All Chapters of LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG: Chapter 391 - Chapter 400

“Hahaha… ang galing naman! Pero kailan ba kayo uuwi? Wala na si Chantal dito at dinala na ng pamilya niya sa Singapore.” “Ahm, wala pa sa plano namin, Mom… pero eventually uuwi din kami.” Muntik pa niyang masabi na malapit na silang umuwi. Buti at napigilan niya. Kailangan ay surprise ang pag-uwi nila. Tsismosa pa naman ang nanay niya at ipagsasabi agad sa iba ang plano nila. Mas magandang wala muna silang mapagsabihan ni Belle. “I really hope na makauwi na kayo dito, anak. Miss na namin ang apo namin.” Napangiti siya habang kausap ang kanyang ina. Ramdam niya ang pananabik nito, lalo na kay Callie. Naiintindihan niya kung gaano ka-miss ng pamilya nila sa Pilipinas ang presensya nila, pero mas gusto pa rin niyang sorpresahin ang lahat kahit na excited na siyang sabihin na malapit na silang umuwi. “Miss ka na rin namin, Mom,” tugon niya. “Basta hintayin mo lang kami, ha? Promise, hindi ka mabibigo.” Matapos ang tawag ay nilapitan niya si Callie at pinunasan ang pawis at dumi sa no

Kinabukasan, pagkatapos umalis ni Belle papunta ng trabaho, ay nag-ayos na din sila ni Callie para pumunta sa bahay ni Oliver. Dala-dala din ni Callie ang laruan nitong pala at mga gamit panghukay sa lupa. Naglakad lang sila ni Callie dahil hindi naman iyon kalayuan. Malayo pa lang ay nakita na nila si Oliver na nakaabang sa kanila. Agad itong ngumiti at kinawayan sila. Kumaway din siya pabalik. "Hey Caleb! I'm glad you came!" "Of course, Oliver. Natapos na din naman ang garden namin sa bahay kaya we are here for our garden." Nakita pa lang niya ang garden ay agad nang gumana ang utak niya kung ano ang gagawin, pero siyempre yung naaayoN din sa gusto ni Oliver. Nagbigay na ito ng input sa kanya kung ano ang gusto nito, at nag-suggest na din siya ng sa tingin niya ay mas ikakaganda ng garden nito. Nang nagkasundo na sila ay hinayaan na siya ni Oliver na magtrabaho doon. Okay na din iyon dahil naiilang siya kapag nasa paligid ang lalaki. Pakiramdam kasi niya ay may maling tingin it

Kinaumagahan ay agad silang nag-ayos para bisitahin si Oliver. Nagdala sila ng mga prutas para sa kaibigan. Pakiramdam niya ay obligasyon niya si Oliver dahil wala naman itong pamilya doon. Ni wala ding kaalam-alam ang mga kapitbahay nito sa nangyari sa lalaki. Tatlo sila ni si Belle at Callie ang kasama niya sa pagpunta sa ospital. Mabuti naman at walang pasok si Belle sa trabaho at masasamahan siya nito. Pagdating nila sa ospital ay agad silang pumunta sa kwarto ni Oliver. Pagkatapos niya ng mahinang katok ay dahan-dahan niyang binuksan ang pinto. Andoon si Oliver kasama ang isang nurse na sinusuri ang lalaki. May malay na ito, ngumiti ito ng tipid nang makita sila. "How are you feeling, Oliver? You got me scared." sabi nya pilit pinapagaan ang sitwasyon "Thank you for saving my life, Caleb..." "What happened to you, man?" Napalis ang ngiti nito. "I have stage 4 prostate cancer." "What?" "Y-yeah. And my life won't last much longer." "How did this happen to you? Your family

Ipinagpatuloy na nila ang paggawa. May ibang nagpipintura ng mga pot na iba’t ibang kulay para maging lively iyon. Ang iba naman ay nagtatanim ng mga makukulay na bulaklak. Nagsidala na din ang mga kapitbahay ng mga halaman mula sa mga bahay nito at dinala sa bahay ni Oliver. Parang ang lahat ay may iisang misyon... na mapaganda ang bahay ni Oliver nang sa ganun ay pagdating nito ay maganda ang madadatnan nitong garden. Mabilis ang improvement ng garden dahil maraming mga kamay ang gumagawa doon. Siguradong matutuwa si Oliver kapag nakita nitong maayos na ang garden, lalo na at pinagtulungan iyon ng mga kapitbahay nito. Natapos ang araw at natapos din ang garden ni Oliver. Ang inaakala niyang magagawa niya ng isang linggo ay naging tatlong araw lang. Mas masaya pala kapag madami ang nagtutulung-tulong. "Thank you guys for coming and helping us. I'm sure Oliver will be happy knowing that all of you helped here." Sambit niya. "You're welcome, Caleb. We should have done this a long

Kinabukasan ay maaga siyang nagising. Hindi niya alam, pero mabigat ang dibdib niyang hindi niya maintindihan. Parang may bumabagabag sa kanya. Pero hindi niya iyon inintindi. Bagkus, ay pumunta siya sa kusina para magluto. Nag-prepare siyang breakfast para sa kanyang mag-ina. Sopas ang lulutuin niya. Dinamihan niya ang niluto dahil ang iba, dadalhin niya sa bahay nina Oliver. Alam niyang hindi makakaluto si Angela dahil sa pag-aasikaso nito kay Oliver. Nagdala din siya ng mga prutas para naman kay Oliver. Hindi naman nagtagal ay nagising na din si Belle at Callie saka pumunta sa kanya sa kusina. “Good morning, babe… Maaga ka atang nagising?” sabi ni Belle nang makalapit sa kanya. “Oo, nag-prepare na ako ng food for us. Ang iba, dadalhin ko kay Oliver.” “That’s a good idea, babe… Sasama kami ni Callie.” “Wala ka bang pasok?” “Mamayang hapon pa. May time pa naman ako ngayong umaga.” “Sige. After we have our breakfast, pupunta na tayo sa kanila para makain na din nila itong dad