All Chapters of คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว: Chapter 291 - Chapter 300

471 Chapters

บทที่ 291

ฉะนั้น เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความเย็นชาของหนานจื้อจือ หลินอู๋ก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจมากนักหลังทักทายหนานจื้อจือเป็นที่เรียบร้อย หลินอู๋จึงเป็นฝ่ายกล่าวทักทายพวกหรงหงขึ้นก่อนอย่างมีมารยาท “สวัสดีค่ะผู้อาวุโสทุกท่าน”เธอพูดว่า ‘ผู้อาวุโสทุกท่าน’ ซึ่งไม่ได้เป็นการเจาะจงกล่าวทักทายทีละคน นับว่าค่อนข้างเหมาะสมจริง ๆ เพราะถึงอย่างไร พวกหรงหงก็ไม่ได้บอกว่าอยากรู้จักเธอ หากเธอกล่าวทักทายเจาะจงทีละคนละก็ สำหรับพวกหรงหงแล้ว กลับเป็นการรบกวนอย่างหนึ่งเสียมากกว่าความสนใจของฉีเกิงและหรงหงล้วนอยู่ที่ตัวหรงฉือพวกเขาเหมือนจี้ซิงเยว่ ที่สังเกตเห็นว่าหรงฉือดูไม่ชอบหลินลี่ไห่กับหลินอู๋ยิ่งกว่านั้นคือฉีเกิงมีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับหรงฉือค่อนข้างละเอียดตอนที่หลินอู๋กับหลินลี่ไห่เพิ่งปรากฏตัวนั้น เขาก็จำทั้งสองคนได้ทันทีได้ยินหลินอู๋เป็นฝ่ายกล่าวทักทายพวกเขาก่อน ฉีเกิงจึงได้แต่พยักหน้าให้ส่ง ๆ แล้วมองไปทางพวกหนานจื้อจือกับหรงฉือ พลางกล่าวว่า “อย่ามัวยืนกันอยู่ตรงนี้เลย พวกเราเข้าไปกันดีกว่า”หนานจื้อจือพยักหน้าพวกเขาทั้งกลุ่มจึงหมุนตัว แล้วเดินเข้าไปในภัตตาคารเหรินอี้อันกำชับกับเหรินจี่เฟิงว่า
Read more

บทที่ 292

อีกฟากหนึ่งภายในห้องส่วนตัวฉีเกิงยิ้มพลางกล่าวว่า “พวกเราเจออัจฉริยะมาไม่น้อย แต่คนที่สร้างผลงานไม่ธรรมดาออกมาได้ทั้งที่อายุยังน้อยแบบเสี่ยวฉือนี่ กลับพบเจอได้น้อยนัก ฉันกับพวกหรงหงเลยอยากมาเจอหน้าหนูสักหน่อย หวังว่าจะไม่เป็นการสร้างความลำบากใจให้หนูนะ”แม้ฉีเกิงจะเป็นผู้มีตำแหน่งสูง ทว่ากลับพูดจาสุภาพขนาดนี้ หรงฉือจึงพูดด้วยความเคารพ “ท่านพูดเกินไปแล้วค่ะ มีโอกาสได้พบท่าน นับว่าเป็นเกียรติสำหรับดิฉันมากกว่าค่ะ”หรงหงยิ้ม พลางกล่าวกับฉีเกิง “เอาละ ๆ คุณก็อย่าไปทำให้เด็กมันตกใจเลย”เขากับฉีเกิงคิดว่าหรงฉือเป็นคนรุ่นใหม่ที่โดดเด่นไม่เหมือนใครคนหนึ่งจริง ๆ เธอมีศักยภาพไร้ขีดจำกัด พวกเขาถือหางเธอมากทีเดียว เลยอยากได้เจอหน้า ได้ทำความรู้จักกับเธอสักหน่อยพวกฉีเกิงกับหรงหงพูดจาสุภาพเป็นอย่างยิ่ง ทั้งยังมีจี้หวนอิงกับเหรินอี้อันอยู่ด้วย บรรยากาศในห้องส่วนตัวจึงดีมากเมื่อกินข้าวเสร็จ พวกเขาทั้งกลุ่มก็พูดคุยกันต่ออีกหนึ่งชั่วโมงเมื่อแลกเปลี่ยนช่องทางการติดต่อกับฉีเกิงและหรงหงแล้ว พวกเขาถึงได้แยกย้ายวันจันทร์เป็นวันเปิดเทอมของเด็กอนุบาลกับเด็กประถมของเมืองตูเฉิงปีการศึกษานี้หรงสว
Read more

