All Chapters of Beyond The Broken Marriage: Chapter 61 - Chapter 70

Sa isip-isip ni Alyssa, ang tagal naman masyado ni Marco para lang kumuha ng isang thermos ng sabaw. Akala nito'y nagkaproblema na sa ibaba lalong nandoon pa naman si Samantha, nagtatago. Nang lumabas ito ng kwarto para sumilip, sakto namang nandon na si Marco, nakangiti. Nagulat ito sa ekspresyon ng kaniyang asawa pero inisip lang nito na baka inihahanda lang din ni Marco ang kaniyang sarili bago humarap kay Olivia.At isa rin sa mga maling akala niya, hindi nito akalain na sobrang laki ng dala niyang lagayan ng sabaw.Timba talaga ito.Kasinglaki ito ng kulay asul na lalagyan ng tubig na nakalagay sa water dispenser sa bahay—at talagang dinala niya ito. Pagkabukas na pagkabukas ng takip, bumungad agad ang matapang na amoy ng halamang gamot. Amoy mapait, malakas, at talagang makakalabit ang ilong.Dahil doktor si Alyssa, lumapit siya at inamoy ito. Sa unang amoy pa lang, natukoy na niya agad ang ilang sangkap. “Antlers ng usa… Eucommia ulmoides… Cistanche deserticola… Cuscuta austral

Umalis na si Marco kasama sina Sam at ang kanilang anak. Tahimik ang pag-alis—walang pamamaalam, walang ingay, walang drama. Isa lang itong maingat na paghakbang papalayo mula sa gulo, kahit pansamantala. Halos tanghali na nang sumakay sila ng sasakyan, tahimik na binaybay ang kalsada patungo sa hotel na binanggit ni Marco kanina—isang kilalang lugar sa lungsod na may 24-hour housekeeping at babysitter, isang lugar kung saan siguradong hindi mahihirapan si Samantha at ang kanilang anak.Hindi na rin ito tinutulan pa ni Alyssa. Tutal, iyon din naman kasi ang plano para hindi na masyadong maghinala pa si Olivia, at para hindi na rin gaanong kabahan sina Marco at Alyssa habang itinatago ang lamat sa kanilang relasyon.Hapon na rin nang matahimik na muli ang mansyon. Nagising si Olivia kaninang bandang alas-dos, kumain ng kaunting sopas at prutas na ipinadala ng isa sa mga kasambahay, pero agad ding bumalik sa pagtulog. Jet lag, sabi niya. Wala pang buong araw sa Pilipinas, pero halatang

Narito ang pinahabang bersyon ng iyong eksena—mas detalyado ang mga nararamdaman, kilos, at paligid ng mga tauhan, ngunit walang binago, dinagdagan, o binawas sa mga aktwal na eksena at dayalogo:“Doon tayo dumaan,” ani Alyssa, sabay turo sa maliit na daang papunta sa parke. Ang landas ay bahagyang natatakpan ng mga lilim ng punong kahoy, may mga dahong tuyo sa gilid, at ilang ilaw sa poste na nagsisimula nang magbukas dahil papalubog na ang araw.Tumango si Lucas, hindi na nagsalita pa. Agad siyang sumunod kay Alyssa, marahang sinabayan ang lakad nito. Halos sabay ang mga yapak nila sa simentadong daan—parehong mahinahon, parehong walang bahid ng pagmamadali. Sa pagitan nila ay isang uri ng katahimikang hindi nag-uutos ng paliwanag, kundi nagbibigay-laya sa bawat isa na huminga, makiramdam, at marahang sumabay sa agos ng sandali.Pagdating nila sa walking trail, huminto muna sila saglit. Parehong nag-inat ng leeg, balikat, at binti—mga simpleng warm-up na parang sinasabay na rin sa p

Mula sa kanyang paglalakad pabalik ng mansion, bitbit ni Alyssa ang isang medium-sized na bag na naglalaman ng ilang gamit mula sa condo—ilang paborito niyang nightwear, skin care essentials, at dalawang libro na matagal na niyang gustong tapusin. Dahil late na rin ang oras, halos wala nang katao-tao sa paligid. Ang katahimikan ng gabi ay sinasalubong ng maliliit na tunog ng mga hakbang niya sa sementadong driveway ng kanilang mansion.Paglapit niya sa gate, napansin niyang may ilaw pa sa gilid ng garahe. At doon, sa ilalim ng bahagyang dilim na sinasala ng streetlamp, natanaw niya si Yaya Mila, hawak ang walis tingting at abala sa pagwawalis sa may gilid ng driveway.Napakunot ang noo ni Alyssa pagkarating sa tapat ng driveway. Ang liwanag ng maliit na ilaw sa poste ng hardin ay bahagyang sumisinag sa madilim na paligid, sapat upang makita niya ang pamilyar na anyo ni Yaya Mila—nakayuko, may hawak na walis tingting, abala sa dahan-dahang pagwawalis ng mga tuyong dahon na ikinalat ng

Nagkibit-balikat si Alyssa, tila ba hindi pa rin ganap na handang tanggapin ang bigat ng pag-uusap. Saka bahagyang tumingala, pinanood ang pag-ikot ng exhaust fan sa kisame na animo'y nagpapaalala sa kanya ng paulit-ulit na ikot ng mga tanong sa isip niya.“Bakit ko naman ikukumpara sa’yo?” balik niya, ang tinig ay buo, pero may bahagyang pag-iwas sa tono—parang ayaw pasukin ang larangan ng paghahambing. “Kung gusto ko siya, edi siya. Hindi mo naman pwedeng ipilit ang sarili mo sa taong masaya na sa iba, ‘di ba?”Sa likod ng mga salitang iyon, may laman. May tinatago. Hindi galit. Hindi paninisi. Pero malinaw—isang pahayag na nais niyang ipaabot kay Marco, hindi bilang panunumbat kundi bilang paalala na hindi na siya dati—na hindi na siya iyong Alyssa na kayang suyuin ng ilang salita.Tumigil saglit si Marco. Hindi siya agad tumugon. Huminga ng malalim si Marco, mabagal at tila may dinadalang tanong kung dapat bang sabihin ang nasa isip niya. Tila naglalakad siya sa manipis na alambre,