Lahat ng Kabanata ng Oops! Contract Marriage with a Stranger (Tagalog): Kabanata 41 - Kabanata 50

Nathan"I want you, Nate..."Sa pagkakarinig ko ng mga salitang ‘yon mula sa kanya, para akong hinigop ng isang malalim na espasyo kung saan wala na akong maramdaman kundi ang presensya niya. Ang lahat ng sense of reasoning ko ay parang lumipad palabas ng bintana. Wala na. Siya lang ang laman ng isipan ko."I want you more, Ysla," sagot ko, halos paanas pero punong-puno ng pagnanasa. Hindi ko na inisip kung tama ba ang ginagawa ko o hindi. Ang tanging mahalaga sa mga oras na ‘yon ay ang pagpapatuloy ng halik naming dalawa.Hindi naman niya ako binigo. Sa halip, siya pa mismo ang kusang lumapit at muling hinaplos ng labi niya ang akin, mas madiin ngayon, mas mainit, mas nangangailangan. Para akong sumabog sa loob sa sobrang kasiyahan, kagustuhan, at isang uri ng emosyon na hindi ko maipaliwanag.Ewan ko ba. Hindi na bago sa akin ang mga ganitong sandali. Marami na akong babaeng nakahalikan, naging kaulayaw, nakasama sa mga gabing walang pangalan. Pero si Ysla, ibang-iba siya.Marahil ay

YslaTwo days later, tapos ng magpirmahan ng kontrata sina Blythe at Lizbeth. Hindi ko na napigilan at ayun, goodluck na lang talaga sa maarteng babae na ‘to.“Nasaan ba si Nathan?” tanong ni Blythe, habang palihim na iniikot ang mga mata sa paligid na para bang inaasahan niyang biglang susulpot ang asawa ko mula sa kawalan. Napakunot ang noo ko. Gusto kong diretsahang itanong sa kanya, akala ko ba nagkakaayos na sila? Kung ganoon, bakit hindi niya alam kung nasaan si Nathan?“Miss Blythe, alam naman na ni Sir Nathan ito. Kasama po siya ni Sir Damien ngayon para sa isang mahalagang meeting with a client.” Mahigpit at walang emosyon ang tinig ni Ma’am Raquel habang nagsasalita. Ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha ay lalong nagpatibay sa kanyang imahe bilang isa sa mga pinaka-istrikta pagdating sa trabaho. “Si Miss Ysla na po ang iniwan ni Sir bilang representative sa meeting na ‘to. Wala po kayong dapat ipag-alala dahil personal niyang binasa at sinuri ang buong nilalaman ng kontr

YslaPumikit ako at huminga ng malalim.Kalma lang.Hinga.Isa…dalawa…tatlo…Hindi ako pwedeng magpaapekto sa kanya. Hindi ngayon. Hindi ulit. Kailangan kong kontrolin ang sarili ko dahil ayaw ko nang maulit ang nangyari noon sa amin ni Arnold.Ang sakit, ang kahihiyan, ang kawalan ng saysay ng lahat ng effort kong magmahal, ayoko na. Hindi ko hahayaan na muling mahulog ang loob ko at sa orangutan pa na ‘yon na kahit anong gwapo ay saksakan ng yabang. Ako ang talo sa huli. Ako ang luhaan. Ako ang kawawa.Hindi na ako papayag. Never again.Dinampot ko ang aking cellphone, parang may sariling utak ang kamay ko. Alam kong mali, pero binuksan ko pa rin ang dummy account ko. Kailangan kong makita kung ano na ang ganap sa career ni Lizbeth. Alam kong si Grace ang gumagawa ng mga moves sa likod nito, pero kailangan kong makita mismo. Hindi sapat ang second-hand na balita.Sakto. Naka-live ang bruha.“Hi, sa mga bagong dating, welcome sa aking live!!” bulalas ni Lizbeth na parang sinapian ng

“Malakas lang po ang kutob ko, Sir. Sa ganitong pagkakataon, hindi ko kailanman iniisangtabi ang nararamdaman ko, lalo na kapag naghahanap ako ng kasagutan at katotohanan sa isang bagay na sa tingin ko ay may malalim na kahulugan.”Tahimik lang akong nakatingin sa kanya. Hindi ako nagsalita at hinayaan ko siyang magpatuloy. Gusto kong marinig ang lahat, buo at walang putol. Ang tono ng boses ni Damien ay puno ng paninindigan at kumpiyansa.“Nang magpunta ako sa cottage ni Miss Ysla sa Batangas, agad kong sinuri ang buong silid. Doon ko nakuha ang mga camera na palihim na nakahanda at naka-install sa kuwarto kung saan siya iniwan ni Arnold.”Napakunot ang noo ko. “Paano kung hinahanap na nila ang mga camera na ‘yon?” tanong ko na may bahid ng kaba sa tinig. “Pwedeng may idea na sila sa ginagawang imbestigasyon.”“Wala po kayong dapat na ipag-alala,” mabilis niyang sagot. “Kinausap ko na mismo ang may-ari ng resort. Sinigurado kong walang impormasyon ang lalabas. Hindi ko na rin agad sin

YslaAng pinakanaawa ako sa nangyari ay kay Lola Andrea. Seriously, matanda 1na siya para makita pa ang away na ‘yon ng mag-ama.Hindi ko na rin masisisi ang asawa ko dahil pinagtanggol lang niya ako kay Blesilda na hindi ko inasahan na gagawin niya. Pakiramdam ko tuloy ay may bahagi ako sa naging takbo ng pangyayari. Hindi na sana ako nagsalita pa.Buong weekend ay sa bahay ako ni Grace nag-stay at sa office na kinalunesan kami nagkita ni Nathan.Napansin kong seryoso pa rin siya ng hatiran ko ng kape at nagsisimula ng magtrabaho.“May kailangan ka pa?” tanong ko at doon lang siya nag-angat ng tingin.“You really didn’t go home sa buong weekend?” tanong niya. “Why? Dahil ba sa hindi ako tanggap ng sarili kong ama at—”“Wala akong iniisip na ganyan.” Putol ko agad sa gusto niyang sabihin dahil alam ko na hindi naman maganda ang lalabas sa bibig niya. “Nagpaalam ako sayo about this, may ginagawa kami ni Grace.”“Inaalam ko na ang tungkol sa dahilan ng pamilya ng tiyuhin mo kung bakit ni