คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ의 모든 챕터: 챕터 861 - 챕터 870

1143 챕터

บทที่ 861

อยู่กับเขางั้นเหรอ?ตอนนี้เธอยังไม่ได้แต่งงาน เขาเองก็ยังไม่ได้แต่งงาน ที่จริงแล้วการอยู่ด้วยกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรแต่ระหว่างสองคนมีช่วงเวลาว่างห่างกันถึงสามปี เย่ฮวนเอ่อร์ยังคงรู้สึกเขินอาย “ฉันขอคิดดูก่อนนะ”ฟู่อวิ๋นเซิน “คุณหนูใหญ่เย่ ผมไม่ให้คุณมีสิทธิ์คิดหรอกนะ ผมจะอยู่กับคุณ”ฟู่อวิ๋นเซินจูบเธอในใจของเย่ฮวนเอ่อร์เหมือนมีน้ำผึ้งหลั่งไหล หวานจนเกินจะบรรยาย “ผมจะอยู่กับคุณ” เขาช่างเอาแต่ใจเหลือเกิน………ฟู่อวิ๋นเซินอุ้มเย่ฮวนเอ่อร์เข้าไปในห้องประธานของตัวเอง ช่วยเธออาบน้ำ แล้ววางเธอลงบนเตียงอย่างแผ่วเบาเย่ฮวนเอ่อร์เหนื่อยมาก ล้มตัวลงนอนก็หลับทันทีฟู่อวิ๋นเซินอาบน้ำอย่างรวดเร็วแล้วขึ้นเตียง กอดเธอไว้ในอ้อมแขน สามปีหกวัน ในที่สุดเธอก็ได้กลับมาอยู่ในอ้อมแขนของเขาอีกครั้งฟู่อวิ๋นเซินจูบหน้าผากเธออย่างลึกซึ้ง พูดอย่างอ่อนโยน “คุณหนูของผม ราตรีสวัสดิ์”เธอหลับสนิทจนตื่นเองตามธรรมชาติ เมื่อเย่ฮวนเอ่อร์ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ในอ้อมแขนของฟู่อวิ๋นเซิน ฟู่อวิ๋นเซินก็ยังไม่ตื่นแต่พอเธอขยับตัว ฟู่อวิ๋นเซินก็ลืมตาทันที เขากอดเธอแน่นขึ้น เสียงทุ้มแหบพร่าด้วยความงัวเงีย “
더 보기

บทที่ 862

ผู้ช่วยหลี่มองฟู่อวิ๋นเซิน แล้วชี้ไปที่รอยที่คอของเขา “ประธานครับ ตรงคอของคุณมีรอยจูบ จะให้ปิดไว้ไหมครับ?”ฟู่อวิ๋นเซินมองผ่านกระจกไปเห็น เย่ฮวนเอ่อร์ฝากรอยจูบเอาไว้เมื่อคืนเขาขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างอารมณ์ดี “ไม่ต้องปิด ไปกันเถอะ”ฟู่อวิ๋นเซินพาผู้ช่วยหลี่ออกไป พนักงานด้านนอกเห็นเขาก็กล่าวทักอย่างเคารพ “สวัสดีครับ ประธาน”ฟู่อวิ๋นเซินก้าวเดินอย่างมั่นคงมุ่งหน้าไปยังห้องประชุมพนักงานเริ่มซุบซิบกันทันที “พวกเธอเห็นรอยจูบบนคอประธานหรือเปล่าเนี่ย? โอ้พระเจ้า มีคนฝากรอยจูบไว้ให้ประธานด้วย!”“วันนี้ประชุมตอนเก้าโมงยังเลื่อนเลยนะ ผู้บริหารทั้งบริษัทก็นั่งรออยู่ ได้ยินว่ามีสาวงามอยู่ในห้องของประธานด้วย เพิ่งจะตื่นกันทั้งคู่”“โอ้พระเจ้า ฉันนึกภาพเป็นฉากๆ เลยล่ะ!”“ฉันว่าน่าจะเป็นฉากเข้าด้ายเข้าเข็มแน่ๆ”ทุกคนกำลังเม้าท์กันสนุกสนานเย่ฮวนเอ่อร์ตื่นขึ้นมาแล้ว เธอเดินเข้าไปในสำนักงาน ผู้ช่วยหลี่ได้สั่งให้คนเอาอาหารเช้ามาไว้เรียบร้อย “คุณเย่ สวัสดีครับ อาหารเช้าทั้งหมดนี้ประธานให้เตรียมไว้ให้คุณ คุณเย่สามารถทานได้เลยครับ”เย่ฮวนเอ่อร์นั่งลง “ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ”ผู้ช่วยหลี่เดินออกไป ขณะน
더 보기