บทที่ 293

ยิ่งไปกว่านั้นคือ พวกเขายังมีเฟิงถิงเซินอยู่ดูจากที่เฟิงถิงเซินให้ความสำคัญกับเสี่ยวอู๋ของพวกเขาแล้ว หากภายภาคหน้าทั้งสองคนได้แต่งงานกัน แบบนั้นตระกูลหลินกับตระกูลซุนของพวกเขาก็จะเลื่อนระดับขึ้นไปอีกหนึ่งขั้นอย่างรวดเร็วถึงเวลานั้น เกรงว่าแม้แต่เงาของพวกเขา ตระกูลหรงก็ไม่คงเอื้อมไม่ถึงด้วยซ้ำเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เซี่ยงหรูฟางถึงกับแอบหัวเราะอยู่ในใจ ชายตามองไปทางหรงฉืออย่างเหยียดหยาม แล้วไปส่งหลินเช่อที่หอนักเรียนชายพร้อมกับคนอื่น ๆหลังเดินทางออกจากโรงเรียนหลังช่วยหรงสวินจัดการเรื่องสัมภาระเรียบร้อยแล้ว หรงฉือจึงกลับไปยังที่พำนักของตัวเองเธอเพิ่งเข้าบ้านไปได้ไม่เท่าไร เสียงเคาะประตูจากด้านนอกก็ดังลอดเข้ามาเป็นคุณแม่เถียนเถียนกับเถียนเถียนสองแม่ลูกนี่เองพวกเขาสองคนแม่ลูกเพิ่งกลับมาจากบ้านเก่าเมื่อสองวันก่อน พอเห็นหรงฉือกลับมา เลยตั้งใจนำของฝากประจำท้องถิ่นมาให้เธอหรงฉือรับมาพลางว่า “ขอบคุณ”เถียนเถียนพูดอย่างว่าง่าย “ยินดีค่ะ!”เธอพูดแล้วล้วงพวกกุญแจเล็ก ๆ พวงหนึ่งออกมาจากเสื้อ “นี่เป็นพวงกุญแจที่หนูตั้งใจเก็บไว้เพื่อเอามาให้ซินซิน ไว้พอพรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ว หนูจะเอาไปให
Read more

บทที่ 294

พออวี้มั่วซวินมองตามสายตาเธอไป จึงเห็นเฟิงถิงเซินกับหลินอู๋เช่นกันความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลอวี้กับตระกูลเฟิงนั้นอยู่ในขั้นธรรมดาทั่วไป อวี้มั่วซวินยังไม่เคยไปบ้านเดิมของตระกูลเฟิงมาก่อน ไม่รู้ว่าบ้านเดิมตระกูลเฟิงจะใกล้ขนาดนี้เห็นเฟิงถิงเซินกับหลินอู๋แล้ว เขาเลยเบะปาก “ทำไมพวกนั้นถึงมาที่นี่ด้วย?”หรงฉือดึงสายตากลับมาแล้วพูดว่า “นั่นเป็นถนนที่มุ่งหน้าสู่บ้านเดิมตระกูลเฟิงเพียงเส้นเดียว”อวี้มั่วซวินชะงักไปเล็กน้อย แล้วอยู่ ๆ ก็ได้สติพูดขึ้นมาว่า “ก็คือเฟิงถิงเซินพาหลินอู๋กลับไปพบคนตระกูลเฟิงตรง ๆ แล้ว?”หรงฉือยังไม่ทันได้เอ่ยปาก อวี้มั่วซวินก็หัวเราะออกมาด้วยความโกรธแล้วว่า “ใบหย่าของพวกคุณสองคนยังจัดการไม่เสร็จนี่? นี่เขาพาคนมาที่บ้านเดิมแล้ว? ร้อนใจขนาดนั้นเลย?”พอแบบนี้แล้วก็ดูว่าเฟิงถิงเซินรีบร้อนจริง ๆทว่าเธอรู้ดี ว่าที่จริงแล้วเฟิงถิงเซินเคยลองพาหลินอู๋กลับไปพบคนตระกูลเฟิงที่บ้านตระกูลเฟิงมาแล้วเพียงแต่คุณหญิงย่าไม่อนุญาต กอปรกับก่อนหน้านี้ผู้อาวุโสตระกูลเฟิงกำลังป่วยหนัก ดังนั้นภายใต้การคัดค้านจากหลาย ๆ ฝ่าย เฟิงถิงเซินจึงได้แต่ประนีประนอมยามตามไปจวบจนบัดนี้ที่เฟิง
Read more

