Trapped to my Ex-Boyfriend's Possessive Billionaire Uncle

Margaux

“What do you think you're doing, Margaux?” inis na tanong ni Sam habang inaalalayan nito si Chloe na katulad ko ay nawalan ng balanse at natumba ng magkabanggaan kami.

“I-I didn't do anything,” mahina kong tugon dahil sa hiyang nararamdaman ko at pagkaalangan habang mag-isa akong tumatayo.

Alam sa buong University na magkasintahan kami kaya ang pag-alalay niya sa ibang babae habang sinisisi ako ay sadyang nagdulot sa akin ng sobrang sakit at pagkahiya.

“Bakit hindi si Margaux ang tinulungan niya?”

“Hindi ba magjowa sila, 2 years na? Bakit iba ang katabi ni Sam ngayon?”

“Kawawa naman si Margaux. Iba talaga kapag mas malaki ang pagmamahal ng isa sa isa, ganyan ang nangyayari.”

Hindi ko alam kung paano ko tatakasan ang mga nasa paligid namin lalo at pakiramdam ko ay unti unti na silang dumarami.

Pagtingin ko kay Sam ay tila nang-uusig pa ang kanyang tingin na parang ako talaga ang may kasalanan.

Si Chloe naman ay hindi rin nakatulong lalo at nakangisi pa itong nakatingin sa akin na hindi ko alam kung nakikita ba ni Sam at ng iba pa o hindi.

“Sam, bakit ang babaeng yan ang tinutulungan mo? Hindi ba dapat ay si Margaux dahil siya ang girlfriend mo?” galit na tanong ni Yvonne na aking bestfriend ng makalapit ito sa akin.

Siya na rin ang umalalay at nagcheck sa akin bago muling tumingin sa aking nobyo at sa babaeng katabi niya.

“Anong girlfriend ang sinasabi mo? Dalawang linggo na kaming break.” Walang ka emo-emosyon si Sam ng sabihin iyon.

Nagulat naman ang mga nasa paligid at nagsimula ang bulong-bulungan na nagpapahayag ng pagkaawa sa akin.

“Talaga ba?” tanong ng aking kaibigan na pinipigilan ko ng magsalita pa. Lalo lang akong magiging kahabag habag kung patuloy niya akong ipagtatanggol.

“Bakit, hindi pa ba niya sinabi sayo?” tila nang-uuyam na sabi ng lalaking napakatagal kong inilagay sa pedestal. Ganito lang ba talaga ako sa kanya?

“Ang alam ko ay nagtampo siya sayo dahil nakalimutan mo na naman  ang inyong date at naghintay siya sayo ng matagal.”

Tinignan ako ni Yvonne at masaya akong niyakap. “Finally! Nauntog ka  na rin bestfriend. Narealize mo na ba na bukod sa kaibigan ng nanay mo ang nanay niya ay wala ng maganda sa Sam na yan?”

“Yvonne,” awat ko pa sa kanya pero hindi naman siya tumigil.

“Sabihin mo sa akin, hindi ka niya sinuyo at ikaw pa ang gusto niyang manuyo ano? Napaka-conceited! Kahit sinong tanungin mo dito ay matutuwa kung malaman nilang nauntog ka na rin sa wakas!” masayang sabi ng bestfriend ko bago nilingon sina  Sam at Chloe.

“Go, iyong iyo na ang lalaking yan. Ang swerte na niya kay Margaux, pinakawalan pa? Tignan ko lang kung ano ang kalabasan niyong dalawa.”

“Patahimikin mo yang kaibigan mo, Margaux. Hindi mo siya kailangang gamitin dahil lang sa pagiging bitter mo sa pag-iwan ko sayo! There's nothing good about you either.”

Nasaktan ako sa sinabi niya. Hindi ko akalain na masasabi niya sa akin ang ganon sa kabila ng lahat ng ginawa ko para sa kanya.

Wala akong ibang lalaki na pinagtuunan ng pansin maliban sa kanya at kahit na lagi niya akong binabalewala noon ay hindi pa rin ako tumingin sa iba.