บทที่ 863

รับสายแล้วก็เดินออกไปงั้นเหรอ?ฟู่อวิ๋นเซินขมวดคิ้วเข้าหากัน “รู้ไหมว่าใครโทรมา?”ผู้ช่วยหลี่ส่ายหัว “ประธานครับ เรื่องนี้ผมไม่ทราบครับ”“รู้แล้ว ลงไปได้”“ครับ”ผู้ช่วยหลี่เดินออกไปฟู่อวิ๋นเซินยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ ด้วยรูปร่างสูงโปร่ง เขาดึงเนกไทที่คอหลวมเล็กน้อย เมื่อเช้าตกลงกันไว้แล้วว่าให้เธอรอเขาอยู่ในสำนักงาน ตอนเย็นจะได้ไปทานข้าวด้วยกัน เธอก็รับปากแล้ว แต่สุดท้ายเธอกลับเดินออกไปเมื่อคืนทั้งสองเพิ่งจะตกลงคบกัน ฟู่อวิ๋นเซินอยากอยู่กับเธอตลอดไป ไม่อยากห่างกันเลยเขาหยิบมือถือขึ้นมา เปิดหน้าแชทของเย่ฮวนเอ่อร์ในวีแชท แล้วเริ่มพิมพ์“คุณไปไหน…”แต่ยังไม่ทันกดส่ง โทรศัพท์ของเขาก็มีสายเข้าฟู่อวิ๋นเซินกดรับสาย “ฮัลโหล ใครครับ?”เสียงคุ้นเคยดังขึ้น “ประธานฟู่ ผมเอง”เป็นจ้าวอี้ฟู่อวิ๋นเซินไม่มีสีหน้าใดๆ “ที่แท้ก็คุณชายจ้าว โทรหาผมมีอะไร?”จ้าวอี้ยิ้ม “ประธานฟู่ ตอนนี้คุณกำลังตามหาเย่ฮวนเอ่อร์อยู่ใช่ไหม?”ฟู่อวิ๋นเซินแววตาเปลี่ยนไปเล็กน้อย “เธออยู่กับคุณ?”“ใช่ ตอนนี้เย่ฮวนเอ่อร์อยู่กับผม เรากำลังกินข้าวด้วยกัน”เย่ฮวนเอ่อร์ไปกินข้าวกับจ้าวอี้ฟู่อวิ๋นเซินหัวเราะเย
더 보기