บทที่ 295

คราวนี้เฟิงถิงเซินตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว “ได้ ฉันเข้าใจแล้ว”เช้าวันเสาร์หรงฉือขับรถมุ่งหน้าไปยังบ้านเดิมตระกูลอวี๋คนตระกูลอวี๋ส่วนมากมักอยู่ที่ต่างประเทศ ยามที่หรงฉือมาถึงบ้านตระกูลอวี๋นั้น นอกจากคนรับใช้ไม่กี่คนแล้ว ในบ้านเดิมก็มีแค่ผู้อาวุโสอวี๋อยู่เพียงคนเดียวพอรู้ว่าหรงฉือมาถึงแล้ว ผู้อาวุโสอวี๋ถึงกับออกมาต้อนรับเธอด้วยตัวเอง “เสี่ยวฉือของพวกเรามาแล้ว?”“ค่ะ” หรงฉือยิ้ม ครั้นเห็นว่าเขามีกำลังวังชาไม่เลว ก็เบาใจลงเล็กน้อย แต่ก็ยังอดพูดออกไปไม่ได้อยู่ดี “คุณปู่ผอมลงไปเยอะเลย”ผู้อาวุโสอวี๋ยิ้มพลางว่า “ใช่ผอมไปเยอะเลยละ แต่ยังมีกำลังวังชาไม่เลวเลยนา หนูไม่ต้องห่วง”หรงฉือกับผู้อาวุโสอวี๋เดินเข้าไปด้านในบ้านผู้อาวุโสอวี๋เรียกให้เธอไปดื่มชา แม้จะเห็นว่าเธอล่วงหน้ามาคนเดียว ไม่เห็นเฟิงถิงเซิน เขาก็ไม่ได้ถามอะไร หรงฉือเห็นแบบนี้แล้วก็รู้ได้ทันทีว่าเขาจะต้องรับเรื่องที่เธอกับเฟิงถิงเซินกำลังเตรียมตัวหย่ากันแล้วแน่ผู้อาวุโสอวี๋ไม่เพียงแต่ไม่ถามถึงเฟิงถิงเซิน เขายังไม่ถามถึงเฟิงจิ่งซินด้วย ดูท่าว่าไม่เพียงแต่เรื่องที่เธอจะหย่ากับเฟิงถิงเซินเท่านั้น กระทั่งเรื่องสิทธิ์เลี้ยงดูเฟ
Read more

บทที่ 296

ผู้อาวุโสอวี๋โมโหเข้าให้แล้วจริง ๆเขาเมินเฟิงถิงเซิน หันไปมองหรงฉือแล้วว่า “ไปกันเถอะยัยหนูหรง เดี๋ยวปู่อวี๋จะพาหนูออกไปกินข้าวข้างนอก”หรงฉือวางแก้วชาลง ลุกขึ้นแล้วว่า “ค่ะ”พูดจบ ผู้อาวุโสอวี๋ก็ไม่แม้แต่จะมองเฟิงถิงเซินอีก เขาเดินออกไปพร้อมกับหรงฉือเฟิงถิงเซินนั่งนิ่งดื่มชาอยู่บนโซฟาไม่ไหวติง ทั้งไม่ได้ตามไป แล้วไม่ได้รั้งคนไว้หลินอู๋มองเงาหลังของหรงฉือกับผู้อาวุโสอวี๋ที่จากไป “นี่...”เฟิงถิงเซินว่า “ไม่เป็นไร เดี๋ยวอีกสักพักก็หายเอง”ก็หมายความว่า พอเวลาผ่านไปนานแล้ว ผู้อาวุโสอวี๋ก็จะยอมรับความจริงได้ ทั้งค่อย ๆ ยอมรับเธออย่างนั้นเหรอ?......เกี่ยวกับเรื่องราวการแต่งงานของหรงฉือกับเฟิงถิงเซินนั้น ในช่วงสองสามปีที่พวกเขาเพิ่งแต่งงานกัน ผู้อาวุโสอวี๋ล้วนได้รับรู้อยู่ในสายตาตลอดเฟิงถิงเซินไม่ชอบหรงฉือมาตั้งแต่แรกที่ยิ่งไปกว่านั้นคือในตอนนี้เขามีคนอื่นที่ชอบแล้วเฟิงถิงเซินสนิทสนมกับคุณย่าเฟิง ผู้อาวุโสอวี๋และผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ไม่เลวทีเดียวทว่าแต่ไหนแต่ไรมาเขาก็ไม่ใช่คนที่ถูกผู้อาวุโสควบคุมได้ดังนั้น ไม่ว่าคุณย่าเฟิงหรือผู้อาวุโสอวี๋ ต่อให้ให้พวกเขาเห็นเฟิงถิงเซิน
Read more

