Semua Bab Rekindled Romance After Divorce: Bab 171 - Bab 180

WALANG EMOSYON NA pilit inalis ni Everly ang kamay ng asawa na nakahawak sa kanya. Kailanman ay hindi na siya magpapauto pa sa asawa. Sawang-sawa na siyang maging sunud-sunuran dito at tanga. Hindi na rin siya magpapauto pa.“Determinado ka talagang iwan ako—” Walang humor na natawa si Everly na naging dahilan upang maputol ang sasabihin ni Roscoe.“Naririnig mo ba ang sarili mo, Roscoe? Sa ating dalawa ikaw ang unang nag-initiate noon. Saka bakit ba ako nakikipag-usap sa’yo tungkol sa mga walang kwentang bagay na to? Ginagawa ko lang na hibang at tanga ang sarili ko!” Tuluyan na siyang tinalikuran ni Everly matapos nitong iiling ang kanyang ulo. “Everly—” “Ano? Napakagulo mo!” ikot ni Everly na pinagtaasan na ng boses si Roscoe na nagulo ang sarili niyang ulo. Hindi na rin niya maintindihan ang sarili kung bakit ganun ang ginagawa niya. Nawe-weirdu’han na siya. Hindi pa rin makapaniwala ang katawang lupa niya na ang babaeng minsang sobrang mahal siya at handang gaawin ang lahat

WALANG PAALAM NA tumayo na si Everly at lumapit sa kanyang tiyuhin dala ang baso ng kanyang alak na muli pa niyang nilagok ang laman. Sinundan lang naman siya ng tingin ni Mr. Ambrocio na nagsimula ng mag-research online kung sino ang totoong asawa ni Roscoe.“Anong ginagawa mo? Gusto mo bang malasing?” sita ni Theodore sa pamangkin na kinuha na ang baso ng alak sa kamay nito na akma na naman sanang laklakin ni Everly. Mabilis ang kamay na binawi iyon ni Everly sa tiyuhin. “Huwag kang mag-alala sa akin, Tito.” saad niyang inirapan pa si Theodore.“Wow! Ikaw pa talaga ang may ganang magalit sa akin? Sinasaway ka lang!” “What’s wrong? Hindi ba ako pwedeng uminom? Kaya ko naman ang sarili ko. I am also a human being. May emosyon din akong nararamdaman. Hindi ako isang robot lang!” Hindi na magawang makagalaw pa ni Theodore sa pagsabog ng kanyang pamangkin. Nilingon na niya si Mr. Ambrocio na nakatingin na sa kanilang banda. Hinulaan na ni Theodore kung ano ang sinabi ng matanda upang

BUMUKAS ANG ELEVATOR at akmang papasok na doon si Everly nang hawakan ni Roscoe ang kamay niya. “Sagutin mo ako…”Inalis ni Everly ang kamay nitong nakahawak sa kanya. Pagod na siya para makipagtalo at mag-explain dito. “May pakialam ka ba kaya marapat lang na sabihin ko iyon sa’yo? May pakialam ka sa mga taong masama ang intensyon sa akin? Saan ka may pakialam? Sa pangalan mong madudungisan? Huwag na tayong maglokohan pang dalawa, Roscoe…”Hindi na nagawa pang magsalita ni Roscoe dahil damang-dama niya ang pagod sa boses ng kanyang asawa. “Naiintindihan ko naman na concern ka lang sa akin. Huwag kang mag-alala, hindi ko kakaladkarin ang pangalan mo.” Nang muling bumukas ang pintuan ng elevator ay pumasok na si Everly. Hindi na siya nagawa pang pigilan ni Roscoe. Hindi sumunod si Roscoe sa kanya kung kaya naman tinanong niya na ito. Kailangan niyang maging pormal sa kanya. “Sasakay ka ba o hindi?” Hindi pa tapos ang dinner na kanyang pinuntahan. Sinipat niya ang orasan at nakita

PROBLEMADO ANG MUKHANG napakamot na sa kanyang ulo si Sheena sa katanungang iyon ng kaibigan. Hindi na niya alam kung paano niya pa aaluin ito. Magaling naman itong magdesisyon, natatakpan lang ng pagmamahal kay Roscoe kung kaya naman para siyang natatanga sa mga galaw at desisyon niya sa ngayon.“Tigilan mo ng aksayahin ang oras mo sa kanya. You are brave and passionate, and you have done well enough. Hindi si Roscoe ang tamang lalaki para sa’yo. Tanggapin mo na lang ang bagay na iyon ng makausad ka naman kahit papaano, okay?” patuloy ang hagod niya sa likod nito upang kalamayin ang sarili.Kumalat na ang ibang make up nito dala ng kanyang pag-iyak. “Paano ko nga iyon gagawin?” “Isipin mo na hindi ka niya mahal. Akala ko ba tanggap mo na? Tinatanggap mo na hindi talaga kayo, so ano ang iniiyak-iyak mo? Deserved mong mahalin ng tamang lalaki at hindi si Roscoe iyon, Everly. Gets mo ba?” Inabutan na niya ng tisyu ang kaibigan na agad naman niyang tinanggap upang punasan ang mukha ni

NABASA NAMAN NI Roscoe ang nais na gawin ng asawa. Nasusuka ito. Mabilis niyang binuksan ang pintuan ng sasakyan upang hindi sa loob noon magkalat ang kanyang asawa. Hindi pa doon nakuntento ang lalaki at mabilis na binuhat na si Everly pababa ng kanyang sasakyan dahil hindi nito makayang pababain ang sariling katawan. Paglapat ng kanyang mga paa sa kalsada ay mabilis na siyang yumakap sa pinakamalapit na puno at tuluyang nagsuka upang ilabas ang lahat ng kanyang kinain at maging ang alak na kanyang ininom. Pinagpapawisan ang buong katawan ng malamig na napahawak na si Roscoe sa kanyang noo at ang isang kamay naman niyang libre ay sa beywang na niya. Tahimik na pinagmasdan ang ginagawa ni Everly na walang humpay na pagsusuka. Iyon na nga ang sinasabi niya. Nagpasobra ng inom!“Heto na ang sinasabi ko! Kung makainom akala mo minsan lang makatikim ng alak!” bulong-bulong niya na inabot na ang wet wipes at tissue na nasa unahan ng kanyang sasakyan upang bigyan ang asawa na malamang ay ma