บทที่ 864

พูดจบ จ้าวอี้ก็หยิบสเต๊กขึ้นมา เขาใช้มีดและส้อมค่อยๆ หั่นเนื้อเป็นชิ้นเล็กๆ “กินข้าวให้เสร็จก่อน แล้วค่อยคุยกัน”เย่ฮวนเอ่อร์หัวเราะเยาะ “จ้าวอี้ เธอต้องการอะไรแน่? ด้วยสถานะของเธอตอนนี้ อยากได้ผู้หญิงแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น แล้วทำไมถึงยังตามรังควานฉันอยู่? อย่าบอกนะว่าเธอรักฉัน”จ้าวอี้ชะงักขณะหั่นสเต๊ก แล้วเงยหน้าขึ้นมองเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ ถ้าฉันบอกว่าฉันรักเธอจริงๆ ล่ะ?”เย่ฮวนเอ่อร์ “จ้าวอี้ คนอย่างนายรู้ไหมว่าความรักคืออะไร? รักของนายคือการนอกใจ คือการทรยศ!”จ้าวอี้ “ฮวนเอ่อร์ ฉันกับฮั่วเสวียนมันจบกันไปแล้ว เธอจะลืมมันไม่ได้เลยเหรอ?”“ผู้ชายที่นอกใจครั้งเดียว ไม่สมควรได้รับโอกาสอีกเลย! จ้าวอี้ เธอไม่ได้รักฉันหรอก เธอแค่รับไม่ได้ที่เห็นฉันไปได้ดีกับฟู่อวิ๋นเซิน มันทำให้เธอไม่พอใจ พูดตรงๆ เธอมันก็แค่คนเห็นแก่ตัวไม่อยากให้ผู้หญิงที่เคยอยู่กับตัวเองมาท้าทายอำนาจ ฉันไม่ชอบเธอแล้ว ความอยากครอบครองและความท้าทายของเธอมันกำลังครอบงำเธอ นั่นไม่ใช่ความรักเลย!”จ้าวอี้รีบพูด “ไม่ใช่นะ ฮวนเอ่อร์ ฉันรักเธอจริงๆ!”“พอได้แล้ว จ้าวอี้! ต่อให้นายรักฉันจริงๆ แต่นายรู้ไหมว่าความรักคืออะไร? รัก
더 보기

บทที่ 865

มือทั้งสองข้างของฟู่อวิ๋นเซินที่แนบอยู่ข้างลำตัวกำแน่นขึ้นมาในทันที เขาก้าวฉับๆ ไปที่โต๊ะของเย่ฮวนเอ่อร์และจ้าวอี้ตรงๆ “เธอไม่กิน!”ได้ยินเสียงคุ้นเคย เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้าขึ้น เธอชะงักไป “อวิ๋นเซิน? คุณมาที่นี่ได้ยังไง?”ฟู่อวิ๋นเซินยื่นมือมาคว้าแขนเรียวของเย่ฮวนเอ่อร์ แล้วดึงเธอให้ลุกขึ้น “ไปกับฉัน!”เขาจะพาเย่ฮวนเอ่อร์ออกจากที่นี่จ้าวอี้พูดขึ้น “ประธานฟู่ คุณจะพาฮวนเอ่อร์ไปแบบนี้เลยเหรอ? วันนี้เธอมากินข้าวกับผมนะ!”ฟู่อวิ๋นเซินมองจ้าวอี้ด้วยสายตาเย็นเฉียบ “ตอนนี้เย่ฮวนเอ่อร์คือแฟนของฉัน เตือนนายไว้เลย ถ้าอีกครั้งนายกล้านัดเจอแฟนฉันลับหลัง ฉันจะไม่ไว้หน้าแน่!”ฟู่อวิ๋นเซินลากเย่ฮวนเอ่อร์ออกไปทันทีจ้าวอี้วางมีดส้อมในมือลงบนโต๊ะ “เพล้ง” หนึ่งเสียง ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขายั่วโมโหฟู่อวิ๋นเซินอย่างรุนแรงผ่านโทรศัพท์ แต่ฟู่อวิ๋นเซินก็ยังตามมาที่นี่เพื่อพาเย่ฮวนเอ่อร์กลับไปดูเหมือนว่าความพยายามบ่อนทำลายในครั้งนี้จะไม่ได้ผลน่าหงุดหงิดจริงๆ!ขณะนั้นเอง มีคนเดินเข้ามา “คุณชายจ้าว สวัสดีค่ะ”จ้าวอี้หันไปมอง เห็นหลินเจี๋ยเขารู้จักหลินเจี๋ยดี ผู้หญิงคนนี้อยู่ข้างกายของฟู่อวิ๋นเซิน เข
더 보기

