เฟิงถิงเซินยุ่งอยู่ตลอด จึงไม่สนใจเขา ฉีอวี้หมิงนั่งไปสักพัก ก็รู้สึกเบื่อขึ้นมา จึงพูดอย่างอดไม่ได้ว่า “ช่างเถอะ ฉันไปหาฉางปั่วดีกว่า”เฟิงถิงเซินไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้น เขากล่าวเสียงเรียบ “ฉางปั่วมีเวลาว่างมาสนใจนายงั้นสิ?”ฉีอวี้หมิง “…”เป็นดังที่เฟิงถิงเซินบอก เมื่อฉีอวี้หมิงมาถึงเฮ่อซื่อกรุ๊ป เฮ่อฉางปั่วก็กำลังยุ่งจริง ๆเห็นว่าเขาก็ไม่ว่างมาสนใจตนเหมือนกัน ฉีอวี้หมิงจึงพูดอย่างอดไม่ได้ว่า “เวลาที่จะไปกินข้าวมื้อเที่ยงด้วยกันคงพอมีนะ?”เฮ่อฉางปั่วพลิกเปิดหน้าเอกสารแล้วพูดว่า “ตอนเที่ยงต้องไปนัดบอด”ฉีอวี้หมิง “…”แต่ทว่า เขาค่อนข้างสนใจเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน จึงกล่าว “คุณป้ายังจัดการให้นายไปนัดบอดไม่หยุดอีกเหรอ? คนที่นายไปนัดบอดด้วยเมื่อหลายวันก่อน ได้ยินว่าพอเจอนายแล้วก็เริ่มตามจีบนายใหญ่เลย ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง? เลิกจีบเพราะท้อใจไปหรือยัง?”เฮ่อฉางปั่วยังไม่ทันได้พูดอะไร เลขาของเขาก็หอบช่อดอกไม้และเคาะประตูเดินเข้ามา แล้วพูดด้วยสีหน้าลังเล “ประธานเฮ่อ นี่คือดอกไม้ที่คุณหนูท่านนั้นส่งมาให้คุณ ฉันสื่อสารกับเธอไม่รู้เรื่อง และไม่อยากทำให้พนักงานส่งของต้องลำบากใจน่ะค่ะ…”เฮ่
Baca selengkapnya