Habang abala ang mga bata sa paglalaro sa dalampasigan, napagpasyahan naming maglakad-lakad ni Merlyn sa baybayin. Tahimik lang ang paligid, tanging hampas ng alon at huni ng mga ibon ang maririnig.“Na-miss ko ’to,” bulong niya habang pinagmamasdan ang mga yabag namin sa buhangin.“Ano ’yon?” tanong ko habang hinahawakan ang kamay niya.“’Yung ganitong tahimik lang, kasama ang mga taong mahal mo, walang iniisip na problema o trabaho.”Napahinga ako nang malalim. “Oo nga, minsan kailangan lang talaga natin huminto saglit. Tumingin sa paligid. Damhin kung gaano tayo pinagpapala.”Tumango si Merlyn. “Kahit papaano, nakakabawi si Mila. Hindi man agad-agad, pero unti-unti… parang muli na siyang natutong ngumiti.”“Naiintindihan ko siya,” sagot ko. “Hindi madali ang pinagdaanan niya. Pero sa mga sandaling ganito, alam kong may pag-asa pa ring bumalik ang dating sigla niya.”Napatingin kami sa direksyon nina Mila. Kitang-kita ang tawa niya habang sinasabuyan ng tubig si Jacob.

Terakhir Diperbarui : 2025-07-31

Baca selengkapnya

Chapter 0133

Chapter 0133Merlyn POVHabang pinagmamasdan ko ang naglalagablab na apoy sa gitna ng bonfire, hindi ko maiwasang mapangiti. Sa tagal ng panahong puro gulo at sakit ang naranasan namin, ngayon lang ulit ako nakaramdam ng ganitong uri ng katahimikan—yung hindi nakabibingi, kundi nakagagaan ng dibdib.Nakasandal ako sa balikat ni Cris habang nakikinig sa kwentuhan nina Analiza at Richard. Tila ba bumalik kami sa panahong simple lang ang lahat—walang kasinungalingan, walang sikreto, walang hinanakit. Puro tawa, kwento, at damdaming totoo.“Ang sarap pala ng ganito, no?” bulong ko kay Cris.Tumango siya at ngumiti sa akin. “Ito talaga ang gusto kong buhay para sa’tin. Tahimik, masaya, buo.”Napapikit ako sandali habang ramdam ko ang init ng apoy at ang lamig ng hangin. Niyakap ko ang sarili ko. Hindi dahil sa giniginaw ako, kundi dahil sa ngayon lang ulit ako nakaramdam ng totoong pagmamahal at pagtanggap. Sa kabila ng lahat ng nangyari, heto kami—magkakasama.Habang ang aming mga anak ni

Terakhir Diperbarui : 2025-07-31

Baca selengkapnya

Chapter 0134

Chapter 0134Pagkalipas ng isang linggo, halos ayaw pa naming lisanin ang lugar. Napamahal na sa amin ang katahimikan, ang simoy ng hangin, at ang ngiti ng bawat umaga sa tabing dagat. Ngunit kailangan naming bumalik sa realidad.Habang isinusuksok ko ang huling gamit sa maleta, lumapit sa akin si Mila at niyakap ako mula sa likuran."Mommy, babalik tayo dito ha? Promise mo?" malungkot na tanong niya.Ngumiti ako at hinaplos ang buhok niya. "Oo anak, babalik tayo. Pero ngayon, kailangan muna nating bumalik sa Manila. Naghihintay ang trabaho ni Daddy at ang school ninyo."Lumapit din sina Liam at Amara, halatang nalulungkot din. Si Cris naman ay abala sa pag-check ng sasakyan, habang si Mang Ruel ay tinutulungan siya.Pag-alis namin, lahat kami ay tahimik. Para bang may iniwang parte ng puso namin sa dagat.Pero ganoon talaga ang buhay—may simula, may paalam. At sa bawat paalam, may bagong simula rin."Mag-iingat kayo sa biyahe, pinsan!" wika ni Analiza sa akin habang yakap-yakap ako n

Terakhir Diperbarui : 2025-08-01

Baca selengkapnya

Chapter 0135

Chapter 0135"Lola, may pagkain po ba d'yan? Nagugutom po ako bigla!" biglang singit ni Liam habang hawak ang tiyan na kunwari'y pinipisil ng gutom, dahilan para matawa kaming lahat."Haest! Basta pagkain, lagi ka naman gutom," ani Mila sa kapatid, sabay irap pero may halong ngiti."Ate, seryoso ako! Talagang nagugutom ako. 'Di ba kambal?" sabay lingon kay Amara na abala sa pag-ayos ng tsinelas.Napalingon si Amara, tinaas ang kilay at ngumuso. "Alam mo, Liam, kahit kambal tayo, hindi ibig sabihin pareho din tayo ng schedule ng tiyan. Hindi ako gutom, ikaw lang talaga ang bottomless pit.""Hoy! Masama ba'ng magutom?" depensa ni Liam habang papalapit sa kusina. "Lola, kahit tinapay lang po! O kahit kaning lamig, okay na!""Kaning lamig? Aba, parang pulubi ka na n'yan ah!" tawa ni Aling Selya habang papunta sa kalan. "May adobo akong tinabi, baka gusto mo ‘yun kaysa sa kaning lamig!""Yaaas!" sigaw ni Liam na parang nanalo sa raffle. "Adobo is life!""Adobo is love!" dagdag ni Mila."Ado

Terakhir Diperbarui : 2025-08-01

Baca selengkapnya

Chapter 0136

Chapter 0136Pabagsak akong humiga sa kama, parang doon ko ibinuhos lahat ng pagod ko mula sa biyahe at sa outing na wala sa plano. Ramdam ko pa rin ang hapdi ng araw sa aking balat at ang bahagyang panlalambot ng aking katawan dahil sa paglalakad at pag-aalaga sa mga bata buong maghapon.Napapikit ako ng mariin. Tahimik ang paligid, maliban sa munting kaluskos ng electric fan at ang mga tawanan ng mga bata sa kabilang kwarto. Nakangiti akong napailing. Kahit nakakapagod, masaya pa rin.Hindi ko man ito pinlano, pero ang mga sandaling ito — ang paglalakad sa tabing-dagat, ang pagkain ng simpleng ulam sa ilalim ng puno, ang sabay-sabay naming tawanan — ito ang mga alaala na hindi matutumbasan ng kahit anong kayamanan.Lumapit si Cris at humiga rin sa tabi ko. Nakatingin lang siya sa kisame, pagkatapos ay nilingon niya ako.“Pagod?” tanong niya.“Grabe. Pero masaya.”Ngumiti siya at humawak sa kamay ko. “Worth it naman, ‘di ba?”Tumango ako. “Sobra.”Sa mga ganitong sandali ko naaalala

Terakhir Diperbarui : 2025-08-02

Baca selengkapnya

Semua Bab THE BILLIONAIRE'S OFW WIFE: Bab 131 - Bab 135

Chapter 0132

Chapter 0133

Chapter 0134

Chapter 0135

Chapter 0136