All Chapters of Desired by my Ex-fiance's Rich Uncle: Chapter 151 - Chapter 160

“Kira, please. Ayaw kong paasahin ka sa wala. Dahil kahit mismo ako ay hindi ko rin alam kung kailan ako makaka move on kay Lia. Ang tanging maibibigay ko lang sa‘yo ay pagkakaibigan lang. Sana ay maintindihan mo ako at sana ay respetuhin mo ang desisyon ko,” malumanay na pakiusap ni Austin kay Kira. Kahit pa hindi si Kira ang babaeng mahal ni Austin ay pinapahalagahan niya rin naman ito…dahil kaibigan niya rin ito at kaibigan rin ito ni Lia. Kahit pa magkaibigan sila ay ayaw naman niyang lokohin ito lalong lalo na ang sarili niya. Mas mabuting masaktan sa katotohanan si Kira, kaysa sumaya ito sa kasinungalingan. Ayaw niya itong patulan dahil lang sa naaawa siya rito. And of course, Lia don’t want it too.“Magkaibigan pa rin naman tayo, Kira. Walang magbabago roon. Kaya sana maging gano'n pa rin ang turing mo sa akin,” marahang ginulo ni Austin ang buhok ni Kira. “Mauna na ako, Kira. Kailangan ko pang i-check ang ibang pasyente ko. Salamat sa kape, ha? I will treat you next time.” T

Parang sinasakal ang puso ni Kira nang maalalang isa siya sa naging dahilan kung bakit hindi man lang nakita ng bestfriend niya ang anak nito. “P-Para sa’yo rin naman ang ginawa namin ni Tita Liana, Lia…” Napahilamos ng mukha si Kira. Binabagabag siya ng konsensya niya. Mas lalo siyang naluha dahil kahit kailan ay hindi na makikita pa ni Lia ang anak nito dahil wala na ito at habang buhay niyang itatago ang katotohanan tungkol sa anak nito dahil ayaw niyang mapunta ang bata kay Owen.“Siguro sa susunod na buhay niyo, magkikita pa kayo ng anak mo, Lia. Siguro rin ay ang tadhana na mismo ang pumipigil sa muli niyong pagkikita ng anak mo. Dahil alam naman natin na hindi bunga ng pagmamahalan ang anak niyo kung hindi bunga siya ng isang gabing pagkakamali. Marahil ay tama rin ang ginawa namin ng mama mo, Lia. Naging miserable ka sa pagkawala ng anak mo pero sa tingin ko ay mas magiging miserable ang buhay mo kung nasa sa’yo ang bata dahil sigurado akong hindi ka bibitiw kay Owen. That a

“Mother Superior, matanong ko lang po pala. Nasaan po si Leona?” Kung hindi nagkakamali si Kira, ang pangalan ng anak nina Lia at Owen ay Leona. Iyon ang sinabi sa kaniya ni Liana. Sa ilang taong nagdaan ay hindi siya nagkaroon ng kuryosidad sa kung anong hitsura ng anak ni Lia. Ngunit sa pagkakataong ‘to ay nais niyang masulyapan kung ano na ang hitsura ng bata. “Ah, sa tingin ko ay naglalaro lang siya sa labas. Gusto mo bang tawagin ko para makita mo?” “P’wede po bang ipatawag niyo po ang lahat ng mga bata? May gusto lang po akong tingnan. Bilang kapalit po ay magbibigay ako ng singkwenta mil ngayon din,” nakangiting wika ni Kira.Pumalakpak naman ang tenga ng madre nang marinig na magbibigay ng pera si Kira. Tumikhim siya at pinipigilan ang sariling mapangiti. Isang hulog ng langit ang pagdalaw nito sa bahay ampunan lalo pa’t kailangan na kailangan nila ng pera. Hindi man kasing laki ng binibigay ni Liana Reed ang iaabot na tulong nito ay malaking halaga na rin iyon para sa kani

“Do I need to undergo any tests? Or do I need to coordinate with the social workers para sa adoption? O baka may mas madaling paraan?” inosenteng tanong ni Kira sa madre. Ngumiti ang madre. “Don’t worry, hija. Ako na ang bahala sa proseso. Maaari mo nang iuwi si Leona ngayong araw basta ‘wag mo lang kakalimutan ang napagkasunduan natin, ha?” Kumindat siya kay Kira. Ang mga mata niya ay animo’y nagdidisplay ng simblo ng pera.“Of course, Mother Superior. Hindi ko po kayo bibiguin,” makahulugang wika ni Kira. “O s’ya, hintayin mo rito si Leona at kakausapin ko muna. Ipapahanda ko na rin ang mga gamit niya.” Umalis ang madre at naiwan si Kira sa loob ng opisina. Matagal na niyang pinag-iisipan ang planong pag-a-adopt kay Leona. At ngayon ngang nakita niya ang bata ay mas sumidhi pa ang kagustuhan niyang ampunin ito. Bumukas ang pinto. Agad na napalingon si Kira sa may pintuan. Pumasok ang punong madre kasama ang anak nina Lia at Owen. Nakangiti si Leona nang makita siya. Awtoma

Tulala si Leon, wala siyang maayos na tulog. Matapos niya kasing makausap ang private investigator kahapon ay hindi na siya napakali. Pupuntahan na sana niya ang bahay ampunan na tinutukoy ng tauhan niya nang biglang tumawag ang lola niya parw magpasama sa hospital. Hindi naman niya kayang tanggihan ang kaniyang pinakamamahal na lola. Matapos niyang samahan ang lola niya kahapon ay dumiretso naman siya sa kompanya para sunduin si Lia. Nagtanong siya rito kung posibleng mangaliwa ang ina nitong si Liana pero malinaw sa mga sinabi at sa ekspresyon ng mukha ng kaniyang asawa na ang Papa Liam lang nito ang minahal ng yumao nitong ina.Buong byahe ay walang ibang inisip si Leon kung hindi ang tungkol sa bata. Saka lamang niya naalala na nagkaroon nga pala ng anak sina Lia at Owen noon, ang kaso ay namatay ang sanggol. Ngayon, ang tanging gumugulo sa kaniyang isip ay kung buhay ang anak ng pamangkin at ng asawa niya.“Leon?” tawag ni Lia kay Leon ngunit hindi ito sumagot.Bumuntong hininga