Semua Bab คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว: Bab 101 - Bab 110

200 Bab

บทที่ 101

รีสอร์ตบ่อน้ำพุร้อนใหญ่มาก เธอไม่รู้ว่าพวกเฟิงถิงเซินอยู่ที่ไหนตอนที่เธอลงบันไดมาก็ไม่เจอพวกเขาฟ้ายังไม่มืดสนิท หรงฉือเรียกเจ้าหน้าที่สองคนมาช่วยเธอด้วย และขึ้นเขาไปในช่วงเวลานี้ ลมค่อนข้างเย็น แต่หรงฉือสวมชุดหนามาก จึงไม่รู้สึกหนาวเธอขึ้นเขามารับลมครู่หนึ่ง เก็บแอปเปิลสักพัก จิตใจก็ผ่อนคลายลงเก็บแอปเปิลสองสามกล่องด้วยคนที่มากขนาดนี้ เพียงครู่เดียวก็เก็บเสร็จแล้วหลังจากเก็บเสร็จ เธอก็ไม่ได้ลงจากเขาไปทันที เห็นว่าวันนี้พระอาทิตย์ตกสวยทีเดียว จึงนั่งลงชื่นชมก่อนกลับทันใดนั้นเอง เธอได้ยินเสียงฝีเท้ากับเสียงของเด็กดังขึ้นเธอหันศีรษะกลับมา ก็เจอหน้าเฮ่อฉางปั่วเห็นได้ชัดเจนมากว่าเฮ่อฉางปั่วก็คาดไม่ถึงว่าจะเจอเธอ จึงชะงักไปเช่นกันในตอนนี้เอง เด็กในวิดีโอคอลกลับเรียกขึ้นมาอย่างดีใจ "คุณป้านี่เอง!"ที่แท้ เฮ่อฉางปั่วก็กำลังวิดีโอคอลกับตานตาน ถ่ายรูปแอปเปิลบนต้นไม้ให้เธอดู และพรุ่งนี้ยังจะเก็บส่วนหนึ่งกลับไปให้เธอด้วยคาดไม่ถึงว่าจะบังเอิญเจอหรงฉือขึ้นเขามาแม้พวกเขาจะเคยเจอกันก่อนหน้านี้หลายครั้ง และเฮ่อฉางปั่วก็เคยช่วยเธอไว้แต่หรงฉือก็ยังรู้สึกว่า เธอไม่สามารถ และไม่อย
Baca selengkapnya

บทที่ 102

ปาร์ตี้รอบกองไฟคืนนี้มีหม้อไฟ ไก่เสียบไม้ และมีปิ้งย่างด้วยน้ำซุปหม้อไฟไก่ใส่กระเพาะปลาและไข่ปูต้มสุกแล้ว ไก่เสียบไม้ก็เตรียมเรียบร้อยแล้ว บนโต๊ะยาวด้านข้างเต็มไปด้วยวัตถุดิบสดใหม่คุณภาพดีทุกชนิดจัดเตรียมไว้กองไฟจุดไว้แล้วพวกฉีอวี้หมิงนั่งลงรอบกองไฟหลังเฮ่อฉางปั่วกับหลินอู๋กลับมา หลินอู๋ก็ไปนั่งลงข้างเฟิงถิงเซินอย่างเป็นธรรมชาติฉีอวี้หมิงอดไม่ไหว จึงกินไก่เสียบไม้รสชาติชุ่มฉ่ำไปแล้ว เมื่อเห็นว่าคนมาครบแล้ว กำลังคิดจะเริ่มกินอย่างเป็นทางการ แต่ก็นึกถึงหรงฉือขึ้นมา มองไปทางเฟิงจิ่งซิน พูดว่า "ซินซิน หนูขึ้นไปเรียกแม่หนูหน่อยสิ บอกแม่หนูว่าตรงนี้พวกเรามีของอร่อยด้วย ให้เธอลงมากินกับพวกเรา"แม้จะคิดว่าหรงฉือคงยังเหมือนตอนกลางวัน ที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องไม่ลงมา แต่ขั้นตอนก็ยังต้องดำเนินต่อไปหลินอู๋ก็เข้าใจความคิดของเขาเช่นกันถึงอย่างไร พวกเขาก็ทำสิ่งที่ควรทำแล้ว หรงฉือจะลงมาหรือไม่ ก็เป็นเรื่องของเธอแล้วคิดมาถึงตรงนี้ เธอก็พูดกับเฟิงจิ่งซิน "ซินซิน ไปเถอะ"เฟิงจิ่งซินขมวดคิ้ว ไม่ค่อยอยากไปเลยเพราะความจริงในใจเธอไม่อยากให้แม่ลงมาอยู่ด้วยกันกับพวกเขาแต่คนมากมายขนาดนี้ต่างบอก
Baca selengkapnya

