Napakurap si Amber, bahagyang litong-lito. May ngiting magaan si Whitney habang inaabot sa kanya ang tasa ng kape. “Ako ang nag-asikaso ng sugat mo noon.”Tahimik na tumango si Amber, kahit pakiramdam niya’y malayo siya sa kasalukuyan. Kapatid ni West si Whitney. Alam pa nito ang pangalan ng aso niya. May pamilyar na koneksyon, pero parang may layong hindi niya maabot. Parang autopilot na lang ang kilos ng kanyang katawan.Mas lumapit pa si Whitney, iniabot muli ang tasa habang nagtataglay ng mapanuring titig. “Pagod na pagod ka na. Inumin mo muna ito.”Tinitigan ni Amber ang tasa, saka dahan-dahang napabuntong-hininga. “Hindi na, salamat.”Napangisi si Whitney, wari’y nababasa ang pagod sa mukha ni Amber. “Wala namang mga reporter ngayon,” biro niya, nagniningning ang mga mata sa kapilyahan.Namula ang pisngi ni Amber sa hiya, bumalik sa isip niya ang mga nakaraang araw. Sobrang dami ng meetings, parties, at unpredictable na iskedyul ni West. Ni hindi na siya nakahinga. At heto pa ng
Last Updated : 2025-05-26 Read more