Lahat ng Kabanata ng Rejected Wife of A Heartless CEO: Kabanata 141 - Kabanata 150

Pagkarinig ko sa palusot ni Denver ay nakatayo lang ako roon nang walang anumang galak sa puso ko. Kahit kailan ka talaga Denver. Sinisisi ko ang sarili ko kung bakit hindi ko nakita kaagad ang tunay niyang pagkatao noon. Siguro dahil sa ayaw kong sayangin ang mga taong pinagsamahan namin kaya tiniis ko ang pananatili sa isang tulad niyang basura. Taon ang tiniis ko. Hanggang sa napuno ako ng sugat at namatay nang hindi man lang buo ang katawan.Kung ang dahilan ko ng pananatili ay lumaki akong kasama si Denver, anong rason kaya ni Nica? Paano naging karapat-dapat mahalin ang isang gaya ni Denver na mas masahol pa sa basura?Nagkamalay si Mama Sandy makalipas ang ilang sandali ng pagpapahinga. Habang pinagmamasdan ang dalawa na gusot-gusot ang itsura ay dumaloy ang kanyang mga luha at tinuro ang mga ito na nanginginig ang mga daliri. "Kayo. K-Kayo ba ay nababaliw na! Denver, magkapatid kayo sa papel at kapatid siya ng asawa mo!"Bago pa makapagpaliwanag si Denver ay hindi na nakapigi

Hindi siguro kailanman inakala ni Nica na ang batang pinaghirapan niyang ipagbuntis at ang itinuring pinakamalaking alas niya ay magiging walang saysay sa harap ni Lolo Arnulfo.Marahil ay masyado siyang kumpyansa sa sarili— mataas na ang tingin sa sarili. Kung mas mataas lang sana ang estado niya kaysa kay Denver ay baka may pag-asa pa.Ang problema ay gusto ng pamilya De Leon na gamitin ang kasal para makaakyat sa antas ng pamilya Victorillo. Ang dahilan kung bakit ako ang pinakasalan ni Denver ay dahil kami ay magkaibigang tunay mula pa pagkabata— sa madaling salita ay kilala na namin ang isa't isa.Lumaki akong kilala na ni Lolo Arnulfo. Kahit hindi pantay ang estado ng pamilya namin ay walang kumwestiyon sa kasalan sa pagitan ko at ni Denver.Simula pa noong ako ay labing walong taong gulang ay pinalaki na ako ng parehong pamilya bilang magiging ginang ng pamilya Victorillo. Pinahalagahan ko ang kasal na iyon na aking pinaghirapan at noon ay tunay akong masaya.Isang kasal sa ka

Bagaman hindi sang-ayon ang pamilya De Leon sa desisyong ito, hindi maaaring kwestyunin ang awtoridad ni Lolo Arnulfo. Kahit si Tito Danilo ay walang magawa. Magulo ang kanyang nararamdaman. Sa isang banda ay ayaw niyang ipakasal si Nica kay Denver dahil wala naman siyang mapapala kay Nica. Pero sa kabilang banda, nang makita niyang ibinigay ng matanda ang mga alahas sa akin, malinaw na mas kampi ito kay Vicento.Kung siguro buntis ako ay wala nang dapat pag-usapan tungkol sa mana— tiyak na kay Vicento ito lahat mapupunta. Kaya marahil ang nasa isip nito ay patayin ang ina at iligtas ang anak, para gamitin ang bata sa pakikipaglaban para sa mas malaking bahagi ng mana.Wala sa sarili si Denver. Parang tuluyan nang naalis ang kanyang huling dangal. Paano pa siya makikipaglaban para sa kapangyarihan at kayamanan?Matindi ang kanyang mga sugat kaya kaagad siyang ibinalik sa kwarto at pinatawag ang doktor ng pamilya para gamutin siya.Pinauwi ang mga De Leon at ako ay pinaiwan ng matanda.

Tapos nang lagyan ng gamot ni Vicento ang paso sa kamay ko. Noon ay hindi ko naiisip ang isang bagay na ganito.Lumalabas na hindi naman siya ganoon kalamig at ang dating tinatawag kong uncle ay asawa ko na ngayon.Magagalit kaya siya sa akin kapag nalaman niyang si Ria— ang babaeng iniyakan niya sa puntod nito?"Salamat." Inalis ko ang kamay ko sa pagkakahawak niya at akmang tatayo na sana."Sandali lang."Tinitigan ko siya at naguguluhan. "Ano’ng meron?""Hindi simpleng babae si Nica. Maaaring magmukha ngang panalo ka ngayon pero naisip mo ba na kinuha niyang isang pagkakataon iyon at sinadya niyang gawin iyon sa iyo?"Tinitigan niya ako nang taimtim. Inuulit ang katotohanan na parang binibigkas pangungusap sa pangungusap. Hindi ko maintindihan. "Anong sabi mo?""Kung may lihim kang relasyon at ipinagbabawal pa, pipiliin mo ba ang ganoong halatang paraan?"Tama ang sinabi ni Vicento at tumama sa akin iyon nang malakas. Pagkatapos ng sandaling pagkabigla ay dahan-dahang luminaw ang s

Akala ko’y nakalabas na ako mula sa ipo-ipo ng pag-ibig, iniisip na nakita ko na ang buong kwento at magagamit ko ang aking muling pagkabuhay upang yurakan si Nica sa ilalim ng aking mga paa. Pero napagtanto ko kung gaano kababaw at kainosente ang ideyang iyon.Kahit ang mga hinuha ko ay panandaliang sulyap lamang sa dulo ng isang napakahabang daan. Ang katotohanan ay nakatago sa ilalim ng dagat na parang dambuhalang halimaw mula sa kailaliman, malamig ang titig na nakamasid sa lahat.Ang target niya ay hindi ako o mas tamang sabihin, hindi lang ako ang gusto niyang patayin. Ang kanyang likuran ay parang siksik na sapot ng gagamba. Nang maunawaan ko iyon ay nanlamig ang aking buong katawan.Nakakatakot ng taong ito. Napakadetalyado ng kanyang plano.Kung hindi ako muling isinilang, namatay na sana akong walang nakakaalam, iniisip na basta lang siyang umupa ng mamamatay tao dahil sa bugso ng damdamin."Gutom ka na ba?" Para bang nabasa ni Vicento ang iniisip ko at iniabot ang kanyang k