บทที่ 103

เฟิงถิงเซินได้ยิน ก็ยิ้มเงียบ ๆ หลังจากนั้นก็พูด "เข้าใจแล้ว"พูดจบ เฟิงถิงเซินก็หมุนกายเดินออกไปเมื่อเขาลงมาชั้นล่าง พวกฉีอวี้หมิงก็เริ่มกินกันแล้วเห็นว่ามีเขาลงมาแค่คนเดียว ก็ต่างแปลกใจกันนิดหน่อยพวกเขาก็เหมือนเฟิงจิ่งซิน คิดว่าถ้าเฟิงถิงเซินไปเรียกด้วยตัวเอง หรงฉือก็ไม่อาจปฏิเสธได้เฮ่อฉางปั่วถามประโยคหนึ่ง "ไม่ลงมาเหรอ?"เฟิงถิงเซิน "อืม"หลังจากนั้นก็พูดกับพนักงานที่ดูแลพวกเขาอยู่ด้านข้าง "เตรียมปิ้งย่าง ไก่เสียบไม้ รวมถึงหม้อไฟไว้อย่างละชุด แล้วเอาไปส่งให้ภรรยาผมที่ชั้นบน"หลินอู๋ได้ยินก็เม้มปากหรงฉือไม่ลงมา ฟิงถิงเซินจะให้คนเตรียมอาหารไปส่งให้เธอที่ชั้นบน ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรแต่ว่า...เธอไม่ชอบที่เขาเรียกหรงฉือต่อหน้าคนอื่นว่า 'ภรรยา'มันเหมือนเขายอมรับว่าหรงฉือเป็นภรรยาของเขาทว่าหลังจากนั้นเธอก็คิดว่า พนักงานของวิลล่าน่าจะไม่รู้จักชื่อของหรงฉือกัน ถ้าเขาไม่เรียกหรงฉือว่าภรรยา ใครจะรู้ว่าเขาจะให้เอาขึ้นไปส่งให้ใคร?ที่ชั้นบนหรงฉือก็หิวอยู่จริง ๆได้ยินเสียงกริ่งประตู ดูเหมือนจะเป็นพนักงานเอาอาหารมาส่งให้เธอเธอออกไปเปิดประตู ให้คนเข็นรถอาหารเข้ามาพนัก
Baca selengkapnya

บทที่ 104

ด้วยปัญหาเรื่องมุมและระดับความสูง ในวิดีโอคอลที่ประชุมคนอื่นจึงเห็นเพียงว่ามีคนรูปร่างดีมากเข้ามาจากนอกประตู ท่าทางก็สง่างามมากเช่นกันแค่มองจากบรรยากาศ ทุกคนก็รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ใช่คนธรรมดาแต่มองไม่เห็นหน้าตอนแรก คนในบริษัทต่างคิดว่าระหว่างหรงฉือกับอวี้มั่วซวินมีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือกันอยู่ภายหลังเพิ่งรู้ว่าหรงฉือแต่งงานแล้วทั้งยังมีลูกที่โตแล้วด้วยทว่าเรื่องส่วนตัวพวกนั้นของเธอ หรงฉือพูดถึงน้อยมากเรื่องสามีของหรงฉือทุกคนสามารถพูดได้ว่าไม่รู้จักเลยแม้แต่นิดเดียวเพราะหรงฉือสวยเกินไป กอปรกับยิ่งรู้จัก ทุกคนก็ยิ่งพบว่าความสามารถของหรงฉือเก่งกาจกว่าที่พวกเขาคิดไว้แต่แรกมาก ถึงขั้นที่เก่งกว่าอวี้มั่วซวินด้วยซ้ำดังนั้นแล้ว ทุกคนจึงสงสัยเรื่องสามีของเธอมาก อยากรู้ว่าตกลงแล้วผู้ชายแบบไหนกันที่ได้ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ ทั้งยังมีความสามารถขนาดนี้ไปแต่งเข้าบ้านตอนนี้ในที่สุดสามีของหรงฉือก็ปรากฏตัว คิดไม่ถึงว่าหรงฉือกลับหันกล้องไปทางอื่นพวกซูอวี่เฉวียนกำลังจะหยอกล้อสักสองประโยค แต่ยังไม่ทันเปิดปาก เฟิงถิงเซินก็พูดขึ้นมาก่อนแล้ว "ยังยุ่งอยู่เหรอ?"หรงฉือหันหน้าไปมองเขา "อืม"เฟิ
Baca selengkapnya

