บททั้งหมดของ 3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย: บทที่ 201 - บทที่ 210

ไม่นานหลังจากนั้น เมื่อบทสนทนาเรื่อง “ความสัมพันธ์” ก็จบลงโดยที่ยังคงค้างคาอยู่บรรยากาศก็เริ่มผ่อนคลายลงไปมาก พวกเขาหันไปคุยเรื่องสัพเพเหระแทน บ้างก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเพลง บ้างก็หัวเราะเฮฮากับเรื่องเล่าขำขันที่ถูกหยิบยกขึ้นมาเรื่อย ๆเวลาค่อย ๆ ผ่านไปพร้อมกับขวดสุราที่ลดลงทีละนิด ความเมาเริ่มครอบงำคนในวงเหล้าไปทีละคนทีละคน จนกระทั่งสุดท้ายทุกคนก็ทยอยเอนตัวลงนอนตามมุมต่าง ๆ ของห้องโถง บ้างฟุบหลับไปกับโต๊ะ บ้างนั่งหลับคอพับอยู่บนโซฟา ไม่เว้นแม้แต่หยวนยิงและเจ๊เฟินที่ปกติคอแข็งกว่าคนอื่นก็ยังไม่อาจต้านทานฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ได้ถังหูลู่เองก็เริ่มง่วง เธอจำไม่ได้แล้วว่าตัวเองหลับไปตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็พบว่ากำลังนอนซุกอยู่บนโซฟา ใกล้ ๆ กับพี่ชายทั้งสองคนที่ดูเหมือนจะพาเธอขึ้นมานอนด้วยแม้ว่าหลายคนจะค้างคาใจกับความสัมพันธ์ของพวกเขา แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่มองดูอยู่ห่าง ๆ เพราะตราบใดที่ ถังไห่เฉิงพ่อของเธอ ยังไม่ว่าอะไร และหยวนชิงหลานแม่ของหยวนยิงและหยวนหลง ยังไม่ได้เอ่ยคัดค้าน พวกเขาก็เป็นได้แค่เพียง ‘คนนอก’ เท่านั้นส่วนหมิงหมิง...คนที่เป็นต้นเหตุของคำถามวุ่นวายในคืนนี้...เธออาจจะเมาหลับไปอ

一百三十八 หยวนยิงหัวเราะเบา ๆ พลางมองถังหูลู่ที่ยิ้มภูมิใจเมื่อเห็นยอดผู้ติดตามของตัวเองพุ่งสูงเกินหลักหลายหมื่น แต่ก็แอบไม่พอใจกับการที่สาว ๆ มากหน้าหลายตา ต่างก็แห่เข้ามาแสดงความคิดเห็นต่อหยวนยิงและหยวนหลงพี่ชายอีกคน ‘ของ’ เธอ น้องสาวที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กกำลังกลายเป็นเน็ตไอดอลโดยไม่รู้ตัว หยวนยิงอมยิ้มกับความสดใสของเธอ ขณะที่หยวนหลง ผู้เป็นพี่ชายคนรองนั่งอยู่ฝั่งซ้ายของถังหูลู่ กำลังรินเหล้าให้พวกเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่แฝงไปด้วยความเอ็นดู “หึหึ...อยากไปเยาวราชอีกจัง ถึงจะคนเยอะแต่ก็ได้รูปสวย ๆ มาเพียบ ไหนจะคลิปเฮียหลงเป็นคนถ่ายให้อีก...คนดูเขาชอบกันมากเลย โดยเฉพาะเสียงของเฮีย...” ถังหูลู่กล่าวขึ้นอย่างตื่นเต้น แต่ในขณะเดียวกันเธอก็ซ่อนความรู้สึกขุ่นเคืองเอาไว้ไม่อยู่เมื่อจ้องมองคอมเม้นท์เหล่านี้ “พี่สาวคนสวย...พี่ชายทั้งสองมีแฟนรึยังคะ?” “คนถ่ายต้องเป็นคนหล่อแหงเลย เสียงก็หล่อ มือก็ยังหล่อ!” “ถึงคลิปนี้จะไม่ออกกล้องแต่ฟังจากเสียงก็ฟินแล้ว!” “คนถ่ายเป็นพี่ชายจากคลิปก่อนใช่ไหมคะ?” “คนถ่ายคือ ตากล้องคนหล่อจากมหาลัยดัง @yuanlong_ แล้วช่องนี้ก็เป็นช่องน้องสาวของเขาใช่รึเปล่าคะ?