บทที่ 866

“คุยเรื่องอะไรเหรอ?”“ฉัน…ฉันแค่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับใบหน้าของคุณ จ้าวอี้บอกว่าเขารู้ เขาบอกว่าถ้าฉันไปหา เขาจะบอกฉัน”ฟู่อวิ๋นเซินชะงักไปเล็กน้อย เขาหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ “เธอไปเจอจ้าวอี้ เพราะอยากรู้เรื่องใบหน้าของฉันเหรอ?”“ใช่สิ ไม่งั้นคุณคิดว่าเพราะอะไรล่ะ? ใครจะรู้ว่าจ้าวอี้มันจะเลวขนาดนั้น แถมยังโรคจิตอีก อยู่ๆ ก็ตัดสเต๊กมาป้อนฉัน เขาบอกให้ฉันกินก่อนแล้วถึงจะบอก แต่ฉันไม่ได้กินเลยนะ!”เห็นแววตารังเกียจของเย่ฮวนเอ่อร์ที่มีต่อจ้าวอี้ ฟู่อวิ๋นเซินก็รู้สึกเหมือนหัวใจได้รับการปลอบโยน ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เองแต่ว่า…ฟู่อวิ๋นเซินมองหน้าเธอ “เธอไม่รู้จริงๆ เหรอว่าเกิดอะไรขึ้นกับหน้าของฉัน?”เย่ฮวนเอ่อร์ส่ายหัว “ไม่รู้นี่ คุณถามแบบนี้บ่อยจัง ฉันควรรู้ด้วยเหรอว่าเกิดอะไรขึ้นกับหน้าคุณ?”ฟู่อวิ๋นเซินเงียบไปครู่หนึ่ง ดูเหมือนว่าเมื่อสามปีก่อน เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ได้มีส่วนร่วมในเรื่องนั้น งั้นคนที่ทำร้ายเขาก็คือจ้าวอี้แน่นอน!“อวิ๋นเซิน หน้าเธอเกิดอะไรขึ้นกันแน่? บอกฉันได้ไหม?”ฟู่อวิ๋นเซิน “เมื่อสามปีก่อน ฉันกับตำรวจร่วมกันจับพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ ฉันได้รับบาดเจ็บสาหัส ฉันลากสังขารไป
더 보기

บทที่ 867

มองรอยยิ้มหวานและดวงตาเป็นประกายของเย่ฮวนเอ่อร์ ฟู่อวิ๋นเซินรู้สึกว่า ต่อให้เธอกำลังโกหกเขา เขาก็ยังยินยอมยอมรับด้วยความเต็มใจฟู่อวิ๋นเซินโน้มตัวลงจูบเย่ฮวนเอ่อร์เย่ฮวนเอ่อร์โอบรอบคอเขา ตอบรับอย่างเร่าร้อนหลังจากจูบลึกจบลง ใบหน้าเรียวเล็กขนาดฝ่ามือของเย่ฮวนเอ่อร์ก็แดงระเรื่อขึ้น เธอมองเขา “ฉันต้องกลับสตูดิโอแล้วนะ วันนี้ต้องปล่อยแบบดีไซน์เสื้อผ้าชุดใหม่”ฟู่อวิ๋นเซินรู้ดีว่า ตอนนี้เธอเป็นดีไซเนอร์ชื่อดัง เขายกมือขึ้นลูบแก้มของเธอเบาๆ “ฉันไม่อยากให้เธอกลับ ไปทำแบบที่ออฟฟิศของฉันแทนเถอะ”เขาอยากอยู่กับเธอเย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกเหมือนตอนนี้พวกเขากลับเข้าสู่ช่วงหวานชื่นอีกครั้ง เขาดูจะติดเธอมาก“แต่ว่า…”ฟู่อวิ๋นเซินไม่ให้โอกาสเธอปฏิเสธ เขาเปิดประตูลงจากรถ เดินไปที่ฝั่งผู้โดยสาร เปิดประตู แล้วโน้มตัวลงอุ้มเธอขึ้นมาในท่าเจ้าสาวเขาอุ้มเธอเดินตรงเข้าสู่บริษัททันทีเย่ฮวนเอ่อร์ขนตาสะท้าน รีบขัดขืน “ฟู่อวิ๋นเซิน คุณทำอะไรเนี่ย นี่มันบริษัทของคุณนะ มีคนมากมายเห็นแน่ รีบปล่อยฉันลง!”ฟู่อวิ๋นเซิน “ฉันไม่ปล่อย!”เขาอุ้มเย่ฮวนเอ่อร์เดินเข้าตึก พนักงานในบริษัทต่างก็เงยหน้ามอง แล้วลุกขึ้นย
더 보기