บทที่ 105

หรงฉือคาดว่าเฟิงถิงเซินคงไม่กลับมาแล้ว ก่อนเธอเข้าไปในห้องน้ำ ก็คิดจะไปปิดประตูก่อน แต่ตอนที่เดินไป กลับเจอเฟิงถิงเซินที่กลับมาพอดีหรงฉือชะงัก เบี่ยงตัวหลีกทางเธอคิดว่าเฟิงถิงเซินกลับมาเอาของถึงอย่างไร สัมภาระของเขาทั้งหมดก็อยู่ที่นี่ขณะที่เฟิงถิงเซินเข้าประตูมา กลับปิดประตูตามหลังด้วยการกระทำนี้ ดูเหมือนคืนนี้ไม่คิดจะออกไปแล้วหรงฉือตกตะลึงเธอยังไม่ทันพูดอะไร เฟิงถิงเซินก็เดินผ่านเธอเข้าไปด้านในแล้วตอนที่เขาเดินผ่านไป หรงฉือที่อ่อนไหวต่อกลิ่นก็ได้กลิ่นน้ำหอมของหลินอู๋จากตัวของเขายิ่งไปกว่านั้น...บนชุดนอนของเขาตรงหลังคอ ก็มีรอยลิปสติกติดอยู่ด้วยเมื่อครู่เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ชุดนอนบนตัวก็เพิ่งเปลี่ยน ไม่ต้องมองก็รู้ กลิ่นน้ำหอมของหลินอู๋บนตัวของเขาและรอยลิปสติกล้วนติดมาตอนที่พวกเขาออกไปเมื่อครู่ชั่วขณะหนึ่งที่เห็นเขาเมื่อครู่ ก็รู้สึกว่าริมฝีปากของเขาเหมือนจะแดงเล็กน้อย เดิมทียังนึกว่าคิดไปเองตอนนี้ดูแล้ว เห็นได้ชัดว่าไม่ได้คิดไปเองเฟิงถิงเซินนั่งลงข้างเตียงดูเหมือนคืนนี้เขาต้องการจะพักอยู่ที่นี่นี่เป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายของหรงฉืออยู่บ้างเธอยังคิดว่
Baca selengkapnya

บทที่ 106

ตอนนี้ เฟิงจิ่งซินก็เห็นหรงฉือลากกระเป๋าเดินทางออกมาแล้วเช่นกัน "แม่?""อืม" หรงฉือได้สติกลับมา ปิดประตู และพูด "แม่ยังมีงานต้องทำ เลยจะกลับไปก่อน ลูกอยู่เล่นที่นี่กับพ่อนะ"เฟิงจิ่งซินรีบพยักหน้า "ค่ะ หนูเข้าใจแล้วค่ะแม่"หรงฉือลากกระเป๋าเดินทางลงมาชั้นล่าง ตอนที่เธอลงมาถึงชั้นล่าง ก็บังเอิญเจอเฟิงถิงเซินอยู่กับหลินอู๋พอดีเห็นท่าทางเธอลากกระเป๋าเดินทางกำลังจะไป เขาก็แค่ถามว่า "จะไปแล้วเหรอ?"หรงฉือพูดอย่างเย็นชา "อืม""เรียกรถแล้วเหรอ?""เรียกแล้ว"เขาก็ไม่ได้รั้งเธอ พูดว่า "โอเค"หรงฉือก็ลากกระเป๋าเดินทางของตัวเองออกจากประตู ขึ้นรถและจากไปวันนี้ฉีอวี้หมิงตื่นค่อนข้างสายตอนที่ลงมากินข้าวกลางวันกับพวกเฟิงถิงเซิน ก็พูดกับเฟิงถิงเซิน "ถิงเซิน นายไม่ขึ้นไปชวนเธอสักหน่อยล่ะ?"คำว่าชวนคำนี้ ย่อมหมายถึงชวนหรงฉือเฟิงถิงเซินพูดอย่างเย็นชา "ไม่จำเป็น เธอไปแล้ว"ฉีอวี้หมิงขมวดคิ้ว "ไปแล้วเหรอ?"เฮ่อฉางปั่วก็ชะงักไปเช่นกัน"อืม" เฟิงถิงเซินพูด "เธอมีงานต้องไปจัดการที่บริษัท"เรื่องที่อวี้มั่วซวินจึงเปลี่ยนใจไม่รับหลินอู๋เข้าทำงานเพราะหรงฉือ และเรื่องที่หรงฉือไปทำงานที่ฉางโม่
Baca selengkapnya

