All Chapters of คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว: Chapter 91 - Chapter 100

ตอนพวกเขากลับถึงบ้าน คุณหญิงย่ายังไม่ได้เข้านอนเมื่อเห็นว่าหรงฉือนั่งรถของเฟิงถิงเซินกลับมาจริง ๆ ท่านถึงกลับเข้าห้องไปพักผ่อนอย่างสบายใจหลังจากขึ้นไปชั้นบน หรงฉือก็โทรหาหรงฉ่างเซิ่งเพื่อแจ้งความคืบให้เขาทราบหลังจากวางสายจากหรงฉ่างเซิ่ง อวี้มั่วซวินก็โทรเข้ามาอีกครั้งครึ่งชั่วโมงต่อมา ตอบกลับห้องหลังคุยโทรศัพท์เสร็จ หรงฉือก็พบว่าเฟิงถิงเซินอาบน้ำเสร็จแล้ว ตอนนี้เขากำลังนั่งพิงหัวเตียงและอ่านหนังสืออยู่เมื่อเห็นเธอกลับเข้าห้อง เฟิงถิงเซินก็ละสายตาจากหนังสือ ชำเลืองมองเธอแวบหนึ่ง ก่อนจะหันกลับมาสนใจหนังสือต่อหรงฉือก็ดึงสายตากลับมาเช่นกัน จากนั้นไปอาบน้ำแล้วบำรุงผิวพรรณเสร็จจากนั้นก็ดึกมากแล้ว หรงฉือชำเลืองมองเฟิงถิงเซินก่อนหน้านี้เวลาเฟิงถิงเซินเย็นชากับเธอ เธอก็อาจจะชินแล้ว จึงไม่มีความรู้สึกอึดอัดอะไรเลยเวลาอยู่กับเขาตามลำพัง กลับตอนนี้เขาช่วยเธอ ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาสองคนจึงผ่อนคลายลงบ้างแล้ว แต่เธอกลับไม่รู้ว่าจะวางตัวกับเขายังไงแต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็คงจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเมื่อคิดถึงตรงนี้ หรงฉือก็ขึ้นไปบนเตียงแล้วตรียมตัวเข้านอ

หรงฉือวางโทรศัพท์ลง แล้วเดินลงไปข้างล่าง จากนั้นบอกคุณหญิงย่าว่าเฟิงถิงเซินได้เตรียมอาหารเย็นไว้แล้วคืนนั้น เฟิงถิงเซินไม่ได้กลับมาเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อคุณหญิงย่าทราบว่าเมื่อคืนเฟิงถิงเซินไม่ได้กลับบ้าน จึงรู้สึกโกรธเล็กน้อย “ถิงเซินนี่จริง ๆ เลย ถึงจะงานยุ่งแค่ไหน หรือว่าไม่มีเวลากลับบ้านเลยเหรอ?”หรงฉือฟังแล้วก็หัวเราะ แต่ไม่ได้ต่อความแม้ว่าเฟิงถิงเซินจะยุ่งมากแค่ไหน แต่ก็มีเวลากลับบ้านอย่างแน่นอนเพราะเขาก็ต้องพักผ่อนเมื่อนึกถึงเสียงของหลินอู๋ที่ดังลอดเข้ามาในโทรศัพท์เมื่อคืนเธอคิดว่าที่เขาไม่ได้กลับมา...เพราะน่าจะมีที่ที่ดีกว่านี้มั้งโครงการสําคัญของฉางโม่ในอีกสองปีข้างหน้า ได้รับการสรุปเรียบร้อยแล้วในช่วงสองวันที่ผ่านมาแต่ถึงอย่างนั้น อวี้มั่วซวินก็ยังรวบรวมความเห็นของพวกเขาให้เรียบร้อย แล้วส่งให้หนานจื้อจือ เพราะอยากให้เขาช่วยให้คำแนะนำปกติหนานจื้อจือจะยุ่งมาก แถมยังไม่ค่อยอยู่เป็นที่ หรงฉือและอวี้มั่วซวินต่างคิดว่าเขาคงจะตอบกลับมาอีกสองสามวันให้หลัง หรือไม่ก็อาจจะถึงครึ่งเดือนแต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะโทรมาหาในบ่ายวันนั้นเลย“ความคิดไม่เลวเลยนะ”เมื่อได้รับการย

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ หรงฉือเริ่มเก็บเสื้อผ้าและของใช้ต่าง ๆ ที่ต้องนำไปบ่อน้ำพุร้อนแต่เธอเก็บแค่ของของตัวเองเท่านั้นส่วนของของเฟิงถิงเซิน เธอไม่ได้แตะต้องเลยเพราะถึงแม้ว่าเฟิงถิงเซินจะเป็นสามีในนามของเธอ แต่ไม่ใช่ผู้ชายของเธอตอนนี้เขาเป็นผู้ชายของหลินอู๋คิดว่าว่าเขาคงจะไม่ยินดีที่เธอไปแตะต้องของของเขาและตอนนี้เธอก็ไม่สนใจที่จะไปแตะต้องของของเขาแล้วด้วยส่วนเฟิงจิ่งซินมีป้าหลิวช่วยจัดการให้อยู่แล้วถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอคงจะกังวลว่าสิ่งของของเฟิงจิ่งซินจะเตรียมพร้อมครบถ้วนไหม แม้ว่าป้าหลิวจะช่วยเธอจัดเตรียมแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังต้องตรวจสอบอย่างละเอียดอีกครั้ง แต่ตอนนี้ หลังจากที่เธอเก็บของของตัวเองเสร็จ เธอก็ลากกระเป๋าเดินทางใบเล็กของตัวเองลงไปข้างล่างทันที โดยไม่สนใจสถานการณ์ทางฝั่งของเฟิงจิ่งซินเลยหลังจากที่เธอลงมารออยู่ชั้นล่างไม่นาน เฟิงจิ่งซินและเฟิงถิงเซินก็ตามลงมาเมื่อมาถึงบ่อน้ำพุร้อน เฟิงถิงเซินไม่รู้ไปโทรศัพท์อยู่ที่ไหน ขณะหรงฉือกำลังจัดของอยู่ในห้อง คุณหญิงย่าก็เดินเข้ามา แล้วยื่นกล่องใบหนึ่งให้เธอพร้อมกับกระซิบว่า “นี่คือเสื้อผ้าที่ย่าเตรียมไว้ให้เธอ อ

