All Chapters of The Disguised Billionaire : Chapter 41 - Chapter 50

“Mama!” tawag ko. I looked at my mother with tearful eyes. “Tama na. Hindi masamang tao si Darius.” Kita ko ang pagkamaang niya…hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. Nanlisik ang mga mata niya kay Darius, na nakatayo sa tabi ko.“Hindi masamang tao? If he isn't a bad guy, hindi ka sana niya ibinahay!” Napatungo ako sa mga naririnig ko kay mama. Alam ko na kahit anong sabihin ko ay hindi na niya ako pakikinggan. She already judged Darius. For her, Darius is a poor guy and no matter if he's kind or has pure intentions, masama pa rin siya kay mama. Umiling ako. “Mama, ninakawan ako sa kwartong inuupahan ko. Ninakaw lahat ng pera ko. Pinatira niya ako sa bahay niya dahil wala akong matutuluyan,” malungkot kong sinabi. I can't accept her judgement of Darius. It's unacceptable in any ways. Wala siyang kasalanan dito. Alam ko naman sa umpisa pa lang, hindi na siya matatanggap ni mama dahil sa trabaho niya. I tried to ignore my feelings for him pero hindi ko nakaya. This is all my fault

Halos wala ako sa sarili habang pauwi kami. Panay ang iyak ko habang iniinda ang mga paratang ni mama kay Darius. Hindi ko na pinapakinggan ang mga sinasabi niya dahil mas lalo lang akong nasasaktan. Hindi ko alam kung bakit ang sama ng tingin niya kay Darius eh hindi naman niya ito nakasama! I don’t know how can she judge a person based on their status. Na basta mahirap, masama na ang intention.Ni hindi ko na namalayan noong dumating kami sa kabilang bayan. I was too out of myself. Hindi kami sumakay ng bus. Pumunta kami sa airport ng Takloban at saka nag-book si mama ng flight pa Manila. Pansin kong pinagtitinginan ako ng mga tao dahil da namumugto kong mata. Hindi pa sana ako titigil sa pag-iyak pero mama forced me to stop crying. “Tumahimik ka, Jessica!” sigaw niya sa akin nang dumating kami sa kabilang bayan. Kita kong naawa sa akin ang bangkero simula pa noong igapos ako ni mama sa bangka pero wala siyang nagawa. Napapailing nalang siya at nag-iiwas ng tingin. I tried to sto

Isang araw lang naging payapa ang araw ko sa bahay. Ginabi ng uwi si mama galing kina Seraphina kaya pagdating niya ay tulog na ako.Ngayon niya ako pinagdiktahan ngayon na hindi pa ako bumabangon. How I wish na sana bumalik ulit siya kina tita para hindi na niya napapansin ang mga ginagawa ko. “Jessica, bumangon ka na? What is wrong with you?” sermon niya nang makita niyang hindi pa ako bumabangon at alas dyes na. Nanghihina ako. Hindi ako nag-dinner kagabi dahil wala akong gana. Kaya ngayon ay halos wala akong lakas para bumangon pa. Pero dahil hindi ata pupunta si mama kina Tita, mapipilitan akong bumangon. Wala akong imik ng maupo ako sa kama ko. Narinig ko si mama na suminghap. I could sense her disappointment. It was too strong to ignore. “Do not tell me, nagkakaganito ka dahil sa mangingisda na iyon?” Punong puno ng sarkasmo ang tanong niya. I gritted my teeth secretly. Bumagsak ang balikat ko dahil magsisimula na naman siya! I’m so sick of her nagging! “Maligo ka na at m

Hindi ako nakahindi kay Tita nang pigilan niya akong umalis. Mas mabuti narin iyon kasi kung nasa bahay pa si mama, sasabihin niyang dapat ay nagtagal pa ako para maka-bonding ang mga Zarceno. Para mapalapit ako sa kanila at para ma-success ang inaasam niyang maging kabilang ako sa pamilya nila. Umupo ako sa sofa habang iginagaya na ni Tita ang parents ni Sarina. Sumasabay sa kanila ang anak nila pero mamaya pa siya uuwi. Unfortunately for her, she invited herself just like what I was doing before. Napailing ako nang ma-realize kong gaano ako ka-desperada pala dati. Noong hindi ko pa nakikilala si Darius, mission ko ang maging malapit kay Magnus. I thought at some point, nagtagumpay ako. I thought I would be part of their family not until Magnus messed up and I ended up meeting Darius. Now I don't have any intention to be part of their family. Ginagawa ko nalang ito dahil iyon ang gusto ni mama! Tahimik akong nakaupo sa sofa. Naiwan akong mag-isa. Malalim ang iniisip nang biglang n

Kabado ako dahil sa sinabi ni Magnus. Anong ibig niyang sabihin na sasabihin niya kay mama? Isusumbong ba niya ako? Pero bakit niya gagawin? Hindi ba dapat ay masaya siya dahil hindi ko na ipinipilit ang sarili ko sa kanya? Hindi ko alam ilang minuto akong nakatulala sa labas. Natatakot na baka isumbong niya nga ako. Kung gagawin niya, malalagot ako kay mama. Sasabihin niyang ako pala ang dahilan kung bakit hindi kami matutuloy ni Magnus. To be honest, I'm scared now that he was paying attention to me. Dati naman ay hindi. Para lang akong hangin sa kanya. Bakit ngayon na wala na akong pakialam sa kanya ay saka siya nangungulit? May nangyari ba ng mawala ako?Nang mapagtanto kong matagal akong nakatulala, umiling ako at saka pumasok ulit sa loob. Naabutan ko si mama na may kausap sa cellphone. Dediretso na sana ako sa kwarto ko nang makita kong pinapahinto ako ni mama. She motioned for me to sit on the sofa first. I licked my lips as I sat. Pinakinggan ko ang katawagan niya at narin