บทที่ 107

แม้ว่าตอนที่หรงฉ่างเซิ่งเอาบัตรเชิญให้หรงฉือ จะพูดเสียงเบามาก ทั้งยังหลีกเลี่ยงเธอ แต่เรื่องพวกนี้ เธอรู้ดีอยู่แก่ใจหรงฉือพูด "หนูจะไปค่ะ"คุณยายหรงกับคุณย่าเฟิงเป็นเพื่อนสนิทกันตามหลักแล้ววันเกิดคุณยายหรง คุณย่าเฟิงจะต้องมาแน่นอนเพียงแต่คุณย่าเฟิงอายุมากกว่าคุณยายหรง ตามธรรมเนียมของฝั่งพวกเขา เมื่อผู้อาวุโสฉลองวันเกิด เพื่อนที่อายุมากกว่าเจ้าของวันเกิดจะไม่มาร่วมงานไม่กี่ปีมานี้ วันเกิดคุณยายหรงก็ไม่ได้จัดใหญ่โตเป็นเพียงการรวมตัวกันกินข้าวของครอบครัวพวกเขาเท่านั้นหลายปีมานี้ เฟิงถิงเซินก็ไม่เคยมาฉลองวันเกิดคุณยายหรงเลยสักครั้งแรกเริ่มบอกปัดว่าไม่มีเวลาแต่หรงฉือรู้ ตอนที่เขามีเวลา ก็จะออกไปกับเพื่อนและไม่มาร่วมงานแม้จะเป็นแบบนี้ แต่ทุกปีช่วงที่ใกล้ถึงวันเกิดคุณยาย เธอก็ยังโอบกอดความหวังสายหนึ่ง ถามเขาล่วงหน้าว่าวันนั้นว่างไหม กลับมาร่วมงานวันเกิดยายของเธอที่ตระกูลหรงเป็นเพื่อนเธอได้ไหมแต่เธอก็ได้รับผลลัพธ์ที่น่าผิดหวังเสมอปีนี้เธอไม่คิดจะถามเฟิงถิงเซินอีกแล้วแต่วันเกิดของคุณยายปีนี้ หรงฉ่างเซิ่งได้เชิญผู้ที่มีความร่วมมือทางการค้ากันทั้งหมด ยังไม่ต้องพูดถึงว่าเธ
Baca selengkapnya

บทที่ 108

หรงฉือปิดจมูก และปล่อยมือราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถอยหลังก้าวหนึ่งเล็ก ๆ เว้นระยะห่างของแต่ละฝ่ายเฟิงถิงเซินดูเหมือนจะไม่ทันสังเกตเห็นการกระทำของเธอ และเปิดคำเชิญดู "วันเกิดอายุเจ็ดสิบปี?"หรงฉือ "อืม" พูดมาถึงตรงนี้ เธอก็ไม่ได้ถามเขาว่าว่างไหม หรือขอร้องว่าเขาช่วยหาเวลามาเข้าร่วมงานวันเกิดได้หรือไม่เหมือนเมื่อก่อน เพียงแค่พูดว่า "ทางฝั่งพ่อกับแม่ คุณช่วยบอกพวกท่านด้วย"ไม่รู้ว่าเฟิงถิงเซินสังเกตเห็นหรือไม่ ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอไม่ถามเขาว่าคืนนั้นสามารถหาเวลาว่างมาเข้าร่วมงานได้หรือไม่เขามองเธอครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นก็เอาบัตรเชิญวางไว้ด้านหนึ่ง พูดว่า "เข้าใจแล้ว"พูดจบ เขาก็หันหลังเดินเข้าไปในห้องน้ำหรงฉือมองแผ่นหลังของเขา หลังจากเก็บไดร์เป่าผมแล้ว ก็ไปที่ห้องของเฟิงจิ่งซินเพื่ออาบน้ำให้เธอช่วยเฟิงจิ่งซินอาบน้ำ สระผม และเป่าผมจนแห้ง เวลาก็ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมงแล้วเฟิงจิ่งซินกอดแขนของเธอ ซุกอยู่ในอ้อมกอด ถามเธอว่าคืนนี้นอนกับเธอได้ไหมสถานการณ์ระหว่างเธอกับเฟิงถิงเซินในปัจจุบัน จะมีอะไรได้หรือไม่ได้อีก?หรงฉือกลับไปที่ห้องนอนหลัก เก็บข้าวของของตัวเอง ตอนที่ออกจากห้อง
Baca selengkapnya

