หน้าหลัก / มาเฟีย / เมียปีศาจ / บทที่ 47 รักแรกและรักสุดท้าย

แชร์

บทที่ 47 รักแรกและรักสุดท้าย

ผู้เขียน: สกายควีน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-18 19:21:09

คะ...คุณลุง มะ...มาได้ไงคะ” เรติกาพูดอ้ำอึ้งก่อนจะลุกขึ้นไปสวมกอดภาคินด้วยความคิดถึง

ทำอะไรผิดหรือเปล่า ถึงได้อ้อนลุงขนาดนี้”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เมียปีศาจ   ตอนพิเศษ 2 ปกรณ์

    ณ คฤหาสน์​หลัง​ใหญ่​ของ​แดเนียล​“ดีแลนด์​อยู่ไหน?” ทันทีที่เข้ามาในตัวบ้านหลังใหญ่ ปกรณ์ก็เอ่ยถามหาเด็กสาวจากคนใช้คนหนึ่งที่เพิ่งเดินผ่านหน้า​“คุณหนูไปนั่งทำการบ้านอยู่ที่​บ้านสวนหลังเล็กค่ะ” ป้าพิมพ์เป็นคนตอบคำถามนั้น ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปอย่างรู้หน้าที่​ปกรณ์ถอนหายใจพรืดใหญ่พลางส่ายหน้าน้อย ๆ ​ วันนี้พ่อกับแม่ของดีแลนด์​ไม่อยู่บ้าน​ เขาเลยต้องมาดูแลยายเด็กเอาแต่ใจอย่างเธอ ผนวกกับเป็นการไถ่โทษที่เขาไม่ได้มางานวันเกิดอายุครบสิบแปดปีของเธอ​เมื่อ​สองเดือนก่อน หลานสาวตัวแสบโกรธเขาเป็นฟืนเป็นไฟจนพาลให้เขามีปัญหากับผู้เป็นแม่​ เรติการักและตามใจหลานสาวตัวน้อยเป็นที่สุด​ ชายหนุ่มจึงต้องมาง้อเธอในวันนี้ตามคำสั่งของเรติกาปกรณ์ถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดการเดินไปยังบ้านสวนหลังเล็ก​ ชายหนุ่มก็เคยมาวิ่งเล่นที่นี่กับคามินเมื่อยังเป็นเด็กอยู่บ่อย ๆณ

  • เมียปีศาจ   ตอนพิเศษ 1 ครอบครัว

    ชีวิตหลังแต่งงาน​ เรื่อง​ราวและสีสันของครอบครัว​ซึ่งมีแต่ความวุ่นวาย​ โดยมีปีแสงเป็นพ่อ และ​เรติกาเป็นแม่​​มีลูกด้วยกันสองคนเป็นลูกชายทั้งคู่​ปกรณ์​คือพี่ชายคน​โต​ และปรินทร์​คือน้องชายคนเล็ก​ อายุ​ห่างกันสามปีปีแสง​ สูติแพทย์​หนุ่ม​ที่มีเมียซึ่งทำตัวเหมือน​ลูกสาวคนโตของบ้าน แทนที่จะช่วยกันดูแล​อบรม​สั่งสอนลูกชายทั้งสอง​ ตัวเขาดันต้องอบรมสั่งสอน​เมียตัวแสบก่อน​ เพราะหาเรื่อง​ให้ปวดหัวอยู่ทุกวัน“เอาอีกแล้ว​เมียกู” ปีแสง​พูดขึ้น เมื่อได้เห็นคลิปเคลื่อนไหว​ผ่านโทรศัพท์มือถือ​ที่​คนของเขา​เพิ่งส่งมาให้เมื่อก่อนเที่ยง​ของวันนี้​ ชายหนุ่ม​ระบายความรู้สึก​เอือมระอา​ให้เพื่อนทั้งสองอย่างหมอเวชและหมอนนท์​ฟังในช่วงพักเที่ยง“สร้างเรื่อง​สร้างราวคนเดียว​ยังไม่พอ ยังจะพาลูกกูไปมีเรื่อง​ด้วย​อีก​ แล้วทีนี้ยังไง เมียกูเป็นหัวโจก​”เรติกา​ หัวหน้าองค์กร​รห

  • เมียปีศาจ   บทส่งท้าย

    สามปีต่อมา...“ไม่!! ไม่นะเฮีย หนูไม่ตรวจ” เรติกาวิ่งลงมาจาก​ชั้นสองของบ้านโดยมีปีแสง​วิ่งตามเธอมาติด ๆ​ แม้ว่าทั้งคู่แต่งงานอยู่กินกันมาสามปีแล้วก็ไม่ได้​มีอะไรเปลี่ยนแปลง​นักหรอก​ นอกจากเมียที่ทำตัวเหมือนลูก แม่ที่ทำตัวเหมือนพี่สาวอย่างเรติกา​ปีแสงแทบกุมขมับทุกวัน ราวกับเขาคือคุณพ่อเลี้ยง​เดี่ยวที่ต้องเลี้ยงลูก​สองคน“มานี่! จะหนีไปไหน” ปีแสง​ตะโกนเรียกเมียตัวแสบที่วิ่งหนีเขาเร็วอย่างกะลิงลม​“ป้าช่วยฉันด้วย แฮก ๆ” เรติกาวิ่งมาหลบหลังป้าทิพย์​ เธอหายใจเข้า​ออก​อย่างเหนื่อย​หอบ“หลบไป!” ปีแสง​ที่วิ่งตามมาตะโกนบอกคนใช้ที่เดินเกะกะ​ขวางทาง​เขาอย่างรำคา​ญ​ ก่อนจะยื่นมือข้างหนึ่งพร้อมเอ่ยทวงเมียตัวแสบกับแม่บ้าน​คนสนิทอย่างป้าทิพย์​ “ส่งตัวเมียฉันมา”“ไม่...” เมื่อรู้ชะตากรรม​เรติกาจึงเปลี่ยน​ทิศทาง​ในการหาคนช่วย​ “กรณ์คับ ช่วยหม่ามี๊​ด้วย...หม่ามี๊​โดนปะป๊า​แกล้ง”“กรณ์คับ ส่งตัวหม่ามี๊​มาให้ปะป๊า​”ปกรณ์​ เด็กชายวัยสามขวบ​ซึ่งกำลัง​ตักข้าว​กินด้วยตัวเอง​ ได้มองเห็นเหตุการณ์​ที่เกิดขึ้น​ทั้งหมด​ เขามองผู้เป็นพ่อก

