เย่ฮวนเอ่อร์เมื่อครู่ดีใจมากแค่ไหน ตอนนี้ก็ผิดหวังมากเท่านั้น เธอไม่เคยนึกเลยว่าจะเป็นจ้าวอี้!ขณะนั้นแม่บ้านหลินรีบวิ่งเข้ามา เอาเสื้อโค้ทตัวหนึ่งคลุมบ่าของเย่ฮวนเอ่อร์ “คุณหนู รีบใส่เสื้อ เดี๋ยวจะเป็นหวัดนะคะ”เย่ฮวนเอ่อร์มองแม่บ้านหลิน “แม่บ้านหลิน เขามาหาหนูเหรอ?”แม่บ้านหลินพยักหน้า “ใช่ค่ะคุณหนู คุณชายจ้าวมาหาค่ะ ฉันยังพูดไม่จบ คุณหนูก็รีบวิ่งลงมาเลย”เย่ฮวนเอ่อร์ “นอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครมาหาหนูเลยเหรอ?”แม่บ้านหลินส่ายหน้า “ไม่มีค่ะคุณหนู คุณหนูอยากให้ใครมาหาเหรอคะ?”เฉินจิ้นไม่ได้มางั้นเหรอ?จ้าวอี้มองเย่ฮวนเอ่อร์ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอคิดว่าเฉินจิ้นมาหาเธอเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์ “ใช่ จ้าวอี้ นายมาทำไม?”สีหน้าจ้าวอี้ไม่ค่อยดี “ฉันได้ยินว่าเธอไม่สบาย เป็นไข้ เลยแวะมาดูน่ะ”“ไม่ตายหรอก ขอบคุณคุณชายจ้าวที่เป็นห่วง” เย่ฮวนเอ่อร์เอื้อมมือจะปิดประตูลงแต่จ้าวอี้ใช้มือยันประตูไว้ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอหมายความว่ายังไง ฉันได้ข่าวว่าเธอป่วยก็รีบมาหาทันที แต่เธอดูเหมือนไม่อยากเห็นหน้าฉันเลย”เย่ฮวนเอ่อร์มองจ้าวอี้ตรงๆ “รบกวนช่วยตัดคำว่าดูเหมือนออกไปด้วยค่ะ ฉันไม่อยากเห็นหน้านายต่างหาก ไม่ใ
อ่านเพิ่มเติม
เข้าสู่ระบบ