บทที่ 109

หรงฉือรู้ว่าเขาไม่อนุญาตให้เธอเข้าใกล้ห้องทำงานของเขา เธออยู่ในห้องนอนและอ่านหนังสือรอเขาจนกระทั่งเกือบตีหนึ่ง เฟิงถิงเซินจึงเพิ่งกลับมาที่ห้องเห็นเขากลับมา หรงฉือก็วางหนังสือลงและมองเขา เฟิงถิงเซินเห็นแบบนั้น ก็ถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "มีอะไร?"หรงฉือก็ไม่อ้อมค้อม พูดตามตรง "ฉันได้ยินว่าอีกสองวันจะมีงานประมูลการกุศลงานหนึ่ง..."เฟิงถิงเซินดึงเนกไทบนคอลงอย่างสง่างาม ได้ยินแบบนั้นก็มองเธอ และพูด "คุณอยากได้บัตรเชิญเข้าร่วมการประมูลเหรอ?"หรงฉือชะงักไป "ใช่""เข้าใจแล้ว"พูดจบ เฟิงถิงเซินก็หันหลังเดินไปที่ห้องเสื้อผ้า ผ่านไปครู่หนึ่งก็เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำเขาตอบรับตรงไปตรงมาขนาดนี้ หรงฉือรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยทว่าในเมื่อเขาตอบรับแล้ว เธอก็สบายใจตอนนี้ดึกแล้ว เธอวางหนังสือและนอนลงบนเตียง เฟิงถิงเซินยังอาบน้ำไม่เสร็จ เธอก็หลับไปแล้วเนื่องจากงานประมูลจะจัดวันมะรืน ตอนเย็นของวันถัดมา หลังจากหรงฉือออกจากฉางโม่แล้ว ก็กลับมาที่วิลล่าแห่งนี้ทว่าตอนที่เธอกลับมา เฟิงถิงเซินไม่อยู่ แต่เฟิงจิ่งซินกลับอยู่บ้านเห็นเธอกลับมา เฟิงจิ่งซินก็รบเร้าว่าอยากให้เธอทำของอร่อยให้กินหรงฉือตกล
Baca selengkapnya

บทที่ 110

วันต่อมาหลังจากหรงฉือกับฉู่จื่อหลานแต่งตัวเสร็จ ก็ตรงไปที่งานประมูลหรงฉือกับฉู่จื่อหลานไม่ได้แต่งองค์ทรงเครื่องมากนักทว่าพวกเธอก็มีรูปลักษณ์ที่โดดเด่นมาก เมื่อพวกเธอปรากฏตัวในโถงประมูล ก็ดึงดูดสายตาของผู้คนมากมายฉู่จื่อหลานเคยเข้าร่วมงานประมูลหลายครั้ง ค่อนข้างกระตือรือร้นในวงสังคม จึงมีคนไม่น้อยที่รู้จักเธอแต่เป็นครั้งแรกที่หรงฉือได้พบคนอื่นเมื่อเห็นหรงฉือเข้าร่วมงานประมูลมากับฉู่จื่อหลาน ก็มีคนไม่น้อยที่คาดเดาว่าตกลงแล้วเธอเป็นลูกสาวจากตระกูลไหนตำแหน่งของพวกเธออยู่แถวหลังตรงกลางพวกเธอไม่ได้มาถึงเร็วนักหลังจากพวกเธอนั่งลงไม่กี่นาที งานประมูลก็กำลังจะเริ่มขึ้นแล้วทันใดนั้นเอง จู่ ๆ แถวหน้าก็เกิดความวุ่นวายขึ้นหรงฉือกับฉู่จื่อหลานได้ยินเสียงก็มองไปหลังจากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หลงฉือก็ชะงักการเคลื่อนไหวฉู่จื่อหลาน "คาดไม่ถึงว่าจะเป็นเฟิงถิงเซินกับหลินอู๋...ไม่คิดเลยว่าพวกเขาก็มาเหมือนกัน"พูดจบ ก็ถามหรงฉือ "เรื่องที่พวกเขาก็มางานประมูลด้วย เธอรู้หรือเปล่า"หรงฉือส่ายศีรษะ "ไม่รู้"เธอไม่คิดว่าเขาจะมาร่วมงานด้วยเฟิงถิงเซินก็ไม่ได้บอกเธอว่าเขาจะมาร่วมงานเช่นกัน
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
910111213
...
20
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status