All Chapters of Rejected Wife of A Heartless CEO: Chapter 181 - Chapter 190

Nang marinig ko iyon, parang biro ang mahigit sampung taong pagkakakilala ko kay Denver. Kung hindi ako nabuhay muli, hindi ko sana nakita ang tunay niyang mukha. Nakakadiri siya at may intensiyong gawin sa akin ang isang bagay na malaswa.Sinipa ko siya sa tiyan. Bago pa siya maka-react, sumugod ako at sinampal siya nang kaliwa't kanan. Hindi niya inakala na magagamit ko laban sa kanya ang mga kasanayan sa pagtatanggol sa sarili na itinuro sa akin noong nakaraang buhay.Hindi man ako nagtagumpay na protekatahan ang sarili ko noon sa taong pumatay sa akin, pero ngayon ay hindi ko hahayaang may manakit na naman sa akin, lalo na sa tulad ni Denver na isang manyakis.Pinindot ko ang switch ng harang at kaagad na sumigaw. “Itigil mo ang sasakyan!”Nang makita ang kalagayan ni Denver na binugbog ko ng ganoon, hindi na naglakas-loob ang driver na magmaneho at agad siyang nagpreno.Bago ako bumaba ng kotse ay sinipa ko pa siya nang malakas. Lumalakas pa talaga ang ulan at medyo madilim na an

Ang mga sinabi ko ay lalo pang nagpagalit kay Mama Sandy. Matapos siyang mapahiya sa akin noon, sa wakas ay nakakita siya ng pagkakataon para maipakita ni Nica ang kanyang galing.Nagkaroon ng kumpiyansa ang boses ni Mama Sandy. “Mukhang hindi ka nasisiyahan sa anak ko. Kung may pagdududa ka, bakit hindi ka sumali?”Siyempre, sa mga mata niya, kahit sinong reyna pa ng mga kaharian ay hindi maihahambing sa kanyang pinakamamahal na anak.Makahulugan akong ngumisi. “Mukhang nagkakamali ng intindi si Mrs. De Leon. Nagtataka lang ako, si Miss De Leon ba talaga si RS? Baka may hindi lang pagkakaintindihan?”Biglang tumingin sa akin si Nica, ang mga mata’y may halong pagkabigla. “Anong ibig mong sabihin?”May bahid ng takot sa kanyang mga mata. Ang lihim ni Nica ay siya lamang ang nakakaalam, at ngayon na tinanong ko iyon nang harap-harapan, tiyak na kabado siya dahil sa kanyang pagkakasala at pagsisinungaling.Mula nang ako’y muling isinilang, nawala na sa kanya ang kontrol sa lahat. Unti-u

“Sumali ka talaga? Nakakatawa naman. Tingnan mo nga, wala man lang ang pangalan mo sa listahan.”Si Sofia ay sumali upang makilala, kaya ginamit niya ang kanyang tunay na pangalan. Ito rin ang dahilan kung bakit ginamit ni Nica ang kanyang tunay na pangalan, at hindi ang RS.Wala man lang nabanggit na Ria Canlas o Ria Victorillo sa mga kalahok, kaya natural lamang na hindi ako sineseryoso ni Sofia.Tinakpan ni Susan, ang matandang mapagkunwaring babae, ang kanyang bibig at palihim na tumawa. “Ria, alam ng tita na napaka-proud mo sa iyong sarili at gusto mong makipagkumpitensya sa aming Sofia sa lahat ng bagay. Pero kung wala kang talento sa pagpipinta, wala ring saysay na pilitin mo. Isa pa ay kasal ka na. Dapat ay mag-focus ka na lang sa pag-aalaga sa asawa at mga magiging anak mo. Bakit mo pa kailangang ipahiya ang sarili mo sa publiko at gawing katatawanan ang pamilya Victorillo?”“Para sa pamilya Victorillo, si Ria Canlas ay isang karangalan, hindi kailanman naging isang kahihiyan

Natakot si Nica sa akin. Tinulak niya ako palayo na may halatang takot sa mukha, na para bang isa akong masamang multo. Ang mga sinabi ko ay sapat na para magdulot sa kanya ng mga mapanirang isipin at hindi mapakaling damdamin.Matagal bago siya nakapagsalita. “Miss Canlas, nagbibiro ka ba? Bakit naman ako aatras sa kompetisyon?”Habang sinasabi niya iyon, sinadya niyang lakasan ang boses niya para maakit ang atensyon ng mga tao sa paligid. Sa isang iglap, napako sa akin ang tingin ng lahat.Parang pinalalabas niya na ginagamit ko ang kung anong ilegal na paraan para pilitin siyang umatras sa laban.Nagsimulang murahin at bwisitin ako ng mga tagahanga ni Nica, kaya’t naging magulo ang buong eksena. Tahimik na nagpanatili ng kaayusan ang host at mga guwardiya, at binigyan naman ako ni Nica ng isang mapanuyang tingin na para bang sinasabi niyang masyado pa akong bata para kalabanin siya.Ito ang pinakapaborito niyang taktika, ang galitin ang iba at gamitin ang emosyon bilang sandata lab

Natahimik si Mama Sandy, na kakapanig lamang kay Nica. Nagkukunwaring biktima si Nica, ngunit sa likod ng kaniyang mga mata ay kumikislap ang isang malamig na tingin na tila hahahati sa akin. Ang tagumpay niya noon ay dahil lang sa siya ang pinaburan. Lagi ako ang mali. Wala akong magawa at nawalan ng salita sa harap ng lahat. Pagkaraan ng aking muling pagkabuhay, ako na ang kumokontrol. Ako ang nasa kadiliman, at siya ang nasa liwanag. Siya ang nahulog sa maingat kong hinabing bitag, at ngayon siya naman ang makakatikim sa lahat ng sakit na dinaing ko. Nanatiling sa akin ang mga titig ni Denver. Siya ay isang taong madaling magpadala. Nagmumukha siyang maawain at tapat, ngunit sa katotohanan siya ay malamig at walang puso, at inaalala lamang ang sarili. Isang malalim na makasariling tao siya. Ang mga tagahanga sa madla, na dati'y mabagsik para kay Nica, ay nanahimik na ngayon, nalunod sa aking kuwento. Huminga ako at nagpatuloy. "Malabo pa ang pagkamatay ni Ria De Leon. Hindi ko i