บทที่ 297

ยามบ่าย ขณะที่หรงฉือกำลังอยู่ในการประชุม เฟิงจิ่งซินก็โทรศัพท์เข้ามาหาเธออีกครั้งหรงฉือมองดู แล้วกดวางสายทันทีโดยไม่แม้แต่คิดอะไรให้มากเธอเพิ่งวางสายไป เฟิงจิ่งซินก็โทรเข้ามาอีกครั้งแล้วหรงฉือขมวดคิ้ว ยังคงไม่กดรับสายคราวนี้ เฟิงจิ่งซินก็ไม่ได้โทรเข้ามาหาเธออีกหรงฉือประชุมต่อไปเพียงไม่กี่นาทีหลังจากนั้น โทรศัพท์ของเธอพลันดังขึ้นอีกครั้งคราวนี้ เป็นสายจากเฟิงถิงเซินหรงฉือเม้มปากแน่น แล้วกดปิดเครื่องไปเสียดื้อ ๆจนกระทั่งหนึ่งชั่วโมงต่อมา หลังจากเธอประชุมเสร็จแล้ว ถึงได้เปิดโทรศัพท์ขึ้นอีกครั้งเธอเพิ่งกดเปิดโทรศัพท์ ก็เห็นข้อความที่เฟิงถิงเซินส่งมาหาเธอพอดี[ซินซินเข้าโรงพยาบาลเพราะตกบันไดที่โรงเรียน]หรงฉือชะงักไป หัวสมองของเธอขาวโพลนในทันทีเธอคว้าโทรศัพท์และกระเป๋าขึ้น รีบร้อนออกจากบริษัทและตรงไปยังโรงพยาบาลทันทีเมื่อมาถึงโรงพยาบาล เธอก็รีบโทรศัพท์ไปหาเฟิงถิงเซิน เพื่อถามเขาว่าตอนนี้อยู่ตรงส่วนไหนของโรงพยาบาลเฟิงถิงเซินรับสายโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว และบอกเลขที่ห้องผู้ป่วยแก่เธออย่างละเอียดพอถึงชั้นที่เป็นห้องผู้ป่วยวีไอพี หรงฉือก็รีบผลักบานประตูเข้าไปทันทีเธ
Read more

บทที่ 298

ขณะที่หรงฉือกำลังจะพูดอะไรบางอย่างก็เป็นตอนนั้นเองที่โทรศัพท์ของเฟิงถิงเซินดังขึ้นมาอีกครั้งน่าจะเป็นโทรศัพท์จากหลินอู๋ เพราะเฟิงถิงเซินเดินออกไปด้านนอก พลางกดรับสายด้วยน้ำเสียงอบอุ่นไปด้วยว่า “อาการไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้น ไม่ต้องกังวลมากไปหรอก...”หลังเฟิงถิงเซินออกไปคุยโทรศัพท์ด้านนอกและกลับเข้ามา เฟิงจิ่งซินก็ตื่นแล้วเธอร้องเรียกด้วยน้ำเสียงสะลึมสะลือทันทีที่เห็นหน้าพวกเขา “พ่อ แม่”หรงฉือกับเฟิงถิงเซินต่างคนต่างขานรับขึ้นพร้อมกัน “อื้อ”อาจเป็นเพราะปวดหัวอย่างหนัก เฟิงจิ่งซินที่นอนเอนตัวอยู่บนเตียงก็หันไปมองเฟิงถิงเซินที แล้วหันไปมองหรงฉือที เพิ่งตื่นมาได้ไม่นานก็ต้องนอนหลับไปอีกครั้งทั้งที่ขมวดคิ้วเล็ก ๆ น่ารัก ๆ นั่นเพราะความปวดด้วยกังวลว่าจะรบกวนการพักผ่อนของเฟิงจิ่งซิน เฟิงถิงเซินกับหรงฉือจึงเงียบลงพักหนึ่งอย่างเป็นที่เข้าใจกัน กระทั่งเฟิงจิ่งซินนอนหลับสนิท เฟิงถิงเซินถึงได้มองหรงฉือ “อยากอยู่ค้าง?”หรงฉือไม่ได้พูดอะไร แต่การที่เธอนั่งนิ่งไม่ขยับเลยก็แสดงให้เห็นถึงความตั้งใจของเธอแล้วเฟิงถิงเซินก็ไม่ได้พูดอะไรอีกแต่เขาก็ไม่ได้ปลีกตัวจากไป กลับเดินไปนั่งลงบนโซฟาด้า
Read more

