All Chapters of Divorce Me Now, Mr. Peters!: Chapter 431 - Chapter 440

Hindi napigilang tingnan ni Diana si Benjamin at nilunok na lang ang mga salitang dapat sana'y sasabihin niya.Nakasalamin na si Celestine at nakapagpaalam na kay Darling, pero nang marinig ang sagot ay hindi niya napigilang lingunin ang dalawa.Mukhang ang pag-ibig na labis na pinaninindigan ni Diana ay hindi naman talaga nagbibigay saya sa kanya.At si Benjamin, parang hindi na ganoon kabuti ang pakikitungo kay Diana gaya ng dati.Hindi kaya may lamat na talaga ang kanilang relasyon?Pagkatapos noon ay umalis na si Celestine.Umalis din sina Benjamin at Diana pagkatapos ng pag-uusap nila ni Darling.Pagkalabas nila sa store, nakatayo lang si Diana sa tabi ng sasakyan. Nagtaka si Benjamin kung bakit hindi pa ito sumasakay at nakatayo lang doon.“Diana? Ano na?" tawag niya.Hawak ni Diana ang door handle, at nakatitig siya kay Benjamin, may halong pagkalito sa kanyang mga mata, "Benj, sabihin mo nga sa akin ang totoo… hindi mo na ba ako gusto at napipilitan ka na lang sa atin?""Diana

Nagtataka na pinakita ni Vernard ang text message kay Celestine.Pakiramdam ni Celestine ay napasubo na siya sa taong ito.‘Sino ba talaga ‘to?! Anong kailangan niya sa akin at talagang ako pa ang pupunta sa loob para kausapin siya?’"Boss, sa tingin mo sino ang nagdala ng cypress grass sa China? Sino ang nagmamay-ari nito?" biglang tanong ni Vernard, tila may naisip na mahalagang detalye.Isa lang naman ang taong mula Nueva Ecija na pumunta sa ibang bansa, hindi ba?Nagkatinginan ang dalawa, saka biglang sinabi ni Celestine, gulat na gulat, "Benjamin Peters?"Napapalakpak si Vernard noong mga oras na iyon . "Oo nga! Bukod kay Benjamin, sino pa ba ang kasabay nating pumunta roon?!""Pero nawala daw ang cypress grass noon. Hindi naman ito nakuhanan ng kahit anong picture ni Louis, baka nabili ito ng iba? Baka nagmamadali lang ang taong ‘to na maibenta agad, o baka kailangan lang niya ng pera?" tanong ulit ni Celestine.Hindi na niya alam kung na kanino ba talaga ang cypress grass na ma

“Boss, anong balita? Si Benjamin ba ang ka-transaction talaga natin?” tanong ni Vernard habang nagmamaneho.Umiling si Celestine. “Alam mo, kung siya iyon ay makikita mo kong nausok na dito ngayon dahil sa galit.”Pagkatapos ay ngumiti. Pero may naalala siya.“Pero may kakaiba sa kanya, hindi ko lang alam kung ano iyon. Alam mo ba, hindi niya alam ang tunay na presyo ng cypress grass?”Nagulat si Vernard sa kanyang narinig.“Huh? Aba, kakaiba nga ang taong iyan. Gusto mo ba boss, i-background check ko ang lalaking iyon? Sabihin mo lang sa akin. Gagawin ko naman.”Tumingin si Celestine sa cypress grass bago tuluyang sumagot. “Huwag na. Ang importante ay nasa atin na ang tunay na cypress grass ngayon. Medyo natagalan lang pero wala na tayong problema ngayon.”Sa Base.Muling chineck ni Celestine ang cypress grass na binili niya.Matapos makumpirma na walang problema roon, muling ipinack ni Celestine ang cypress grass at ini-upload ang impormasyon at mga picture nito sa base.Tahimik na

Papasagot na sana si Celia sa tanong ng babae nang bigla nitong lingunin si Celestine.Tinanong niya, “Prof, bakit ka nagdala ng isang taong hindi naman yata makakatulong sa atin? Para namang wala siyang kwenta.”“Ano’ng walang kwenta? Apo ko siya! Tumigil ka nga dyan.” Naiinis na sagot ni Celia sa sinabi ng babae.Tiningnan niya si Celestine, pero halatang hindi maganda ang tingin niya rito.Hindi pinansin ni Celestine ang tingin ng babae sa kanya. Sa totoo lang, alam naman niyang isa siyang "outsider" sa paningin ng iba.“Becky, apo ko siya. Hindi siya iba sa akin,” mariing ulit ni Celia roon sa babae.Si Becky ay isang mahalagang tao sa laboratory, ngunit mayabang ang personalidad nito. Madalas niyang maliitin ang ibang tao. Pero dahil napakahalaga ng kanyang posisyon niya at isa siya sa mga natatanging pinili mula sa daan-daang applicants, matagal na siyang tinitiis ng lahat, kabilang na roon si Celia.Sa totoo lang, mahusay naman talaga siya kaya nga lang ay may kakaibang ugali

Tiningnan ni Celestine ang kanyang lola nang makahulugan, nais tumanggi, ngunit hindi niya alam kung paano magsisimula.Tumango ang ibang mga tao sa paligid at nagsabing, "Malaki talaga ang naitulong ng halamang cypress na ito sa amin, Miss Yllana. Dapat ka talaga naming pasalamatan! Sige na po, kung wala naman kayong gagawin, pwede po bang mailibre namin kayo?""Oo nga po, ang aming science project ay umusad dahil sa halamang cypress na ito! Dapat talaga tayong magpasalamat sa kanya!"“Narinig mo ’yon? Iyan ang matagal nang hinahangad ng lahat,” biro ni Celia kay Celestine.Ngumiti si Celestine sa kanyang Lola, tumango, at mahina siyang umungol bilang pagsang-ayon sa matanda.Narinig niya iyon.Kaya nilibre na siya ng mga tao at kumain sila sa labas.Pagkaalis sa laboratory, hindi rin nakalimot ang lahat na pasalamatan si Celestine Sa pagbalik niya, tinawagan ni Celestine si Vernard at tamad na sinabi, “Pakigawan mo ako ng appointment sa batang Lance Carreon na iyon.”Bata pa si Lan