All Chapters of Divorce Me Now, Mr. Peters!: Chapter 601 - Chapter 608

Ilang minuto pa ay dumating naman si Wendell kaya binati siya ni Benjamin.“Tito,” mahina ngunit magalang na sabi ni Benjamin habang bahagyang yumuko. Hindi sinasadyang pumatak ang isang luha mula sa gilid ng kanyang mata, na agad din niyang pinunasan.Napansin ni Wendell ang kakaibang tensyon sa pagitan ng dalawa, pati na rin ang pamumula sa gilid ng mga mata ni Benjamin. Hindi na siya nagtanong kung ano ang nangyari, bagkus ay pinili niyang mag-focus sa kasalukuyan.“Pasensya na, Mr. Peters, kung netong gabi ka pa nakabisita. Tara, pasok ka muna, maupo ka,” anyaya ni Wendell habang itinuro ang loob ng bahay.Parehong nagulat sina Benjamin at Celestine. Sandaling nagkatitigan ang dalawa bago muling tumingin kay Wendell.“Dad?” tanong ni Celestine, bahagyang nag-aalangan.Ngumiti si Wendell. “Kahit hindi na kayo mag-asawa, maaari pa rin kayong maging magkaibigan. Isa pa, siya si Mr. Peters. Dapat ay magpakita tayo ng kaunting galang, hindi ba?”Sa ilalim ng kanyang tono ay may ibang k

“Celestine, ayos lang. Gusto raw ni Tito at Tita na makipag-kuwentuhan sa akin, at inaabangan ko rin naman iyon. Ang ganda ngang pagkakataon para makipag-kwentuhan sa kanila,” nakangiting sabi ni Rico, kalmadong-kalmado at likas ang charisma.Nakatawang nagkrus ng mga braso si Wendell.“’Yan ka na naman, Celestine. Hindi pa nga nagsasabi ng kahit ano si Rico, pero ikaw, ang bilis mong mag-react.”Si Celestine ay napahinto.Tama naman si Daddy, siya talaga ang kabadong-kabado.Pero bakit nga ba siya kinakabahan?Kung gustong magpaka-bida-bida ni Rico sa gitna ng mga nakamasid, hayaan na lang niya ito.“Bumalik na si Shiela, sasalubungin ko muna siya.” Kinuha ni Celestine ang coat na nasa upuan.Agad na tumayo si Rico. “Saan ka pupunta? Sasamahan na kita.”“Sa labas lang, sandali lang naman. Umupo ka muna, babalik din ako agad,” sagot ni Celestine.Nag-isip si Rico at tumango na lang.Oo nga naman, baka maging awkward kung sasama pa siya. Hindi rin maganda sa paningin ng lahat sa kanya

Habang nagkukwentuhan ang tatlo nang masaya, napatingin si Rebecca na nakaupo sa tapat nila.Nakaramdam siya ng inis.Wala siyang kasabay na kaibigan sa mesa. Ang tanging malapit sa kanya ay si Wendell, pero abala rin ito sa pakikipagkwentuhan sa mga kamag-anak.Sanay si Rebecca na siya ang sentro ng atensyon, pero ngayon, parang siya ang iniwan sa gilid.Hindi niya matanggap iyon.Makalipas ang ilang minuto, hindi na niya natiis. “Uy, Shiela,” sabi niya, medyo matulis ang tono, “malapit na mag-year end, diba? Maglalakad ka pa rin ba sa mga yesr-end event?”“Oo naman,” sagot ni Shiela, diretso at walang pakialam.“Bakit ko naman palalampasin iyon? Iilan lang ‘yan sa isang taon. Kailangan kong mag-shine like a diamond.”Walang ipinakita si Rebecca sa kanyang mukha, pero sa loob-loob niya, nagngangalit ang inggit niya para kay Shiela.Tuwing lalakad si Shiela sa red carpet, siguradong trending siya agad sa social media.Lahat ng ibang artista, natatabunan. Ano ba talaga ang meron siya?

Ibinigay na nga ni Celestine ang lahat kay Benjamin, pero bakit gano’n? Bakit kailangan pa rin niyang matalo nang ganito kasakit?Kung dahil lang iyon sa hindi niya ito nailigtas noon, mas lalong hindi niya maintindihan.Sa sofa, lasing na lasing si Wendell. Ngunit nang marinig ang iyak ng anak, agad siyang napabangon at pasuray-suray na lumapit.Niyakap ni Nancy si Celestine, pinipigilan ang sariling maiyak habang inaalo ito. Hindi na rin naintindihan ni Wendell ang sitwasyon, ang alam lang niya, may umiiyak. Kaya’t lumuhod siya at niyakap ang mag-ina, mahigpit na parang ayaw na silang pakawalan.Amoy na amoy ang alak sa kanyang hininga at habol-habol ang paghinga nang sabi niya,“‘Tong pamilyang ‘to… kahit anong mangyari, hindi guguho ang buhay n’yo. Nandito pa ako…”Napapikit siya, garalgal ang tinig, lasing ngunit puno ng pagmamahal.Niyakap naman ni Celestine ang dalawa, mahigpit.Pagkatapos ng gabing iyon, hindi na siya muling iiyak.Tapos na. Lahat ay dapat nang matapos.Hinapl