บทที่ 299

เนื่องจากสมาคมวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเมืองตูเฉิงและองค์กรอื่น ๆ ร่วมกันเป็นเจ้าภาพงานประชุมแลกเปลี่ยนทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เมื่อสองวันก่อนก็ได้เริ่มเปิดประชุมอย่างเป็นทางการแล้วตารางงานประชุมแลกเปลี่ยนทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในครั้งนี้จะดำเนินการติดต่อกันเป็นระยะเวลาหนึ่งเดือน มีกิจกรรมแลกเปลี่ยนความรู้รวมทั้งสิ้นเกือบสองร้อยงานบรรดานักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญจากวงการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี พร้อมด้วยวงการอุตสาหกรรมหลายท่านล้วนเข้าร่วมงานประชุมนี้ฉางโม่เองก็ได้รับคำเชิญเช่นกันประจวบเหมาะกับที่ช่วงบ่ายของวันนี้มีเวทีหลักเกี่ยวข้องกับ ‘วัสดุล้ำสมัย’ ซึ่งหรงฉือกับอวี้มั่วซวินค่อนข้างสนใจ พอหรงฉือกลับมาจากโรงพยาบาล ช่วงบ่ายจึงมุ่งหน้าไปเวทีงานประชุมแลกเปลี่ยนพร้อมกับอวี้มั่วซวิน และเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคนิคสองสามคนจากฉางโม่อวี้มั่วซวินเข้าร่วมในนามประธานบริษัทฉางโม่ บริเวณที่นั่งแถวหน้าจึงมีที่นั่งไว้ให้เขาโดยเฉพาะส่วนหรงฉือกับเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคนิคคนอื่น ๆ ของฉางโม่นั้นไปนั่งที่แถวด้านหลังตามที่เจ้าหน้าที่จัดแจงไว้ให้พวกเขามาถึงค่อนข้างเร็ว พอนั่งประจำที่ได้สักพัก หรงฉือก็หัน
Read more

บทที่ 300

คนที่ล้อมรอบหรงฉือกับอวี้มั่วซวินมีอยู่ค่อนข้างมากครั้นเห็นว่าพวกอาจารย์เหอหมิงกับศาสตราจารย์เจิงเดินเข้ามา ขณะที่คนที่ล้อมรอบกำลังจะกล่าวทักทาย อาจารย์เหอหมิงก็ยิ้มพลางส่ายหน้า ให้พวกเขาเงียบไว้จากนั้น อาจารย์เหอหมิงจึงยืนอยู่รอบข้างร่วมกับคนอื่น ๆ ฟังอวี้มั่วซวินกับหรงฉือตอบคำถามคนอื่นหลาย ๆ คนที่เข้าร่วมกิจกรรมแลกเปลี่ยนความรู้นี้ล้วนจบมาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังมีคนที่มีความสามารถและมีความรู้อยู่ไม่น้อยนอกจากหรงฉือกับอวี้มั่วซวินจะตอบคำถามของคนอื่น ๆ แล้ว ก็มีบางครั้งที่ได้เจอกับคนที่พอจะพูดคุยแลกเปลี่ยนกับพวกเขาได้สักพักหนึ่งอยู่สองสามคนระหว่างที่พวกเขาพูดคุยแลกเปลี่ยนกันนั้น คนที่มีความรู้กว้างขวางตามทันพวกเขาได้ก็ฟังอย่างเพลิดเพลิน คนที่ความรู้ไม่เพียงพอ และเพราะเป็นเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับวัตถุดิบ การผลิตและเรื่องอื่น ๆ เลยรู้สึกว่าเหมือนกับกำลังฟังภาษาเทพอยู่เห็นได้ชัดว่าศาสตราจารย์เจิงกับอาจารย์เหอหมิงเป็นคนจำพวกแรกหลินอู๋เองก็พอจะฟังเรื่องพื้นฐานเข้าใจในความจริงแล้ว หลังจากที่หรงฉือกับอวี้มั่วซวินเพิ่งจะเริ่มแลกเปลี่ยนไปได้ไม่นาน ก็รับรู้ได้ถึงระยะห่างระหว่างพวก
Read more
PREV
1
...
2829303132
...
48
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status