  • เมียปีศาจ   บทที่ 47 รักแรกและรักสุดท้าย

    “คะ...คุณ​ลุง มะ...มาได้ไงคะ” เรติกาพูดอ้ำอึ้งก่อนจะลุกขึ้นไปสวมกอดภาคินด้วยความคิดถึง​“ทำอะไรผิดหรือเปล่า ถึงได้อ้อนลุงขนาดนี้”

  • เมียปีศาจ   บทที่ 46 แม่สามี

    ณ โรงพยาบาลเอกชน“หมอปีย์​คะ มีญาติมาขอพบค่ะ”“ใคร?”“ชื่อเรติกาค่ะ” แพทย์​หนุ่ม​ขมวดคิ้ว​สงสัย​ว่าเรติกาจะมาหาทำไม​ เวลานี้ก็เป็นช่วงพักเที่ยงพอดี​ คงไม่ได้​เอาข้าวมาให้หรอกนะไม่อย่างนั้น​ล่ะท้องเสียแน่“ให้เข้ามาได้” เรติกาเข้ามานั่งภายในห้องตรวจเมื่อได้รับอนุญาต​ ปีแสง​เหลือบมองเธอเพียงนิดอย่างรู้สึก​ประหลาดใจ​ แต่ก็แอบโล่งอกที่ไม่มีกล่องอาหารติดมือของเธอมาด้วย“หนูมีอะไรหรือเปล่า”พรึ่บ!ปลายมีดพกขนาดเล็กพุ่ง​มาที่เขาอย่างเร็ว​และแรง แต่โชคดี​ที่​เขาไหวตัวทัน“หนูทำอะไรเนี่ย!”“หนูจะฆ่าเฮียให้ตาย หนูจะไปมีผัวใหม่”“หนูเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น” เรติกายังคงแสดงสีหน้า​เง้างอดใส่แพทย์​หนุ่ม​อย่างไม่ปิดบัง​ ปีแสง​เอื้อม​มือไป​ดึง​คนตัวเล็กให้มานั่งบนตักพร้อมดึงของมีคมในมือของเธอ​ออก“เฮียทิ้งให้หนูอยู่บ้านคนเดียว​” มือหนาดันศีรษะ​ทุยเล็กแนบอก​ แต่ก็ยังไม่เข้าใจ​ในสิ่งที่​เธอพูดทุกวัน​เขามาทำงาน​ปกติ​ ส่วนเธออยู่บ้านเลี้ยงลูกกับป้าทิพย์​ก็ไม่เคยมีปัญหา​อะไร​ มาวั

  • เมียปีศาจ   บทที่ 45 งอนง้อ

    “จะไปไหน” เรติกาเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มเสียงดัง​ เมื่อเห็นว่าเตชินแต่งตัวเหมือนจะออกไปข้างนอก​“ยุ่งน่า โอ๊ย! อะไรวะ​” ชายหนุ่ม​อุทานอย่างตกใจ​เพราะถูกเรติกากระโดดขี่หลัง​อย่าง​ถือวิสาสะ​“มีเรื่อง​จะคุยด้วย”“ไม่อยากคุย โอ๊ยยย เรย์​” เตชินส่งเสียงโวยวาย​พร้อมสลัด​ศีรษะ​อย่างแรงเมื่อถูกเพื่อนรักดึงใบหูทั้งสอง​ข้าง​ให้กางออก“ต้องคุย ไม่งั้นไม่ปล่อย”“มีอะไรก็รีบ ๆ ว่ามา​ เวลาของฉัน​มีค่า”“ไปหาทำอะไร​สนุก ๆ​ ที่เราชอบทำกันไหม”“ไร้สาระ โอ๊ย! ยัยนี่ ชอบใช้ความรุนแรง​” เตชินบ่นอุบเมื่อถูก​มือเล็กดึงกระชาก​ศีรษะ​ และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำกับเขา“จะไปกับฉันดี ๆ หรือจะให้ฉันลากคอแกไป”เตชินจิ๊ปากอย่างเอือมระอา จริง ๆ แล้วตัวเขาเองก็ห่างหายจากคำว่าสนุก​และตื่นเต้น​ไปนาน​หลังจากที่​เรติกาหายตัวไป​ การกลับมาของเธอทำให้อะไรหลาย ๆ อย่าง​เปลี่ยน​แปลง​ บางที​เขาก็ไม่อยากยอมรับมัน​“ไปก็ได้ แต่​แกต้องเป็นเบ๊​ฉัน ฉันสั่งให้แกทำอะไรก็ต้องทำ​ ตกลงไหม”“ตกลง ไปสนุกกัน”“ก่อนอื่น แกต้องลงจากหลังฉันก่อน”“ไม่ลง”

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status