Semua Bab คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว: Bab 131 - Bab 140

หนานจื้อจือเอ่ย “ได้”เฟิงถิงเซินพยักหน้า จากนั้นก็หันมามองหรงฉือ “คืนนี้จะกลับบ้านไหม?”หรงฉือยังคงคิดตามเนื้อหาที่เขาเพิ่งพูดกับหนานจื้อจือ พอจู่ ๆ เขาพูดกับเธอ เธอก็ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตั้งสติได้แล้วตอบไปว่า “ไม่กลับ”เฟิงถิงเซินพยักหน้า พร้อมกับเอ่ย “รู้แล้ว” จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน แล้วพูดว่า “คืนนี้ผมจะเข้ามารับซินซินกลับ”หมายความว่าเขาจะกลับแล้วหรงฉือเอ่ยอย่างเย็นชา “เข้าใจแล้ว”เฟิงถิงเซินไม่ได้พูดอะไรกับเธออีก เดินไปทางคุณหญิงหรง “คุณหญิง ผมยังมีธุระ ขอตัวกลับก่อนนะครับ”คุณหญิงหรงไม่ได้ลุกขึ้น น้ำเสียงก็เย็นชามากเช่นกัน “เดินทางดี ๆ ฉันไม่ส่งนะ”เฟิงถิงเซินไม่ได้โกรธเคืองความเฉยชาของคุณหญิงหรง เขายังหันไปทางหรงฉ่างเซิ่ง แล้วพยักหน้าให้เขาเล็กน้อยเหมือนเป็นการทักทาย แล้วหมุนตัวก่อนจะเดินออกจากห้องจัดเลี้ยงไปเมื่อเห็นเฟิงถิงเซินเดินออกจากโรงแรม เฮ่อฉางปั่วก็ชะงักไปก่อนจะลงจากรถเฟิงถิงเซินไม่นานก็ขึ้นรถจากไปแล้วเฮ่อฉางปั่วมองและนั่งนิ่งอยู่ในรถหลังงานเลี้ยงจบลง หนานจื้อจือถึงจะออกไปกับอวี้มั่วซวินวันนี้เฟิงจิ่งซินกินขนมมากเกินไป หลังจากเริ่มรับประทานอาหารเย็น

อาจเพราะเดาเหตุผลที่ลังเลเธอได้ เฮ่อฉางปั่วจึงเอ่ยว่า “ผมสามารถรับรองคุณได้ว่า จะไม่มีวันเอาเรื่องส่วนตัวมาเกี่ยวข้องกับงานระหว่างผมกับลุงของคุณอย่างเด็ดขาด”ฟังมาถึงตรงนี้ หรงฉือก็เอ่ย “คุณแน่ใจนะ?”“แน่ใจ”หรงฉือรู้ว่าตอนนี้บริษัทของลุงเธออยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากมากเธอลังเลเล็กน้อย จากนั้นจึงเอ่ย “ตกลง”“ว่างเมื่อไรแล้วติดต่อผมได้นะ ผมจะนัดเวลาเจอกันเอง”หรงฉือเอ่ย “ได้ค่ะ”พูดมาถึงตรงนี้ เฮ่อฉางปั่วก็มองผมสีดำของเธอที่ถูกลมหนาวพัดจนยุ่งเล็กน้อย จากนั้นเอ่ย “คืนนี้ลมหนาว เข้าไปเถอะ”เมื่อฟังเขาพูดประโยคนี้ หรงฉือก็ชะงักไปเพราะคำพูดนี้ เหมือนที่เฟิงถิงเซินพูดกับเธอเมื่อครู่นี้เลยเธอพยักหน้าเล็กน้อย ไม่พูดอะไรอีก และเข้าไปในรถเฮ่อฉางปั่วไม่ขยับตอนที่รถผ่านเขาไป หรงฉือลดกระจกลงแล้วพยักหน้ามาทางเขาเล็กน้อย เพื่อเป็นการทักทาย จากนั้นก็เหยียบคันเร่งและจากไปเมื่อเห็นรถของเธอขับไปไกลแล้ว เฮ่อฉางปั่วจึงจะขึ้นรถและขับออกไปหรงฉือกลับมาถึงบ้านตระกูลหรงแล้วคุณยายหรงกับคู่สามีภรรยาหรงฉ่างเซิ่งยังไม่เข้านอน ส่วนพี่น้องหรงสวินกับหรงอวิ๋นเฮ่อกลับขึ้นไปพักผ่อนที่ชั้นบนแล้วเห