บทที่ 868

หลังจากกินข้าวเสร็จ ฟู่อวิ๋นเซินก็ต้องไปประชุมต่อ เขายุ่งมากจริงๆเย่ฮวนเอ่อร์ “คุณรีบไปเถอะ ฉันจะนั่งออกแบบอยู่ตรงนี้แหละ”ฟู่อวิ๋นเซิน “คราวนี้ตอนฉันกลับมา เธอจะไม่หายตัวไปอีกใช่ไหม? จะไม่แอบหนีไปอีกใช่ไหม?”เย่ฮวนเอ่อร์จุ๊บเขาหนึ่งที “วางใจได้เลย ฉันจะอยู่ตรงนี้ ไม่ไปไหนทั้งนั้น”“เธอพูดเองนะ ตอนฉันกลับมาต้องเห็นหน้าเธออยู่ที่นี่”“วางใจเถอะน่า”เมื่อได้คำยืนยันจากเธอ ฟู่อวิ๋นเซินถึงได้หมุนตัวออกไปเย่ฮวนเอ่อร์นั่งลงบนเก้าอี้เริ่มออกแบบชุด ตอนนั้นเองมีคนเดินเข้ามา เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้าขึ้นยิ้ม “อวิ๋นเซิน คุณกลับมาเร็ว ”แต่คำพูดของเธอชะงักทันที เพราะคนที่เข้ามาไม่ใช่ฟู่อวิ๋นเซิน แต่เป็นเสี่ยวอู่เย่ฮวนเอ่อร์ “เสี่ยวอู่ เป็นนายเหรอ”เสี่ยวอู่เดินเข้ามา “คุณหนูใหญ่เย่ แล้วคุณคิดว่าเป็นใคร? คิดว่าเป็นอวิ๋นเซินเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์รู้ว่าเสี่ยวอู่มีท่าทีเป็นศัตรูกับเธอชัดเจน “อวิ๋นเซินไปประชุม นายมาหาเขาเหรอ?”เสี่ยวอู่ “เปล่า ฉันมาหาเธอ”เย่ฮวนเอ่อร์ “นายมีเรื่องจะคุยกับฉัน?”“วันนี้อวิ๋นเซินอุ้มเธอเข้าบริษัท ข่าวแพร่กระจายไปทั่วแล้ว ฉันรู้อยู่แล้วว่า แม้จะผ่านมา 3 ปี อวิ๋นเซิ
더 보기

