Semua Bab MELTING HIS HEARTLESS HEART (Billionaires Regret): Bab 181 - Bab 190

Nakatitig si Miranda sa isang malaking portrait na naka-hang sa gitna ng split stairs sa kanilang mansiyon. Hinipo niya iyon na para bang hindi pa rin makapaniwala sa nakikita. Na para bang bago lagi ito sa kanyang paningin. It was a family portrait. Maliit pa si Basti, siguro ay nasa tatlong taon pa lamang ito. Karga ito ni Vincent habang siya ay seryosong nakatingin din sa camera. Walang ngiti sa kanyang mga labi na para bang napipilitan lamang. "Nakatitig ka na naman diyan?" Mula sa kaliwang bahagi ay nalingonan niya si Vincent. Alam niyang galing ito sa opisina nito. Pababa ito gamit ang kaliwang hagdan papunta sa kinaroroonan niya. Pinakatitigan niyang muli ang asawa. Hindi niya alam perk may kung anong takot ang nasa sistema niya. Siguro dahil sa seryoso nitong awra at sa possessive nitong kilos. Parang ayaw niyang magkamali dahil sigurado siyang hindi magugustuhan ng asawa niya iyon. Hinapit siya nito sa kanyang beywang nang makalapit ito. Napasinghap siya at hindi sinasady

There's a light shining through his eyes. Napakurap-kurap siya dahil sa liwanag na tila bumubulag sa kanya. Then he saw a face looking at him. Nakadungaw itong may pag-aalala. A face he has been missing for a long time. Kahit nasisilaw sa liwanag ay hinayaan niyang titigan ng mga mata niya ang mukhang iyon. He then tried to reach her with his hand."Michelle..." mahinang anas niya. Nasa langit na ba siya? Kasama na ba niya si Michelle ngayon?"I missed you," anas niya. Ayaw niyang pumikit pero muling iginupo siya ng kadiliman. Gusto niyang makaalis doon pero tila nakagapos ang buo niyang katawan. He wants to be with Michelle. He's longing for it for a long time now. Sobra-sobra ang pangungulila niya sa babae. Ngunit ayaw siyang pagbigyan ng tadhana na makasamang muli ang babaeng minamahal. Dahil alam niya, hindi sila kailanman magsasama sa kinaroroonan nitong paraiso. "Michelle, mahal na mahal kita. Please, don't leave me ever again..." Tumulo ang luha sa mga mata niya habang bin

Sa gabing iyon ay hindi pa rin natahimik ang gabi. Malakas pa rin ang hangin at ulan maging ang hampas ng dagat sa dalampasigan. Kung sa labas ay bumabagyo, ganoon din si Lucas sa loob ng kuwartong iyon. Magulo ang kanyang isipan. Ang kanyang sistema ay hindi niya maintindihan. Mulagat ang kanyang mga mata at hindi makatulog. Naglalaro ang kanyang kaisipan sa kung saan. Naiisip niya si Michelle at ang babaeng may kaparehong mukha nito.His left leg was hurt, pero sinubukan pa rin niyang tumayo nang hindi na makatiis. Paika-ikang dahan-dahan na lumabas sa kuwartong iyon. Wala na siyang makitang mga katulong. Marahil dahil gabing gabi na at nagpapahinga na ang mga iyon. Asikasong asikaso naman siya ng mga ito kanina kaya wala siyang mairereklamo. He's dragging his left feet when he's walking. Hindi alam kung saan talaga pupunta. Naglakad siya sa mahabang pasilyo. Hanggang sa may mamataan siyang bulto ng tao sa pinakadulo. Yakap ang sarili. At sa mahabang buhok nito, may kabog sa dibd

Dumating ang umaga na ginagambala pa rin si Lucas ng mga kataga kagabi ni Vincent. Mga katagang nagsisilbing babala para sa kanya.Sa umagang iyon ay nakababa na siya sa dining area. Masakit pa ang kanyang paa pero na-manage na niya ang makalakad. Mukhang hindi naman iyon bali gaya ng naunang inakala nila. Nag subside na rin ang pamamaga at hindi na kasing sakit gaya ng mga naunang araw. Naigagalaw na niya na hindi mapapangiwi sa sakit. Pain reliever helps also. Nagulat ang mga katulong maging si Miranda nang bumungad siya sa dining area. Inihahanda na ng mga ito ang dapat ay agahan niya. Dadalhan na sana siya sa kanyang kuwarto. Kasalukuyan na inaasikaso ni Miranda ang anak at asawa nang natigilan ito nang makita siya. Tila may gustong sabihin pero umiwas sa kanya at muling inasikaso si Basti.Nakangisi naman na tumingin sa kanya si Vincent. Parang walang nangyari kagabi. Parang wala siyang nakita kung umakto ito. "Lucas, come join us," nagawa pa siya nitong ayain.Hindi alam ni

"Sir Lucas, kaya niyo po bang sumakay?" Tanong ni Aurora. Sa umagang iyon ay ipapasyal siya nito sa isla gamit ang kabayo kahapon na gamit ni Vincent. Napapayag siya ni Vincent dahil sa mga kuwento nito sa mga nakita kahapon. Nag-umpisa na rin daw maglinis ang mga taga-isla.Kagagaling din doon ng albularyo para tingnan ang mga paa niya. May nilapat doon na mga dahon na may coconut oil. Hinilot iyon ng mainit na langis. Guminhawa at mas nailalakad na niya ng mas maigi ang mga paa pagkatapos."Hindi pa po masyadong nawawala ang bakas ng bagyo pero tinitiyak kong hindi maaapektuhan ang kagandahan ng isla," pagmamalaki ni Aurora. Laking isla ito kaya alam na alam ang lugar.Tumango si Lucas. Nakasakay na ito sa kabayong gagamitin nila. Iisang kabayo ang gagamitin nila dahil ito lamang ang marunong at hindi siya. Hindi niya kailanman nagustuhan ang horse riding kahit noong kabataan niya kaya wala siyang kaalaman. Para iwas disgrasya ay dalawa silang sasakay sa iisang kabayo. Sumampa na