All Chapters of The Disguised Billionaire : Chapter 21 - Chapter 30

Kumalabog ang puso ko nang makita ko ang iritadong mukha ni Darius habang papalapit sa akin. Mabilis ang bawat apak niya kaya ilang segundo lang at nasa tapat ko na siya. “Who is he?” tanong sa akin ni Lance. Bumaling ako kay Lance at saka umiling. I'm here to forget about him. Why is he here? Matapos niyang manatili sa kwarto niya ng ilang araw, ngayon pa siya magpaparamdam? Ang galing naman!“I don't know. Hindi ko siya kilala,” sagot ko kay Lance. Rinig ko ang mabilis na angal ni Darius. Nakakunot ang noo kong bumaling sa kanya. “Really? Jessica? Hindi mo ako kilala?” hamon niya. Kita kong tumaas ang gilid ng labi niya. The kind of evil smirk. I shifted on my seat. Bigla akong kinabahan sa nakikita kong reaction niya. Umigting ang panga niya at nagpipigil ng inis. “Matapos mong mangutang ng malaking halaga? Dito mo ginamit ang inutang mo?” akusa niya. Agad napaawang ang labi ko. Malakas ang pagkakasabi niya non kaya may napabaling sa amin. “Wala akong utang sayo!” depensa k

Napamaang nalang ako sa pinagsasabi ni Darius. Matapos niya akong ipahiya kanina sa mga tao dahil sa mga pinagsasabi niya, siya rin pala ang magwawaldas ng pera? Saan niya kinuha ang pera na ginamit niya para makabayad dito? Tapos kapag wala siyang pera ako ang sisisihin niya? Iniwan ko siya para makababa na at para makakain. Kaya lang ay sumunod siya sa akin. May plano pa sigurong sumabay sa aking kumain. Mas binilisan ko ang paglalakad nang maisip na baka nga sumabay siya. Baka may makakilala pa sa akin sa mga tao kanina at sabihing kinakawawa ko siya pag nakita nilang kasama ko siya. I heard him chickle. “Jessica, kahit magmadali kang lumakad, mahahanap din kita. You're just tiring yourself.” Napahinto ako at mabilis na lumingon sa kanya. “Hindi dahil nagmamadali ako ay ikaw na ang dahilan. Pwede naman na nagmamadali ako dahil gutom ako!” Kita kong tumaas ang gilid ng labi niya. “You’re still upset? I told you, Devina is my sister. Hindi ko alam na kahit pala ang kapatid ko ay

Natahimik siya nang sinabi kong hinihintay ko siya kaya hindi ako sumabay sa mga kasama namin! I saw him clench his jaw! I bit my lower lip, kinabahan bigla. Lumayo ako sa kanya dahil pansin kong galit siya. Mabilis akong sumampa sa bangka pero masyadong mabigat ang dala kong tangki ng oxygen, nahihirapan akong sumampa. Nagawa ko lang makaangat nang maramdaman ko ang kamay ni Darius sa bewang ko. Inangat niya ako sa bangka! Mabilis rin siyang sumunod sa akin. Kahit galit siya ay nagawa pa rin niya akong tulungan sa pagtanggal ng dala ko. Tahimik kami nang pabalik sa isla. Akala ko ay doon na matatapos ang galit niya… pero hindi pa pala! Hndi ko alam kung bakit pa niya ako pinapagalitan e muntik na nga akong mamatay! Not that I would really die pero dahil sa panic ko, baka nga ikamatay ko iyon! “You should have swum with them when you saw me swimming away!” sinasabi niya habang sumusunod sa akin. Kaya lang pala siya nananahimik sa bangka ay dahil maraming tao! Ngayon na dal

Biglang bumilis ang kalabog ng puso ko habang nakikita ko ang galit ng ipinupukol sa akin ni Darius. “I’m teaching her how to swim, man,” ani Lance kay Darius. Pero walang naging reaction si Darius kay Lance. Hindi nag-iba ang mariin niyang titig sa akin. Huminga ako ng malalim at saka unti unting lumapit sa gilid para umahon. Narinig kong tumikhim si Lance sa likod ko. “Aahon kana? Kakatalon mo lang ah!” tanong niya. Tumango ako sa kanya. Hindi niya siguro napapansin ang galit sa mukha ni Darius. Pero bakit namin siya matatakot eh para sa akin ata iyong galit niya! Dahil sa kaba ko, nahirapan akong umahon. Kaya lang mas lalo pa akong kinabahan nang makita kong lumalapit sa banda ko si Darius. Lumuhod siya at saka ako hinawakan sa magkabilang gilid ko para maihanon ako. “What did I tell you before I left?” malamig niyang tanong. Napalunok ako. “Uhm.. that I will stay here and wait for you?” He hissed which made me shift my weight. “K-kaya nga nandito pa rin ako kasi

Agad nanlamig ang katawan ko. Nahulog ang dala kong bag sa sahig. Ang gulo gulo ng kwarto ko! Lahat ng gamit ko ay nagkalat! My heart skipped a beat when I saw the bag where I hid my money! Napatakip ako ng bibig nang mapagtantong wala na ang pera ko! Renta ko yon sa mga susunod na buwan! Ano ang ipambabayad ko nito? Nanginginig ang tuhod kong pumasok sa kwarto. Kinuha ko ‘yong bag na pinaglalagyan ko ng pera pero wala ng laman. All my money is gone. Wala na akong pambayad sa renta. Inisa-isa ko ang mga damit na nagkalat, nagbabakasakali na hindi kinuha ang pera ko at natatabunan lang. Pero wala akong nahanap na pera. Nanginginig ako nang matapos kong kalkalin ang lahat ng kalat. Kakabayad ko pa naman ng renta kaya may mga araw pa akong hindi mapapalayas. Pero saan na ako kukuha ng pera ngayon? Wala akong trabaho!Lumapit ako sa pintuan at kita kong sira ang lock non. Nangilabot ako. Pinulot ko ulit ang bag na dala ko at mabilis na iniwan ang kwarto. Mabilis ang bawat lakad ko. “J