“เที่ยงแล้วเหรอเนี่ย” ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองนาฬิกาตั้งโต๊ะตรงหน้า ก่อนจะพึมพำออกมาเบาๆ ฉันเอนหลังพิงเก้าอี้พร้อมกับหลับตาลงอย่างหมดแรง มือบางลูบลงที่ขมับของตัวเองเบาๆ เพื่อต้องการให้ตัวเองรู้สึกผ่อนคลายลง“พี่สกายกำลังทำอะไรอยู่นะ...” ฉันพึมพำออกมาพร้อมกับเตรียมจะหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมาจากกระเป๋า แต่โทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นมาเสียก่อน...~~ครืนนนนนนนนน ครืนนนนนนน~~“ไนท์?” ฉันพึมพำออกมาก่อนจะกดรับสายทันทีไม่ปล่อยให้ปลายสายต้องรอนาน“ว่าไงไนท์?” ฉันเอ่ยถามปลายสายออกไปเสียงใส พร้อมกับเก็บของตรงหน้าเข้าที่เพื่อเตรียมตัวจะลงไปทานอาหารด้านล่างทันที(ชูใจทำอะไรอยู่เหรอ? เราโทรไปกวนรึเปล่า?) ปลายสายเอ่ยถามฉันออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเกรงใจ ฉันยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยให้กับนิสัยขี้เกรงใจของเขา ตั้งแต่ที่ฉันเป็นเพื่อนกับเขามาฉันไม่เคยเห็นเขาทะเลาะกับใคร เขาเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน อ่อนโยนต่อทุกๆ คนเสมอ“เปล่าๆ...ไนท์มีธุระอะไรรึเปล่า?” ฉันเอ่ยถามปลายสายออกไปด้วยความสงสัย(ตอนนี้เราเข้ามากรุงเทพ...กลางวันนี้ว่างไหมไปทานข้าวกัน) ปลายสายเอ่ยถามฉันออกมาเสียงใส ฉันทบทวนกับตัวเองอยู่เล็กน้อยก่อ
Terakhir Diperbarui : 2025-08-23 Baca selengkapnya