Tous les chapitres de : Chapitre 41 - Chapitre 50

“มาดูแผลหน่อย​” ปีแสงพูดขึ้นในขณะที่​วางร่างบางนอนลงบนเตียง​ ซึ่ง​เธอก็ไม่ได้​ขัดขืน ​ยอมอยู่นิ่งให้เขาจัดการ​ทุกอย่าง“อืมส์ นะ...ไหนบอกว่าแค่ดูแผลไง” ตอนนี้ปีแสง​กำลัง​ตวัดลิ้นอุ่นชื้นไปทั่วท้องน้อยแบนราบ​ มือหนาจัดการ​ดึง​กางเกงยีน​ออก​จากเรียวขาอย่างชำนาญ“บอกตอนไหนว่าแค่ดูแผล...” เขาพูดแล้วยกยิ้มมุม​ปาก​ ก่อนลิ้นร้ายจะบรรจงลากลงมาที่เนินสามเหลี่ยมอวบอูม​หวังตักตวงความหวานในร่องสวาทสาว ร่างกายบิดไปมาเมื่อถูกปลุกเร้าอารมณ์​ หากว่าเธอไม่ได้ขัดขืนเพียงยกขาขึ้นมาพาดที่บ่าแกร่ง“อืมส์...อ๊าส์...อ๊าส์” เรติกาเริ่มครางเสียงหวานเมื่อถูกลิ้นร้ายสอดแทรกเข้ามาในใจกลางความเป็นสาว เธอส่งเสียง​ครวญ​ครางตามจังหวะที่เขาขยับลิ้นไปมาชายหนุ่ม​เร่งดูดเอาน้ำหวานจากร่องสาวอย่างหื่นกระหาย สองมือน้อย​เริ่มไม่อยู่กับที่เมื่อความเสียวแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย“ปะ...ปีแสง อืมส์...อ๊ะส์ อ๊าส์ สะ...เสียว” เรติกาขย้ำเส้นผมของปีแสงเพื่อเป็นที่ยึด​ แค่ลิ้นของเขาก็ทำให้ตัวเธอแทบจะลอยขึ้นมาเหนือเตียง​ มือเรียวขยุ้มเส้นผมของเขาอย่างหนักหน่วงเพื่อระบายความเสียวซ่านปีแสง​ขึ้นไ

ตุบ! “โอ๊ย!” เรติการ้องเสียงหลงเมื่อถูกโยนลงบนเตียงอย่างแรง เธอพยายาม​พยุงร่างตัวเองลุกขึ้น​ แต่ก็ยังช้ากว่าปีแสง​

“จะไปไหน” เรติกาเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มเสียงดัง​ เมื่อเห็นว่าเตชินแต่งตัวเหมือนจะออกไปข้างนอก​“ยุ่งน่า โอ๊ย! อะไรวะ​” ชายหนุ่ม​อุทานอย่างตกใจ​เพราะถูกเรติกากระโดดขี่หลัง​อย่าง​ถือวิสาสะ​“มีเรื่อง​จะคุยด้วย”“ไม่อยากคุย โอ๊ยยย เรย์​” เตชินส่งเสียงโวยวาย​พร้อมสลัด​ศีรษะ​อย่างแรงเมื่อถูกเพื่อนรักดึงใบหูทั้งสอง​ข้าง​ให้กางออก“ต้องคุย ไม่งั้นไม่ปล่อย”“มีอะไรก็รีบ ๆ ว่ามา​ เวลาของฉัน​มีค่า”“ไปหาทำอะไร​สนุก ๆ​ ที่เราชอบทำกันไหม”“ไร้สาระ โอ๊ย! ยัยนี่ ชอบใช้ความรุนแรง​” เตชินบ่นอุบเมื่อถูก​มือเล็กดึงกระชาก​ศีรษะ​ และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำกับเขา“จะไปกับฉันดี ๆ หรือจะให้ฉันลากคอแกไป”เตชินจิ๊ปากอย่างเอือมระอา จริง ๆ แล้วตัวเขาเองก็ห่างหายจากคำว่าสนุก​และตื่นเต้น​ไปนาน​หลังจากที่​เรติกาหายตัวไป​ การกลับมาของเธอทำให้อะไรหลาย ๆ อย่าง​เปลี่ยน​แปลง​ บางที​เขาก็ไม่อยากยอมรับมัน​“ไปก็ได้ แต่​แกต้องเป็นเบ๊​ฉัน ฉันสั่งให้แกทำอะไรก็ต้องทำ​ ตกลงไหม”“ตกลง ไปสนุกกัน”“ก่อนอื่น แกต้องลงจากหลังฉันก่อน”“ไม่ลง”

“คะ...คุณ​ลุง มะ...มาได้ไงคะ” เรติกาพูดอ้ำอึ้งก่อนจะลุกขึ้นไปสวมกอดภาคินด้วยความคิดถึง​“ทำอะไรผิดหรือเปล่า ถึงได้อ้อนลุงขนาดนี้”

ชีวิตหลังแต่งงาน​ เรื่อง​ราวและสีสันของครอบครัว​ซึ่งมีแต่ความวุ่นวาย​ โดยมีปีแสงเป็นพ่อ และ​เรติกาเป็นแม่​ ​มีลูกด้วยกันสองคนเป็นลูกชายทั้งคู่​ ปกรณ์​คือพี่ชายคน​โต​ และปรินทร์​คือน้องชายคนเล็ก​ อายุ​ห่างกันสามปีปีแสง​ สูติแพทย์​หนุ่ม​ที่มีเมียซึ่งทำตัวเหมือน​ลูกสาวคนโตของบ้าน แทนที่จะช่วยกันดูแล​อบรม​สั่งสอนลูกชายทั้งสอง​ ตัวเขาดันต้องอบรมสั่งสอน​เมียตัวแสบก่อน​ เพราะหาเรื่อง​ให้ปวดหัวอยู่ทุกวัน“เอาอีกแล้ว​เมียกู” ปีแสง​พูดขึ้น เมื่อได้เห็นคลิปเคลื่อนไหว​ผ่านโทรศัพท์มือถือ​ที่​คนของเขา​เพิ่งส่งมาให้เมื่อก่อนเที่ยง​ของวันนี้​ ชายหนุ่ม​ระบายความรู้สึก​เอือมระอา​ให้เพื่อนทั้งสองอย่างหมอเวชและหมอนนท์​ฟังในช่วงพักเที่ยง“สร้างเรื่อง​สร้างราวคนเดียว​ยังไม่พอ ยังจะพาลูกกูไปมีเรื่อง​ด้วย​อีก​ แล้วทีนี้ยังไง เมียกูเป็นหัวโจก​”เรติกา​ หัวหน้าองค์กร​รห