บทที่ 869

เย่ฮวนเอ่อร์เอื้อมมือไปคว้าแขนฟู่อวิ๋นเซิน “คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”ฟู่อวิ๋นเซินส่ายหัว “ประโยคนี้ควรเป็นฉันที่ถามเธอมากกว่า เสี่ยวอู่ไม่ได้พูดอะไรแย่ๆ ใส่เธอใช่ไหม? ก่อนหน้านี้ฉันไม่รู้เลยว่าเสี่ยวอู่กับหลินเจี๋ยคอยหาเรื่องเธอ แต่เธอวางใจได้เลย ต่อไปนี้ฉันจะไม่ให้ใครมารังแกเธออีกแล้ว”หัวใจของเย่ฮวนเอ่อร์อุ่นวาบ ฟู่อวิ๋นเซินทั้งเอาใจ ทั้งทะนุถนอมเธอ “เสี่ยวอู่ไม่ได้พูดอะไรแรงหรอก ฉันแค่ไม่อยากเห็นคุณสองคนทะเลาะกันเพราะฉัน ฉันรู้ว่าเสี่ยวอู่เป็นเพื่อนที่ดีกับคุณจริงๆ คุณสองคนเป็นพี่น้องกันมาหลายปีแล้ว”ฟู่อวิ๋นเซินยกมุมปาก ปลอบเธอว่า “วางใจได้ ฉันกับเสี่ยวอู่จะไม่ถึงขั้นแตกหักหรอก ฉันแค่อยากให้เขารู้ว่า เธอเป็นของฉัน ไม่มีใครแตะต้องได้”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกซาบซึ้งใจมาก ทันใดนั้นเธอก็นึกขึ้นได้ “จริงสิ อวิ๋นเซิน วันนี้เสี่ยวอู่พูดจาแปลกๆ มาก ฉันไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร เขาบอกว่าฉันอยู่กับจ้าวอี้แล้วทรยศคุณ แต่ฉันไม่เคย ”เธอยังพูดไม่ทันจบ ฟู่อวิ๋นเซินก็กดมือเบาๆ บนไหล่เธอ พูดเสียงอ่อน “ไม่เป็นไรหรอก อย่าไปใส่ใจคำพูดเพ้อเจ้อของเสี่ยวอู่เลย ถึงเธอจะเคยอยู่กับจ้าวอี้ นั่นก็เป็นเรื่องในอด
더 보기

บทที่ 870

ฟู่อวิ๋นเซินลูบศีรษะเล็กๆ ของลั่วเป่าเอ่อร์ “ขอบคุณเป่าเอ่อร์ที่ชมครับ”ฉือหว่านหัวเราะ “เป่าเอ่อร์ เรานั่งกันเถอะ”“อื้ม ได้เลย”ฉือหว่านกับลั่วเป่าเอ่อร์นั่งฝั่งหนึ่ง ส่วนเย่ฮวนเอ่อร์กับฟู่อวิ๋นเซินก็นั่งอีกฝั่ง พนักงานเริ่มทยอยเสิร์ฟอาหารเย่ฮวนเอ่อร์ถาม “หวานหว่าน แล้วทางพี่ชายฉันเป็นยังไงบ้าง?”ฉือหว่านไม่อยากให้เย่ฮวนเอ่อร์ต้องกังวล เธอรู้ว่าเย่ฮวนเอ่อร์กับฟู่อวิ๋นเซินเพิ่งได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง กำลังอยู่ในช่วงรักหวานชื่น “ฮวนเอ่อร์ ไม่ต้องห่วงนะ ทางพี่ชายเธอ ไม่นานก็น่าจะจัดการได้แล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “งั้นก็ดีแล้วล่ะ”ฟู่อวิ๋นเซินพูดขึ้น “คุณฉือ ถ้าทางประธานฮั่วมีอะไรให้ช่วย ก็บอกผมได้เลยนะครับ”ฉือหว่านมองฟู่อวิ๋นเซิน ชายหนุ่มที่เคยยากจนในวันนั้น ตอนนี้ได้กลายเป็นดาวรุ่งแห่งวงการธุรกิจ เขากับเย่ฮวนเอ่อร์ คุณหนูที่เติบโตมาด้วยความรักและเอาใจ เป็นคู่ที่เหมาะสมกันอย่างยิ่ง ความรักที่มีพื้นฐานจากความเท่าเทียมกัน มักจะงดงามเสมอเธอยิ้มอย่างยินดี แล้วสายตาก็เลื่อนไปยังใบหน้าของฟู่อวิ๋นเซิน “ประธานฟู่ ใบหน้าของคุณโดนน้ำกรดใช่ไหมคะ?”ฟู่อวิ๋นเซินหันไปมองเย่ฮวนเอ่อร์เ
더 보기
이전
1
...
8586878889
...
115
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status