Lahat ng Kabanata ng Trapped to my Ex-Boyfriend's Possessive Billionaire Uncle: Kabanata 111 - Kabanata 120

DracoDinala ko si Margaux sa cottage ko habang si Kevin naman ay sumama kay Yvonne sa cottage nilang magkaibigan. Buti na lang at dalawa ang kwarto roon kaya hindi ko na kinailangang mag-alala pa.Isa pa, buo ang tiwala ko kay Kevin. Alam niya kung gaano ko kamahal si Margaux at alam kong hindi siya kailanman gagawa ng kahit anong bagay na maaaring makasira sa amin.Kagagaling ko lang sa banyo matapos maligo, ang lamig ng tubig ay tila hindi sapat upang maibsan ang pagod at pagkasabik na maramdaman ang presensya niya sa tabi ko. Paglabas ko, nadatnan ko siyang nakaupo sa sahig, nakaharap sa lamesita kung saan nakapatong ang kanyang iPad. Wala siyang kamalay-malay sa presensya ko at masyado siyang nakatuon sa screen.Tahimik akong kumuha ng suot kong paboritong sando at lounge pants, ang mga panandaliang nagbibigay sa akin ng pakiramdam ng bahay, bago ako marahang naupo sa tabi niya. Inalalayan ko ang sarili kong huwag agad siyang gambalain. Pero ang totoo, namimiss ko na agad ang aten

MargauxMasaya ang bawat araw namin ni Yvonne. Kahit na kasama namin sila Draco at Kevin ay hindi naman iyon naging dahilan upang hindi rin kami mag-enjoy.Hindi na nga namin namalayan ang araw at huling araw na pala namin dito at bukas ay babalik na kami ng Manila.Nagkakaroon lang kami ng “alone” time ni Draco sa gabi.Ngayon ay nasa dagat na kami. Natapos namin ang iba’t-ibang klaseng activity at water adventure at sa lahat ng ‘yon ay may mga kuha kami.Na-in love ako lalo sa Cupcake ko dahil siya pa ang nagprisinta na maging official photographer at cameraman namin.Kapag kumakain ay magkakasama kaming apat syempre at sa tuwina ay katabi ko pa rin si Yvonne.“Ang bilis ng araw, Bruh, uuwi na agad tayo bukas…”“Isang linggo na ba talaga tayong nandito?” tanong ko pa bilang pagsang-ayon sa kanya.“Kung gusto niyo pang mag-stay ay pwede naman kayong mag-extend,” sabi ng aking Cupcake.“Wait, pinapaalala ko lang sayo na marami ka pang gagawin sa opisina,” singit naman ni Kevin.“Eh di

MargauxNaging sobrang busy at hectic ang mga araw ko. Parang wala nang patid ang pag-ikot ng mundo ko. Meetings, preparations, at kung anu-ano pang kailangang asikasuhin. Buti na lang at kahit papano, nakakausap ko pa rin si Draco. Through call, text, at sa gabi ay video call. Doon lang ako kumukuha ng lakas. Nakakabaliw na nami-miss ko na talaga ang gurang na 'yon, pero alam kong kailangan kong magtiis. May mas mahalaga akong kailangang harapin.Ang issue ko kina Mommy ay isinantabi ko muna. Hindi pa rin ako kampante dahil iba talaga ang tinatakbo ng isip ko. And if I'm like this, talagang hindi ako napapalagay. Ang tanging kahit papaano ay nagpapakalma sa akin ang ang mga ngiting ibinibigay nila ni Dad sa akin.Dumating na nga ang araw na pinakahihintay namin. Nasa aking silid ako, nakaharap sa salamin habang inaayos ang sarili. Hinihila ko ang sarili kong mag-focus. Kailangan kong maging presentable dahil simula ngayong araw, hindi na ako si Margaux na college student lang. Ako na

MargauxPagbukas ni Draco ng pintuan, agad kaming pumasok habang buhat niya ako. Hindi pa rin natatapos ang halikan namin, bawat dampi ng labi niya ay tila apoy na nagpapaliyab sa bawat hibla ng aking pagkatao. Ramdam ko ang init, ang pananabik, at ang bugso ng damdamin. Sa isip ko, ito na. Walang makakapigil. Ngunit bigla siyang tumigil.“I want you, Sugar,” bulong niya sa pagitan ng mabibigat naming hininga. “Pero may mas kailangan muna tayong unahin.”Napakunot ako ng noo. Nalito ako, at sa totoo lang, medyo nadismaya. Anong kailangan unahin? Sa gitna ng ganitong tagpo?Hindi siya nagsalita agad. Sa halip, nagpatuloy siya sa paglalakad papunta sa sala, karga pa rin ako na parang ayaw niya akong bitawan, at sa kabila ng kalituhan ko, may kakaibang kilig akong naramdaman. Para akong prinsesang ayaw niyang dumikit sa lupa.Maingat niya akong inihiga sa sofa, saka kumuha ng folder mula sa center table. Tumabi siya sa akin, hawak pa rin iyon.“You will have to sign this,” mahinahon niyan

Draco“Mukhang masayang masaya ka ah!” nakangising bati ni Kevin habang papalapit siya sa akin.Nasa office ako, nakaupo sa swivel chair habang nakatuon ang tingin sa cellphone. Kakatapos lang namin mag-usap ni Margaux, busy daw siya sa kanilang opisina pero sinigurado pa ring makausap ako, kahit sandali lang.Napangiti ako sa naalalang lambing ng boses niya, ngunit agad ko rin iyong tinakpan ng inis-inisang tono.“Shut up, Kevin.”“In love talaga, pre,” tugon niya habang lumalapit at naupo sa tapat ko.“Ngayon mo lang nalaman?” taas-kilay kong sagot habang pinipilit na hindi mapangiti.“Matagal na. Halata sa ‘yo, bro. Laway na laway at dead na dead ka sa Sugar mo! Grabe ka, para kang— para kang... groomer!”“Excuse me? Hindi ah!” mabilis kong depensa. “Hinayaan ko siyang maging masaya kay Samuel, kahit ang totoo, para akong pinupunit sa loob araw-araw.”“Tapos nung magkaroon sila ng problema... sinamantala mo agad.”“Hindi ko sinamantala! Kasalanan na ng pamangkin ko 'yon. Tanga siya