一百三十九 “หน้าหนูมันฟ้องอะไรเหรอคะ...?” ถังหูลู่ยังคงแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แม้ว่าหัวใจของเธอจะเต้นแรงเสียจนแทบจะหลุดออกมาจากอก เธอยกแก้วเหล้าใบเล็กขึ้นจรดริมฝีปาก หวังให้รสขมของมันช่วยดับความร้อนผ่าวที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง แต่ไม่ว่าจะดื่มมากแค่ไหน มันก็ไม่อาจกลบความรู้สึกตื่นเต้นที่ก่อตัวขึ้นภายในได้ ขณะที่ของเหลวไหลลงลำคอ ความอุ่นร้อนของมันกลับยิ่งโหมกระพือเปลวไฟที่กำลังคุกรุ่นอยู่ภายในอกของเธอ ใบหน้าของถังหูลู่แดงซ่าน ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ หรือเป็นเพราะสายตาสองคู่ที่กำลังจับจ้องเธออยู่กันแน่... 'เฮียหลงกับเฮียหยิง...พวกเขาตั้งใจจะทำแบบนั้น...!?' ความคิดนั้นพุ่งเข้ามาในหัวของเธอราวกับฟ้าผ่า เธอเคยสงสัย เคยครุ่นคิด แต่เมื่อสัมผัสร้อนผ่าวของทั้งสองแนบชิดอยู่กับกายของเธอ ความสงสัยก็พลันกลายเป็นความจริงที่ไม่อาจปฏิเสธได้ รอยยิ้มของหยวนยิงแสยะออกเล็กน้อย มุมปากของเขายกขึ้นราวกับปีศาจร้ายที่กำลังเพลิดเพลินกับเหยื่อที่ติดกับ แววตาของเขาฉายแววเจ้าเล่ห์ ราวกับนักล่าที่กำลังลิ้มรสชัยชนะ “ฟ้องว่าอยากไงล่ะคะ...?” เขากระซิบเสียงทุ้มต่ำ ดวงตาทอดมองเธอด้วยสายตาที่อ่านทะลุความคิดขอ

一百四十 หยวนยิงถอนริมฝีปากออกจากลำคอเธอ แววตาคมฉายประกายเจ้าเล่ห์ น้ำลายใสเป็นประกายสะท้อนแสงไฟเยิ้มอยู่ตรงมุมปาก เขาใช้หลังมือปาดมันออกลวก ๆ ก่อนจะแสยะยิ้มเหยียด “มันสำคัญด้วยเหรอ...ถ้าในท้ายที่สุดหนูไม่เลือกใครเลย...” เสียงของเขาเจือแววขบขัน แต่สัมผัสที่ส่งผ่านมากลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เขากอดร่างบางแน่นขึ้นจนแขนข้างหนึ่งของเธอเบียดชิดกับแผ่นอกแข็งแรงราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปในอ้อมอก มือหนายังคงกดแนบเข้ากับเนินอกของเธอ บีบคลึงราวกับอยากประทับรอยจารึกไว้บนผิวกายขาวนวล นิ้วเรียวไล้สัมผัสผ่านรอยต่อของเสื้อผ้า ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะแปรเปลี่ยนจากการขบเม้มมาสู่การลากไล้ ปลายลิ้นอุ่นแลบเลียผ่านผิวเนียนตรงหัวไหล่ก่อนที่ฟันคมจะขบลงจนเกิดรอยแดงชัดเจน ถังหูลู่รับรู้ถึงหัวใจของเธอเองที่เต้นระรัวเร็ว ความร้อนจากร่างกายหยวนยิงเหมือนจะแผ่ซ่านเข้ามาในตัวเธอจนแทบละลาย ในขณะเดียวกัน หยวนหลงเองก็ไม่ได้อ่อนโยนไปกว่ากัน เขาใช้ริมฝีปากและลิ้นโลมเลียต้นคอของเธอ เสียงดูดดึงดังเบา ๆ เป็นจังหวะ ราวกับกำลังแสดงความเป็นเจ้าของอย่างไร้ความปรานี เธอหันไปสบตากับหยวนหลง แววตาของเขาเป็นประกายเหมือนพญาเสือที่กำลั

一百四十一 ผิวกายที่เปลือยเปล่าภายใต้แสงไฟอ่อนโยนดึงดูดสายตาของทั้งคู่ ความขาวเนียนลื่นละมุนจนยากจะละสายตา เส้นโค้งของเรือนร่างที่ชวนให้หลงใหล ผิวกายของเธอสะท้อนแสงราวกับหินอ่อนขัดมัน ปลายขาของเธอขยับเล็กน้อยด้วยความเขินอาย แต่กลับไม่ยกมือขึ้นปิดบังตัวเองเลยแม้แต่น้อย ร่องรักสีชมพูหวานที่น่าตื่นตาได้รับการเปิดเผยโดยไร้การปกปิดใด ๆ เช่นเดียวกันกับยอดปทุมถันสีเดียวกันที่น่าหลงใหล สายตาที่ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่างของพวกเขากวาดไล่ชมทุกอณูรูขมของเธออย่างใกล้ชิด ดวงตากลมโตของถังหูลู่จับจ้องหยวนยิงและหยวนหลง ราวกับกำลังส่งสัญญาณที่ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด ‘หนูถอดออกหมดแล้ว แล้วพวกเฮียล่ะ ทำไมถึงยังไม่ถอด?’ แม้เธอจะไม่ได้พูดออกมา แต่เพียงแววตานั้นก็ทำให้เลือดในกายของทั้งสองเดือดพล่าน แอลกอฮอล์อาจทำให้เธอมัวเมา แต่มิใช่เพียงเพราะมันเท่่านั้นที่ทำให้เธอรู้สึกเช่นนี้... ความเร่าร้อนที่สุมอยู่ในร่างกายทำให้เธอแทบอดกลั้นไม่ไหว แต่ยังคงฝืนต้าน ไม่ยอมเผยตัวตนที่กระหายออกมาในทันที ราวกับต้องการยั่วยุให้พวกเขาโหมแรงใส่เธอให้ถึงที่สุด บนโซฟานุ่ม ที่นี่กลิ่นกายหอมรัญจวนของหญิงสาวร่างอรชรในสภาพเปลือยเปล่าล