All Chapters of Ang Supladong Bilyonaryo at ang kanyang Maid: Chapter 121 - Chapter 130

Chapter 121 Margarita Umuwi lang kami sa Manila nang nailabas na sa hospital ang kapatid ko. "Anong nangyari sa pagpunta ninyo sa presinto?" tanong ko kay Harrison. "Ayon, walang nangyari. Your ex is really a dumbass! Ayaw daw niyang magsalita dahil idadamay ang pamilya niya kapag umamin siya. Tanga lang talaga na pinatunayan niyang may nag-utos na sunugin ang bahay niyo at bahay ng kuya mo," napatiimbagang ito. "Pero sino kaya ang mga nasa likod ng mga nangyayaring ito?" naguguluhan kong tanong. Simula pa lang naiisip ko na kung sino ang likod ng kawalanghiyang ito. Si Tatay pa talaga ang pinuntirya nila! "I also don't know. Isa lang ang nasa isip ko, either may lihim silang galit sa pamilya niyo o may lihim silang galit sa'yo. Not sure about this. Hindi ka nila masaktan dahil kasama mo ako, kaya ang pamilya mo na lang ang ginawan nila ng masama. Well, ito lang ay kathang-isip ko." "Pero dalawa lang naman ang naiinis sa akin. Ang pinsan ko at ang ex mo!" sambit ko.

Chapter 123 Margarita Sa may patio kami nagtambay pagkatapos naming kumain. Napapangiti ako sa mga halakhakan ng kambal kasama ang Tita Hershey nila. Tahimik lang akong nakaupo rito habang pinapanood ko silang naglalaro ng bola, kasama ang ama nila at ang Tita Hershey nila. Dalawa lang pala silang magkapatid. Bunso ang babae at panganay si Harisson. Hindi ko rin alam na ganito siya kalambing at kaalaga sa kapatid. Sana ganito rin ang kambal paglaki nila. Nagdadamayan at nagtutulungan sa lahat ng oras.Tumayo ako dahil nakaramdam ako ng panunubig. Wala dito ang magulang ni Harrison, may pinuntahan yata. Ewan ko lang ang ex niya. Sana umalis na lang ito dito dahil hindi naman na siya belong kay Harrison. "Ang kapal eh," sambit ko sa sarili."Ang kapal ng mukha mong magpaanak kay Harrison. Bruha ka talagang babae ka! Malandi!" "Waaah kalabaw!" sigaw ko sa gulat. Galit na galit ang mukha ni Tiffany habang nakatingin sa akin. Hindi ko man lang napansin na may tao rin pala dito s

Chapter 125 Margarita Maaga akong nagising para maghanda ng almusal para sa aking mag-aama. Kasama ko si Manang Thelma at Lala sa kusina. Ako ang nagluluto habang si Lala ang tumutulong, at si Manang Thelma naman ay nag-aayos sa kusina. "Marga, patatagin mo sana ang loob mo at maging matapang. Alam mo na siguro ang dahilan kung bakit hindi ako pala-kwento tungkol sa buong pamilya ni Sir Harrison," mahina niyang sabi na tanging kami tatlo lang ang nakakarinig. "Kahit huwag mo na sabihin, Manang Thelma, talagang pinapatatag ko ang sarili ko at pinapatapang pa. Pagod na akong api-apihin ng kung sino-sino na lang! Nakakapagod rin 'yung dedma ka na nga pero para bang sinasadya ka pang iprovoke para gumanti ka lang sa kanila!" seryoso kong sagot. "Mas mabuti na 'yung pinaalalahanan kita. Hindi mo pa alam kung gaano katuso ang ina ni Sir Harrison. Baka magkasagutan at magkasakitan pa kayo," paalala ni Manang Thelma. "Salamat sa paalala, Manang Thelma," sagot ko habang nakang

Chapter 127 Margarita Sa dalawang linggo na nandito ang mga magulang ni Harrison, todo-iwas ako. Kapag alam kong malapit lang siya, lumalayo na ako. Ayoko lang kasi ng away. Baka mapatulan ko talaga siya. Napakamaldita. Mahilig magmata at pumuna. Nandito kaming apat sa gym ni Harrison. Wala kasi siya, busy sa trabaho. Nagpaalam muna kami bago pumasok dito sa loob. "Sis, nasubukan mo na itong treadmill?" tanong ni Hershey. "Naku... na-trauma na ako diyan! Kaya never ko na yan aapakan pa, baka sirain ko lang," natatawa kong sagot. Nagkwento na ako sa kanya tungkol sa nangyari noon. Tawa lang ng tawa ito dahil nakakatawa naman talaga. "Nakakatawa ka, sis." "I know you know," sagot ko na ikinatawa naming dalawa. "Nanay, sakay ako dito po," turo ni baby Hollis sa bike. "Walang pang-bata na equipment dito, mga anak." "Meron po, Nanay, doon po iyon banda. Bili po ni Daddy para amin ni Molly," sagot naman ni baby Hollis. "Eh, bakit gusto mo dito sumakay?" usisa ko.

Chapter 129 Margarita Dalawang buwan na ang restaurant, at masasabi kong maganda naman ang kita. Maraming dumadayo dito dahil affordable lang ang presyo ng mga ulam. May budget meal para sa mga estudyante at mga low-income na workers. Ang main purpose ko sa restaurant ay affordable at masarap na ulam para sa lahat. Healthy at hindi mahal ang gusto kong mga ulam sa restaurant na ito, kaya hands-on ako sa pagluluto. Bukod sa fresh na ang gulay libre pa dahil kinuha lang namin iyon sa taniman. Sobrang busy ko dahil tatlo lang kami dito sa kusina at may tatlong dishwasher. Apat na serbidor, kaya pakiramdam ko kulang kami, lalo na kapag tanghali at maraming tao. "Ma'am Marga, may gusto pong kumausap sa'yo," sabi ng isang waiter. "Sino daw?" tanong ko. "Dalawang matanda po, mag-asawa po yata. Ewan ko po kung ano ang sasabihin nila." "Kilala ba nila ako?" tanong ko. Umiling lang siya. "Tinanong kasi kung sino ang nagluluto ng ulam, sabi ko si ma'am Marga. Kaya ang sabi gus