บททั้งหมดของ Desired by my Ex-fiance's Rich Uncle: บทที่ 141 - บทที่ 150

Pinagbuksan muna ni Jake ng pinto ng sasakyan si Patricia bago niya tuluyang binitiwan ang kamay nito. Nakayuko siya habang hinahabol ang kaniyang hininga.Hindi muna pumasok ng sasakyan si Patricia. Nakatitig lang siya sa kaniyang nakatatandang kapatid.“Kuya…” Halata sa mga mata ni Patricia ang lungkot. "Hindi ko alam na may sama ka pala ng loob kina mama at papa. Sorry kung hindi man lang kita naipagtanggol sa kanila noon, kung nanahimik lang ako at—”Nag-angat ng tingin si Jake. Humakbang siya palapit kay Patricia at saka hinawakan ang magkabilang balikat nito. “You don't have to say sorry. Wala kang kasalanan sa akin. You're too young to comprehend what's going on before."“Pero kuya–" “Patty, pumasok ka na sa loob ng sasakyan. Uuwi na tayo.” Pagkasabi noon ay tahimik na naglakad si Jake patungo sa driver's seat.Nakatingin pa rin si Patricia sa kaniyang nakatatandang kapatid. His face screams independence and strength. Ni minsan, kahit noong bata pa lang siya ay hindi niya naki

Muli ay nagkaroon ng ingay sa maliit na silid iyon. Nagbulong-bulungan ang lahat ng naroon. Maliban na lang kina Donya Rehina, Owen, at Guada. ‘Ano na naman kayang sasabihin ni Uncle Leon? Unang araw pa lang ay masyado na siyang pabida!’ inis na wika ni Owen sa kaniyang isipan. Muli ay napasulyap siya kay Ria–ang asawa ng Uncle Leon niya. ‘Hindi talaga maipagkakaila ang gandang mayroon ang asawa ni Uncle Leon. Sayang at hindi natuloy iyong plano ko noong nakaraan. Masyadong maraming sagabal. Mabuti na lang at napakiusapan ni Papa Rolly si Lola Rehina na huwag akong alisin sa p’westo ko. Mabuti na lang at minimal lang ang naging parusa sa akin ni lola dahil sa tulong ng mga kaibigan niya. Hindi ko alam kung paano ako haharap sa lahat kung kumalat agad-agad ang videos at photos ko noong gabing iyon. Hanggang ngayon ay palaisipan pa rin sa akin kung sino ang gumawa noon sa akin. Kapag talaga nalaman ko kung sino sila, humanda sila sa akin.’ Napahawak siya sa ulo niyang wala ng kahit isa

Hindi makatingin ng diretso kay Leon si Owen ngunit hindi naman niya maalis ang tingin niya kay Ria na simple at pormal na office attire lang ang suot pero hindi talaga niya mapigilan ang kaniyang sarili na pagnasaan ito. Hapit na hapit sa bewang nito ang pencil skirt na suot nito.“Ano kaya ang mararamdaman niya kapag hinawakan ko ang katawan niya—” Napaigtad si Owen nang biglang mag-ring ang cell phone niya mula sa bulsa. Agad niya iyong kinuha at napalunok nang makita niya kung sino ang biglang tumawag–si Kiana. ‘Gan’yan ba kabilis ang instinct ng mga babae? Magnanasa pa lang ako sa iba, tumatawag na agad.’Pinatay ni Owen ang cell phone at muli itong ibinalik sa kaniyang bulsa. “Owen,” tawag ni Donya Rehina. Agad namang lumapit si Owen sa Lola niya. “Bakit po lola?” “Isn’t it time to work? Kailangan mong i-train ang Auntie Ria mo. Paalala ko lang sa'yo na huling chance mo na ito. Kapag gumawa ka pa ng kalokohan o ng kahihiyan, aalisin na kita sa posisyon mo. Maliwanag ba?” wika

“Are you done, wifey?” malambing na tanong ni Leon mula sa kabilang linya. Kausap niya ngayon si Lia sa cell phone. “Almost. Inaayos ko na lang ang mga papeles na binasa ko,” tugon ni Lia habang binabalik sa ayos ang mga papeles na binasa niya. “Oo nga pala. I saw something na ikatutuwa mo. I already scanned the documents and I will send it to your email later." “Is it about the misused funds?"“Aha. Sooner or maybe later, maipapakulong na natin si Owen. Kailangan ko na lang ng ebidensya sa ginawa nila sa akin. Maybe, a confession will do." Kinagat ni Lia ang kaniyang bibig. “I'm done here." Binuksan niya ang isang pitak ng cabinet sa mesa ni Owen. Napakunot ang kaniyang noo nang mapansin niya ang litrato nilang dalawa noong sila pa. “This assh0le." “Wifey, did something happen?" nag-aalalang tanong ni Leon mula sa kabilang linya.“Wala naman. I just saw something na masakit sa mata." Kinuha ni Lia ang litrato nila ni Owen at pinunit-punit iyon. “There you go." Tumayo siya at kinuh

“Since tapos na tayo mag-suture, final count tayo. Bilangin lahat ng instruments at gauze,” utos ni Austin sa nurse na kasama nila sa operasyon. Agad namang sinunod ng nurse ang utos ni Austin. Nang matapos magbilang ay muli siyang bumaling kay Austin. “Complete po, Dok. Lahat po ay kumpleto.” Tumango si Austin. “Good. Paki document na lang lahat ng details. I-note sa chart: monitor vitals closely, follow standard post-op care. Pain meds as needed. Dalhin na rin siya sa recovery room kapag stable na.” Tinulangan ng nurse si Austin na magtanggal ng surgical gown at gloves at tinapon ang mga iyon sa basurahan pagkatapos. Humarap si Austin sa lahat ng tao sa operating room. “Good job, team. And thank you, everyone, for your hard work.” Lumabas na si Austin para maghugas ng kamay. Pagkatapos ng operasyon ay kailangan pa niyang kausapin ang pamilya ng pasyente. Paglabas na paglabas niya sa operating room ay bumungad agad sa kaniya ang kapamilya ng pasyente. “Kumusta po ang lagay ng