ในขณะนั้นเอง ประตูลิฟต์อีกบานหนึ่งก็เปิดออก แล้วฉีอวี้หมิงก็เดินออกมาจากข้างในเมื่อเห็นฉีอวี้หมิง หรงฉือก็ตกใจเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าเขาจะมาที่บ่อน้ำพุร้อนด้วยเหมือนกันแต่คุณหญิงย่าและเฟิงถิงเซินกลับไม่มีสีหน้าแปลกใจเลย เห็นได้ชัดว่ารู้เรื่องการมาที่บ่อน้ำพุร้อนของฉีอวี้หมิงแล้วเมื่อฉีอวี้หมิงเห็นหรงฉือก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วหันไปพูดกับคุณหญิงย่าอย่างเป็นกันเองว่า “นี่คุณย่าจะกลับแล้วเหรอครับ? ไม่ทานอาหารกลางวันก่อนแล้วค่อยกลับเหรอครับ?”ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลเฟิงและตระกูลฉีค่อนข้างดีมากคุณหญิงย่าเฟิงก็เห็นฉีอวี้หมิงมาตั้งแต่เด็ก เมื่อได้ยินเช่นนั้นท่านจึงเอ่ยด้วยรอยยิ้มอย่างมีเมตตาว่า “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พวกเธอเที่ยวให้สนุกนะ”จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็เดินไปส่งคุณหญิงย่าที่ประตูหลังจากที่รถขับออกไปไกลแล้ว เฟิงจิ่งซินถามอย่างดีใจทันทีว่า “ลุงฉีมาได้ยังไงคะ?”ฉีอวี้หมิงโน้มตัวลงมาบีบแก้มขาวนวลของเฟิงจิ่งซินเบา ๆ แล้วพูดว่า “พ่อของหนูเรียกให้ลุงมา ลุงทักทายคุณย่าเฟิง เสร็จก็รีบมาที่นี่ทันที เป็นไง? ลุงเป็นคนมีน้ำใจมากใช่ไหม?”“ที่แท้คุณพ่อก็ชวนลุงมานี่เอง?”“ใช่แล้ว”

ด้านล่างเฟิงจิ่งซินวิ่งไปพูดกับเฟิงถิงเซินว่า “คุณพ่อคะ คุณแม่ทานข้าวแล้ว ก็เลยไม่ลงมาค่ะ”ฉีอวี้หมิงเลิกคิ้วช่างน่าสนใจทีเดียวเฮ่อฉางปั่วหลบตาลง ไม่ได้พูดอะไรหลินอู๋กลับยิ้มออกมาโดยไม่แสดงอาการเธอรู้อยู่แล้วว่าหรงฉือไม่กล้าลงมาเพราะตรงนี้ไม่มีใครต้อนรับเธอจริง ๆ สักคนถึงแม้เธอจะลงมา ก็คงโดนทุกคนเยาะเย้ยและกีดกันอยู่ดีแบบนี้แล้ว สู้เธอไม่ลงมาเลย และหลบอยู่ข้างบนเป็นเต่าหดหัวจะดีกว่า ”เฟิงถิงเซินฟังแล้วก็พูดว่า “โอเค พ่อรู้แล้ว” จากนั้นพูดกับคนอื่น ๆโดยไม่ยืนกรานว่า “ไม่ต้องรอแล้ว เราทานกันเถอะ”เมื่อหลินอู๋ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มกว้างมากขึ้น แล้วนั่งลงข้างเฟิงถิงเซินอย่างสง่างามด้านบนหรงฉือทานข้าวเสร็จ ก็ยุ่งอยู่กับงานของเธอต่อในเวลานี้ อวี้มั่วซวินก็กลับถึงบ้านแล้วเช่นกันในเวลานี้ หรงฉือก็มีไอเดียใหม่ ๆ เพิ่มขึ้น ระหว่างพูดคุยกับอวี้มั่วซวิน เมื่ออวี้มั่วซวินได้อ่านสิ่งที่เธอส่งมาแล้วก็ลุกพรวดขึ้นพร้อมตบโต๊ะทำงานด้วยความตื่นเต้น “โอ้มายก๊อด โอ้มายก๊อด! อัจฉริยะ! ความสามารถในการเข้าใจนี้ รุ่นน้อง คุณเป็นอัจฉริยะในด้านนี้จริง ๆ! ผมรู้ว่าคุณต้องทำได้แน่นอน!”พูดจ