All Chapters of The Heartache of a Broken Marriage: Chapter 131 - Chapter 140

Dahil sa sobrang galit ni Dahlia kay Austin, parang sasabog na ang dibdib niya sa sama ng loob. Nanginginig ang buong katawan niya habang pilit niyang pinipigilan ang emosyon niya.Pagkalabas niya sa opisina ni Austin, nagmamadali siyang pumunta sa banyo para pakalmahin ang sarili. Pero sa kasamaang-palad, doon niya naabutan si Manang Fe na nakasuot ng panglinis at kasalukuyang naglilinis ng kubeta."Dahlia... Ma'am Dahlia!" Nagulat din si Manang Fe nang makita itong namumutla at halatang disoriented.Napakunot-noo si Dahlia habang inisa-isa niyang tinitigan ang hitsura ni Manang Fe. "Ano 'tong suot mo? Bakit ka naglilinis ng banyo dito?"Biglang yumuko si Manang Fe, mahina ang tinig nang sumagot, "Uhm... utos po ni Sir Austin.""Ano?!" Halos hindi makapaniwala si Dahlia. "Si Austin mismo ang nag-utos sa'yo na maglinis ng banyo? E ikaw ang chief secretary niya!"Dahan-dahang tumango si Manang Fe."Bakit?! Ano'ng nagawa mong kasalanan sa kanya para gawin niya 'to sa'yo?"Bago pa siya su

Sa isang marangyang sala ng lumang bahay ng pamilya Buenaventura, kumikinang ang mga alahas sa lamesa habang si Dahlia, ang itinakdang fiancée ni Austin, ay masayang sinusubukan ang bawat piraso. Sa tabi niya, si Emelita, ang matriarka ng pamilya Buenaventura, ay nakangiti habang minamasdan ang pagiging perpekto ng dalaga bilang kanyang magiging manugang.Ngunit ang saya ay agad na naglaho nang bumukas ang pinto nang may dagundong.Pumasok si Austin, malamig ang tingin, namumula ang mga mata, at nanginginig ang mga kamay. Sa loob ng ilang segundo, naglaho ang lahat ng sigla sa silid. Ang mga brand representatives na nag-aalok ng alahas ay natigilan, halos mabitawan ang kanilang mga dala."Sir Austin, magandang hapon po—""Alisin n'yo 'yan. Lahat." Ang boses niya ay malamig na parang yelo, may bahid ng galit na pilit niyang kinokontrol.Tumindig si Dahlia, iniabot ang kamay na may suot pang mga diyamante. "Austin, anong nangyayari? Bakit bigla kang ganyan?""Huwag mo akong tawaging gan

Nang mapagtanto ni Emelita ang sitwasyon, bigla siyang tila may naisip.Saglit siyang nag-alinlangan, pero sa huli, sinabi niya, “Dahil wala si Austin… mas mabuti sigurong ituloy na lang ang engagement—”“Hindi, Mommy.”Bago pa matapos ni Emelita ang sasabihin niya, agad siyang pinutol ni Dahlia Song. Agad itong tumayo, halatang kabado pero determinado. “Kaya kong mag-isa. Tulad ng sinabi ni Austin, kaya kong tapusin ang engagement kahit wala siya.”“Oo, tama.” Mabilis ding sumang-ayon si Lydia, ina ni Dahlia, pilit na ngumingiti para mapanatili ang dignidad nila. “Siguradong may mas mahalagang dahilan si Austin kung bakit hindi siya nakadalo. Hindi natin siya masisisi.”Alam ni Emelita na ayaw ng mga Sevilla na matanggal ang engagement nila ni Austin, lalo na sa harap ng napakaraming tao. Dahil mukhang tanggap naman ng pamilya Sevilla ang nangyari, wala na siyang nagawa kundi hayaan ito.At sa ganitong paraan, ang dapat sana’y pinakamagandang engagement party ng dalawang prominenteng

Maya-maya, lumapit ang butler at sinabing handa na ang hapunan. Lahat ay agad na tumuloy sa dining area, kung saan nakahain na ang napakaraming masasarap na pagkain sa bilog na mesa."Wait lang, 10 minutes lang, magluluto pa ako ng dalawang side dish," sabi ni Cailyn bago pa sila makaupo.Dahil nangako siya kay Prof. David na siya mismo ang magluluto para sa kanya, hindi niya ito pwedeng balewalain."Ang dami nang pagkain, sapat na ‘to," sabat ni Yllana.Ngumiti si Cailyn, parang pamilya na ang turing niya sa Tan family at hindi na nagdalawang-isip na sabihin, "Pinangako ko kay Prof. David na ako mismo ang magluluto para sa kanya, at hindi ko pwedeng baliin ‘yon."Hindi kalayuan, nakatayo si Mario at tahimik na pinagmamasdan ang usapan. Napatingin siya kay David nang may bahagyang pagbabago sa kanyang ekspresyon.Ngumiti si David, bakas sa mukha ang banayad na pag-aalaga. "Tama siya, sobra-sobra na ang pagkain ngayon. Kung magluluto ka pa, masasayang lang."Tiningnan muli ni Cailyn an

Sa loob ng itim na Maybach, tahimik na nagbabasa ng mga dokumento si Austin habang ang driver na si Kristopher ay nakatutok sa daan. Biglang may humarang sa harapan ng sasakyan—isang bodyguard na halatang nagmamadali. Agad na inapakan ni Kristopher ang preno.Mabuti na lang at kalalabas pa lang nila ng garahe, kaya hindi ganoon kabilis ang takbo ng sasakyan. Ngunit ramdam pa rin ang biglaang paghinto.Hindi nag-angat ng tingin si Austin, ngunit bahagyang gumalaw ang kanyang talukap at tumingin sa windshield.“Boss, bodyguard ni Dahlia.” Agad na iniulat ni Felipe, na nasa passenger seat.Napatingin si Austin sa harapan. Bumaba mula sa isang kotse si Dahlia at mabilis na lumapit, halatang hindi niya intensyong umalis hangga’t hindi siya kinakausap nito. Bahagyang sumikip ang kanyang mga mata at malamig na inutusan si Kristopher, “Huwag mong pansinin, patakbuhin mo.”Walang tanong-tanong, tinapakan ni Kristopher ang accelerator. Umungol ang makina ng sasakyan—isang mabangis na paalala na