All Chapters of Rejected Wife of A Heartless CEO: Chapter 151 - Chapter 160

"Ikaw, Denver?" tanong ni Lolo Arnulfo sa kanya. "Dahil ginusto mo ang sitwasyon na ito, anong plano mo sa bata?"Nakatutok ang lahat ng mata kay Denver. Alam naman ng lahat na hindi niya pananagutin ang bata dahil nanggaling mismo iyon sa bibig niya. Ngayon na alam na niya ang kanyang kondisyon, maninindigan pa rin kaya siya?"Kuya," titig na titig sa kanya si Nica, halatang kinakabahan.Makalipas ang ilang sandali ay dahan-dahang nagsalita si Denver. "Gusto kong manatili ang bata."Tulad ng inaasahan, walang mas mabigat pa kaysa sa pansariling interes niya. Naiplano na ni Nica ang lahat, at siyempre, hindi niya hahayaan na masira iyon ng kahit sino."Pero hindi ko siya pakakasalan." Iyon lamang ang pinaninindigan ni Denver. Malamang iyon din ang nasa isip ni Lolo Arnulfo pero hinayaan lang niya kay Denver mismo manggaling. Tumingin si Nica kay Denver na puno ng sama ng loob. "Kuya, ibinigay ko na sa iyo ang katawan ko. Anong gagawin ko kung hindi mo ako pakakasalan?""Anong gagawin

"Magaling ang ginawa mo kanina," sabi pa ni Vicento.May kutob akong may mali sa kanya, pero hindi ko matukoy kung ano iyon.Tumango ako nang habang tuliro pa rin. "Salamat.""May pagtitipon sa susunod na dalawang araw. Narinig kong nakatanggap ang Shinggu ng isang batch ng mga bihirang kayamanan. Samahan mo akong tingnan." Ngayong ako na si Mrs. Victorillo, kailangan ko siyang samahan sa mga ganitong okasyon, kaya agad akong tumango nang walang pag-aalinlangan. "Sige."Bahagyang kumalma ang kalooban ko, kaya tumayo ako at itinulak ang wheelchair niya pabalik sa silid at may matamis na ngiti sa aking labi.Pagdating namin sa pasilyo papunta sa silid namin ay naroon si Denver. Nasalubong ko ang titig niya na nakapako sa akin at kay Vicento.Ramdam ko ang bahid ng selos, bahid ng inggit."Uncle, gusto kitang makausap nang mag-isa." "Okay." Akala ko noon na walang pagkapoot si Vicento kay Denver, pero ngayo’y ramdam ko ang bahagyang pagkunsinti.Hindi ba’t matinding magkalaban sila? S

Napako ang tingin ni Marvin sa magkahawak-kamay naming dalawa ni Vicento. Marahil ay nagulat siya. Paanong si Ria Canlas, na minsang umibig nang labis sa kanya ay nakayang bitawan siya nang ganon kabilis?Ang mga lalaki nga naman talaga. Habang lalo mo silang pinupuri, lalo ka nilang hindi sineseryoso. At kapag hindi mo sila pinapansin, saka naman sila hahabol sa iyo.Mula sa mga kamay ko ay umangat ang tingin niya sa mukha ko, wari ay naghahanap ng kahit bahagyang bakas ng pagpapanggap.Kung si Ria Canlas pa rin ang narito, malamang ay sumabog na siya. Ngunit ang kaluluwa sa katawang ito ay napalitan na ng akin. Hindi ko naman siya kilala, kaya paano ako magre-react? Sorry na lang siya.Si Vicento na likas na malamig at mailap, hindi kailanman mauunang bumati sa kanya. Kahit nakaupo lamang, nangingibabaw na ang presensya niya, dahilan para mapigilan si Sofia sa anumang kalokohang sasabihin nito.Sa simula pa lang, si Edmund Canlas ay nais nang ipakasal si Sofia kay Vicento. Ang lalak

Kinabukasan, natulog ako hanggang tanghali at nananakit pa rin ang ulo ko dahil sa hangover. Nakakatawa isipin— tatlong baso lang ng red wine ay tuluyan na akong natumba. Dati ay kaya kong lumagok ng tatlong baso ng white wine, hindi lang red. Pinakamalala na ay sumakit ang tiyan ko, pero hindi ako nalalasing nang ganito.Pagkatapos, may napansin akong kakaiba. Nakita kong mahimbing akong natutulog sa kama sa silid, at mukhang walang anumang kaguluhan. Naisip ko, marunong naman akong uminom, kaya siguradong wala akong ginawang nakakahiya. Ang tagal na rin mula nang huli akong nagising nang natural matapos ang isang buong gabi ng tulog.Simula nang ipanganak akong muli, parang gumaling na ang insomnia ko. Nakakatulog na ako nang mahimbing nang hindi na kailangan ng gamot.Habang humihikab, pumunta ako sa banyo para maghilamos. Nang tumingin ako sa salamin, napansin kong medyo mapula at maga ang mga labi ko. Kakaiba. Baka nakasipsip ako sa bote kagabi? Wala naman akong ibang marka sa ka

Nagkunwari akong nahihiya. "Marvin? Paano mo nasasabi ang ganyang bagay? Kasal na ako.”"Ria, ang tagal na nating magkasama. Ayokong magkaroon ng anumang pagsisisi. Handa ka bang ibigay ang katawan mo sa isang estrangherong may kapansanan? Baka nga may mga nawala na siyang kakayahan.”“Pero..."“Ang dami ng tao ngayong gabi, walang makakapansin sa atin.”“Pag-iisipan ko muna.”Nagkunwari akong tatakbo palayo. Paglingon ko, nakita ko ang mapagtagumpay na ngiti sa mukha ng lalaki.Oh, tunay bang pagmamahal iyon?Kung tunay niyang mahal si Ria Canlas, hindi niya siya pagtataksilan. Ngayon, hindi lang siya makabitaw sa kanya.Kung hindi ako nagkakamali, siguradong gagawa siya ng paraan para pagsamantalahan si Ria Canlas, gawing kerida niya, at tuparin ang kanyang mga sakim na plano.Nakakasuka talaga ang mga lalaki sa mundong ito.Pero Marvin, nakakadiri ka kaya wala na akong dahilan para magpakita ng awa.Matagal akong naghintay sa pinto at sa wakas ay may dumating.Ang babaeng nakita ko