Pinatatag ko ang aking sarili at pinigilan na maiyak. Ngayon ay iniisip ko kung bakit ko nga ba siya minahal?

Tumalikod na si Sam kasama si Chloe na iniwan pa ako ng isa pang nakakalokong ngiti habang ang ibang estudyante ay nakatingin sa akin na halatang naaawa.

“Halika na girl, hindi mo na dapat pinag-aaksyahan ng damdamin ang lalaking ‘yon.”

Madaling sabihin pero mahirap gawin. Teenager pa lang ako ay si Sam na ang lalaking pinangarap ko. Lahat ay ginawa ko upang mapansin niya lang. Nang mangyari nga iyon at naging kami ay pinangako ko sa sarili ko na hinding hindi ko sasayangin ang pagkakataon na iyon.

Sa buong panahon na may relasyon kami ay ako lagi ang nanunuyo at humihingi ng sorry sa tuwing magkakaroon kami ng hindi pagkakaintindihan.

Mayaman sila pero I showered him with gifts kahit na sa pinakasimpleng okasyon habang wala naman siyang binibigay sa akin sa nakalipas na dalawang anniversary namin.

“Salamat, Yvonne. Kung hindi ka dumating ay baka nakatayo pa rin ako doon.” Mapakla ang ngiting sumilay sa mga labi ko ng sabihin ko iyon sa kanya.

Nasa isa sa mga bench na kami na malapit sa cafeteria. Dito kami madalas na magkitang magkaibigan dahil malapit din sa oval kung saan makikita ang atleta ng university na tinitilian niya.

“Walang anuman iyon. Pasensya ka na rin sa nasabi ko kanina,” mahinang sabi niya.

“Okay lang ‘yon, alam ko naman na ako lang din ang iniisip mo.”

“Paano yan, wala kang date sa gala night? Aattend ka pa ba?” Bakas ang pag-aalala sa mukha niya at ganon din naman ang nararamdaman ko. Sigurado na ako ang magiging topic sa kwentuhan lalo na kung dumating na magkasama sina Sam at Chloe or kung sinuman ang maka-date ng lalaki.

“Kailangan kong um-attend. Hindi ko hahayaan na isipin ng Sam na yon na masyado akong affected ng ginawa niya.”

“Pero break na talaga kayo?” naninigurong tanong ni Yvonne.

“I don't remember breaking up with him or him to me. Nagulat na lang din ako ng sabihin niya iyon kanina. Ang gusto ko lang naman ay maranasan na suyuin niya lalo at kagaya ng sinabi mo na ay naghintay na naman ako sa kanya ng tatlong oras para sa date namin.”

Nakakahiya ang ipinagtapat ko na ‘yon. Pero dahil kaibigan ko naman siya ay naisip kong okay lang.

Niyakap niya ako dahil tuluyan ng tumulo ang aking mga luha. Nanikip ang aking dibdib dahil sa sakit sa kaalamang kailanman ay hindi talaga ako nagustuhan ni Sam.

“Naging kami lang siguro dahil sa mga magulang namin. Baka gusto lang niyang mapasaya si Tita Samantha kaya pinilit niya ang sarili na tiisin na makipagrelasyon sa akin.”

“Shh… Huwag mong sabihin yan. Tandaan mo, sa nangyari sa inyo, siya ang nawalan at hindi ikaw.”

Natahimik na kami pareho pagkatapos niyang sabihin iyon ngunit nanatili kaming magkayakap hanggang sa tuluyan na akong kumalma.

“Let's show Sam na hindi lang siya ang pwede mong mahalin.”

Nagsalubong ang mga kilay ko ng sabihin iyon ni Yvonne. “Ano na naman ang pinaplano mo?”

“Operation making Sam jealous and regretful.”

Napailing na lang ako sa sinabi niya. Pero nakaramdam ako ng bahagyang tuwa dahil sa suporta na pinapakita niya. Siguro nga ay kailangan kong ipakita kay Sam na hindi lang siya ang lalaking pwede kong paglaanan ng oras at panahon. Kaya kailangan kong maging maganda sa gala night.