All Chapters of Divorce Me Now, Mr. Peters!: Chapter 441 - Chapter 450

Natigilan sandali si Benjamin. Lumingon siya sa direksyong pinuntahan ni Celestine at bahagyang napakunot ang noo.Magkikita si Celestine at si Lance para kumain? Bakit? Anong gustong malaman ni Celestine tungkol sa kanya?’Sumagot si Benjamin sa message ni Lance sa kanya, “Tumanggi ka. Hindi kayo dapat magkita.”Agad namang nag-reply si Lance."Tito, sabi niya maraming salamat daw sa pagbibigay ng cypress grass sa kanya. Wala siyang ibig sabihin, gusto lang daw niyang magpasalamat at ilibre ako ng pagkain. Okay lang naman siguro iyon, hindi ba?”Nanatiling tahimik si Benjamin. Iniisip pa rin kung anong plano ni Celestine kay Lance. Nag-text ulit si Lance sa kanya, “Pupunta ba ako?”Papasagot na sana si Benjamin nang hawakan ni Diana ang kanyang palad at nakangiting nagtanong, “Ano yang tinitingnan mo?”Umiling lang si Benjamin at pinatay ang kanyang cellphone para hindi na magtanong pa si Diana sa kanya.Nakangiting medyo nakapikit si Diana, “Benj, kain tayo sa labas? Gutom na ko, e

"Huwag kang mag-isip ng kung anu-ano dyan." Medyo malamig ang boses ni Benjamin nang sabihin niya iyon, may halong pakiramdam ng pag-iwas sa anumang hinala ni Diana sa kanya.Nakatayo lang si Celestine, tulala, at hindi sinasadyang nagtagpo ang tingin nila ni Benjamin, sa malalim nitong maitim na mga mata.Kumunot ang noo ni Benjamin at ganoon din si Celestine. Nagkatinginan sila, at ni isa sa kanila ay walang umiwas ng tingin.Si Diana ang unang lumingon at siyang nakaagaw ng atensyon ni Celestine.Ang mga kamay ni Celestine na nakalaylay sa kanyang tagiliran ay hindi niya namalayang napakuyom, saka mahinahong nagtanong,"Ang halamang binili ko, ang cypress grass, kay Benjamin ba talaga iyon?”Akmang magsasalita na si Benjamin para sagutin si Celestine.Ngunit malamig na sumingit si Diana sa usapan nila,"Kung hindi sa kanya, kanino mo sa tingin galing ang cypress grass na nakuha mo, ha? Mag-isip ka nga! Nag iisa lang ‘yon sa buong mundo."Hindi pinansin ni Celestine si Diana, sa hal

Papasok na sana si Celestine sa parking lot upang kunin ang kanyang sasakyan nang biglang huminto sa harapan niya ang isang itim na Maybach.Napababa ang tingin ni Celestine. Bumaba ang bintana ng kotse, at si Benjamin ang nasa loob noon.Pinagdiinan nito ang mga labi, malamig ang ekspresyon, ngunit mainit ang tono ng boses."Sumakay ka sa kotse ko, Celestine."Umiling si Celestine at sinabi, "Gusto ko nang umuwi. Wala kong oras para sa’yo."Ihahatid sana siya nito pauwi, pero paano na si Diana? Kung malaman ni Diana, hindi ba’t magwawala na naman ito sa kanya at baka mag-away din sila?"Sumakay ka. Sinasabi ko sa’yo, sumakay ka," mas seryoso na ang tono ngayon ni Benjamin ngayon kaysa sa kanina.Kumunot ang noo ni Celestine."Ayos ka lang ba? Bakit mo ba ko pinapasakay sa kotse mo? Anong kailangan mo sa akin, huh?""Hindi ba’t dati, kahit wala akong ginagawa, hinahanap mo ako? Ngayon, bawal nang sumakay ka rito sa sasakyan ko ng walang dahilan?"Unti-unting nawawalan ng pasensya si B

Umiling si Benjamin, binuksan ang pinto ng sasakyan, at sinenyasan si Celestine na maunang sumakay. Hindi na nagsayang ng oras si Celestine noon, wala siyang sinabi, basta't tahimik siyang sumakay sa loob ng kotse. Ilang minuto pa ay pumasok na rin si Benjamin sa kanyang kotse. Mabilis pa rin magpatakbo si Benjamin, gaya ng Hindi na iyon bago kay Celestine. Pagdating sa tapat ng bahay ng mga Yllana, bumaba na si Celestine. Yumuko siya nang bahagya, pero hindi bumaba si Benjamin. Tinitigan ni Benjamin si Celestine, parang may hinihintay na mangyari. Alam niyang may gustong sabihin si Celestine sa kanya. Bahagyang binuka ni Celestine ang bibig. Totoo, may gusto siyang sabihin, pero nag-alinlangan siya kung sasabihin pa niya ito. Sa huli, ang nasabi lang niya ay, "Kung sobrang busy ka, pwede natin ilipat sa makalawa ang date ng pagpunta natin doon." Kita ang pagkunot ng noo ni Benjamin. Akala niya, may mahalagang sasabihin si Celestine sa kanya, iyon pala ay tungkol pa rin sa div

"Lola Belen, Mama. Maraming salamat sa pag-aalaga ninyo sa akin sa loob ng maraming taon. Tinurin niyo po talaga ko bilang anak at apo po ninyo. Hinding-hindi po ko makakalimot sa kabutihan ninyong dalawa sa akin," mahigpit na niyakap ni Celestine si Lola Belen pagkasabi noon.Iniisip niyang kahit pilitin pa siya ni Benjamin na huwag ituloy ang divorce nila, hindi siya magpapalambot ng kanyang puso. Hindi na siya magdadalawang-isip pa. Gusto na talaga niyang wakasan ang maling relasyon na ito.Binitiwan ni Celestine si Lola Belen. Itinago niya ang pait na nararamdaman sa kanyang dibdib sa matanda. Tumalikod siya, naupo sa silya at matatag na sinabi,"Napag-isipan na namin. Magdi-divorce na po talaga kami."Tahimik lamang si Benjamin habang nakikinig sa mga sinasabi ni Celestine. Pagkatapos ay umupo rin siya.Ang bigat ng pakiramdam ni Lola Belen, hindi masukat ang lungkot sa kanyang puso. Para nga siyang hihimatayin sa sakit pero pilit niyang tinago dahil mukhang buo na nga ang isip n