พอส่งเฟิงจิ่งซินกับเฮ่อฉางปั่วออกไปแล้ว เฟิงถิงเซินกับหลินอู๋ก็ขึ้นรถมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารหลังจากที่พวกเขาถึงห้องส่วนตัวได้ไม่กี่นาที หนานจื้อจือก็มาถึง“คุณหนาน”เห็นหนานจื้อจือผลักประตูเข้ามา เฟิงถิงเซินกับหลินอู๋ก็ลุกขึ้นต้อนรับเมื่อเห็นหลินอู๋ หนานจื้อจือก็ไม่ได้แสดงสีหน้าแปลกใจเลยแม้แต่น้อยหลินอู๋แนะนำตัวเองอย่างสุภาพอีกครั้ง “สวัสดีค่ะคุณหนาน ฉันชื่อหลินอู๋ ก่อนหน้านี้พวกเราเคยเจอกันที่นิทรรศการเทคโนโลยี...”“ผมทราบครับ” หนานจื้อจือไม่แสดงอาการใด ๆ บนใบหน้า ก่อนจะยื่นมือไปจับมือของเธอเบา ๆหลังจากหนานจื้อจือนั่งลง หลินอู๋ถึงจะนั่งลงตรงตำแหน่งด้านข้างเขา จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “ฉันชื่นชมคุณมาก หวังว่าจะมีโอกาสได้พบ เพื่อจะได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้เชิงวิชาการด้านเอไอกับคุณมาโดยตลอดค่ะ”หนานจื้อจือ “อืม”เวลานี้ โทรศัพท์ของเฟิงถิงเซินก็ดังขึ้น เขาลุกขึ้นแล้วบอกหนาจื้อจือกับหลินอู๋ว่า “ผมออกไปโทรศัพท์ข้างนอก พวกคุณคุยกันไปก่อนนะครับ”หลินอู๋พยักหน้าพอเฟิงถิงเซินออกไป หลินอู๋ก็หยิบเมนูที่อยู่ด้านข้างส่งให้หนานจื้อจือ “คุณหนาน พวกเราสั่งอาหารกันก่อน แล้วค่อยคุยไปด้วยทานไป

อาจเป็นเพราะเห็นว่าพวกเขาเหนื่อยแล้วจริง ๆ คืนนั้นหนานจื้อจือเลยปล่อยให้พวกเขากลับบ้านตั้งแต่สามทุ่มกว่า ๆ เหนื่อยมาทั้งวัน หลังหรงฉือกลับบ้านก็อาบน้ำและเข้านอนแต่หัวค่ำแล้ววันรุ่งขึ้นด้านซวิ่นตู้มีเรื่องบางอย่างที่ต้องให้พวกเขาไปจัดการวันนั้นหรงฉือกับอวี้มั่วซวินจึงหาเวลาแวะไปซวิ่นตู้ในช่วงบ่ายพอถึงซวิ่นตู้ หรงฉือกับอวี้มั่วซวินเพิ่งประสานงานเกี่ยวกับปัญหาในด้านเทคนิค เหรินจี่เฟิงกับเหยาซินปั๋วก็เดินเข้ามาพร้อมกับพนักงานของซวิ่นตู้เมื่อเห็นหรงฉือ เหรินจี่เฟิงกับเหยาซินปั๋วดูจะแปลกใจเล็กน้อยเหยาซินปั๋วเลิกคิ้ว “ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะเป็นพนักงานของซวิ่นตู้? บังเอิญจังเลยนะ~”เหรินจี่เฟิงยักไหล่เขากับเธอไม่ถือว่ารู้จักกันด้วยซ้ำ แล้วเขาจะรู้ได้อย่างไรว่าเธอเป็นพนักงานของซวิ่นตู้หรือเปล่า?พนักงานของซวิ่นตู้ที่อยู่ข้าง ๆ ได้ยินราวกับพวกเขากำลังพูดถึงหรงฉืออยู่ จึงเอ่ยว่า “พวกคุณหมายถึงคุณหรงเหรอคะ?”“เธอไม่ใช่พนักงานของซวิ่นตู้ เธอเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคนิคของฉางโม่ แล้ววันนี้ก็เข้ามาช่วยจัดการปัญหาระบบทางเทคนิคค่ะ”รู้สึกเหมือนมีคนกำลังมองเธออยู่ หรงฉือจึงหันกลับไปมองเห

เขาถาม “ผู้หญิงคนนั้น คุณสนิทด้วยไหมครับ?”ได้ยินเขาถามถึงหรงฉือ มือที่หลินอู๋พิมพ์บนแป้นพิมพ์ก็เกร็งขึ้นเล็กน้อยหรงฉือถือว่าหน้าตาสวยจริง ๆ เมื่อได้ยินเหรินจี่เฟิงถามแบบนั้น เธอก็คิดว่าเขาสนใจหรงฉือโดยไม่รู้ตัวแต่พอนึกถึงสิ่งที่ได้ยินในงานประมูลวันนั้น รวมถึงท่าทีที่เหรินจี่เฟิงมีต่อเธอในตอนนี้ เธอก็รู้ทันทีว่าตัวเองคิดผิดเธอตอบโดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ บนใบหน้าว่า “ไม่สนิทค่ะ ทำไมเหรอคะ?”เหรินจี่เฟิงหันไปมองหรงฉือกับอวี้มั่วซวิน พร้อมกับเอ่ย “ดูจากท่าทางที่เธอคุยกับอวี้มั่วซวินแล้ว ท่าจะเก่งไม่ใช่เล่น ๆ เหมือนกันนะครับ?”หลินอู๋ตอบเสียบเรียบว่า “ไม่แน่ใจค่ะ แต่ฉันได้ยินมาว่าเธอมีแค่วุฒิปริญญาตรีเท่านั้น”“มีแค่วุฒิปริญญาตรีงั้นเหรอ?”“ค่ะ”อย่างนั้นก็ไม่น่าแปลกแล้ววุฒิการศึกษาสู้หลินอู๋ไม่ได้ แถมตัวเธอเองยังไม่มีเสน่ห์น่าดึงดูดเท่าหลินอู๋อีก จะกังวลว่าอวี้มั่วซวินจะถูกแย่งไปก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกเธอประหม่าและกังวลว่าอวี้มั่วซวินจะถูกแย่งไป เขาพอจะเข้าใจได้แต่เธอเห็นว่าหลินอู๋เก่งกว่าตัวเอง ก็มองหลินอู๋เป็นศัตรู แล้วคอยระแวงว่าผู้หญิงคนอื่นจะมายั่วยวนเพื่อนผู้ชายของเธอตล