Lahat ng Kabanata ng Oops! Contract Marriage with a Stranger (Tagalog): Kabanata 31 - Kabanata 40

YslaHindi ko maipaliwanag, pero parang biglang lumundag ang puso ko. Naging mabilis ang tibok, walang babala, parang tambol na sunod-sunod ang hampas. Para akong biglang natahimik sa sarili kong mundo habang magkahinang ang aming mga mata.Para bang huminto ang oras, at sa pagitan ng titig na iyon, may lihim kaming naiintindihan na kahit kami mismo ay hindi kayang ipaliwanag.Ilang segundo pa lang ang lumipas, ngunit pakiramdam ko'y habang-buhay kaming na-stuck sa sandaling iyon. Hanggang sa napansin kong pareho naming pinakawalan ang bahagyang ngiti sa aming mga labi. Sabay, tulad ng kung paanong sabay ding tumigil ang aming mga titig sa isa’t isa.Teka lang… paano ko nalaman 'yon?Dahil sa mga labi niya ako nakatingin.Bigla akong napalunok, para bang nanuyo ang lalamunan ko. Naramdaman ko ang init na dahan-dahang umaakyat mula leeg ko hanggang sa pisngi.Umiinit ang mukha ko, hindi dahil sa kahihiyan lang, kundi dahil sa alaala. Ang maalab at mapusok na alaala ng kung paano niya ak

Nagpatuloy ako sa pagtatrabaho habang pilit na pinapawi ang mga gumugulo sa isip ko. Maingat kong kinuha ang folder na naglalaman ng report tungkol sa pamilya ng tiyuhin ni Ysla at inilagay ito sa aking bag. Plano kong dalhin iyon pauwi upang mapag-aralan nang mas maigi sa mas tahimik na kapaligiran.Gusto kong siguruhing walang kahit anong detalye ang makakalusot sa aking pagsusuri lalo na’t mahalaga ito para sa asawa ko at sa kinabukasan niya. Nakasalalay din dito ang tanong sa isip ni ysla, kung bakit nagawang planuhin ng pamilyang pinagkatiwalaan niya ang pagkawasak niya na mabuti na lang ay hindi natuloy.Tungkol naman kay Blythe... hindi ko talaga maintindihan kung bakit ganon ang naging pahayag niya kay Damien. Wala kaming napagkasunduan na magkikita sa susunod na araw lalo at Sabado iyon dahil maaring magpunta kaming mag-asawa kay Lola na nakakatuwang makita na malakas na.Ang totoo, niyaya ako ni Blythe na mag-lunch sa labas kanina pero maayos ko siyang tinanggihan. Sinabi kon

YslaPapasok ako ng pantry, agad kong narinig ang pabulong ngunit inis na tanong ni Jette kay Marichu.“Naiinis na talaga ako, siya ba talaga ang masked singer?”Napataas ang kilay ko sa narinig ko. Hindi ko na kailangang hulaan kung sino ang tinutukoy nila. Sigurado akong si Lizbeth iyon, ang pinsan kong mahilig sa atensyon.“Bakit, ano bang nangyari?” usisa naman ni Marichu habang nagbubukas ng ref para kumuha ng tubig.“Ang arte kasi!” bulalas ni Jette. “Ang dami-dami niyang demands. Hindi ko tuloy alam kung artista ba talaga siya o feeling celebrity lang!”Napailing ako nang bahagya. Kahit hindi ko pa alam ang buong kwento, naniniwala na agad ako kay Jette.Kilala ko si Lizbeth. Noon pa man, kahit noong magkasundo pa kami o mas tamang sabihin na noong akala ko'y magkasundo kami at talagang maarte na siya.Masyado siyang maraming hinihiling, mga bagay na ngayon ko lang napagtanto na baka noon pa man ay sinadya niyang gawin para pahirapan ako. Habang iniisip ko iyon, sumagi rin sa is

Ysla“Hija, finally! Kanina pa kita hinihintay. Hindi ko alam na nagtatrabaho ka pala bilang assistant ni Nathan,” masayang bungad ni Lola Andrea habang nakaunat ang kanyang mga braso, handang-handang yakapin ako.Hindi ko na rin siya pinaghintay pa. Agad akong lumapit at niyakap siya nang mahigpit, ‘yung tipong parang matagal ko siyang hindi nakita at sabik na sabik akong muling makasama siya. Ramdam ko ang init ng kanyang yakap na may halong pagmamahal at pangungulila, na tila ba kahit saglit lang kaming hindi nagkita ay napakatagal ng kanyang pag-aabang.Hindi man ganun katindi ang emosyon ko kagaya ng inaasahan niya, hindi ko rin maikakailang masaya ako sa imbitasyon niya. Sa totoo lang, malaking ginhawa rin ito sa akin. hindi ko kailangang makasabay si Nathan sa tanghalian. Isa pa, bihira ang pagkakataong may mapagpahingahan ang damdamin ko gaya ngayon.“Oh, Lola Andrea, mukhang napakalakas niyo pa rin po,” biro kong may halong pagkamangha. Bahagya akong lumayo mula sa kanyang yak

YslaGrrr... nakakainis talaga! May nangyari na naman sa amin, at gaya ng dati, hindi ko na naman siya napigilan. At ang mas nakakairita pa roon? Nagustuhan ko na naman ‘yon! Oo, gusto ko. Hindi lang basta nagustuhan, parang hinanap-hanap pa ng katawan ko.Para akong baliw kagabi. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at paulit-ulit kong tinatawag ang pangalan niya, para bang iyon na lang ang alam kong sabihin.“Nate...” Ang pangalang ayoko nang banggitin, pero kusang lumalabas sa bibig ko, tila nakaukit na sa bawat ungol at bawat buntong-hininga. At ang mas ikinagugulat ko, binanggit din niya ang pangalan ko. “Ysla...” Sa gitna ng lahat, narinig ko iyon. Totoong pangalan ko. Hindi si Blythe, hindi ibang babae kung hindi ako.Kaya ba hindi na ako nababagabag tulad dati? Kasi sa wakas, sigurado akong ako ang nasa isip niya. Ako ang kasama niya. Ako ang gusto niyang makasama... kahit sa sandaling iyon lang.Ano ba talaga ang nangyayari sa akin? Ako ba ito? Ako ba itong unti-unting nahuhulo