บททั้งหมดของ Consultant Turned Contracted Wife: บทที่ 21 - บทที่ 30

“Sino ka naman?” malambing ang kanyang tono nang tanungin niya ang batang babae. Si Silas ang nagsalita at humarap sa batang babae. “Siya si Flora.” Mabilis na ngumiti si Selena at tumingin kay Flora. “Hi, Flora. Ako si Selena, ate ako ni Silas. Nice to meet you,” malambing niyang sambit habang inilahad ang kamay. Tiningnan siya ni Flora ng may pagka-curious, at may kaunting kaba sa mga mata nito. Nag-atubili sandali bago dahan-dahang inabot ang kamay ni Selena upang makipagkamay. Ang mga daliri ng batang babae ay tila nanginginig nang kaunti, kaya't napansin ni Selena ang pagkamahiyain nito. Ngunit sa kabila ng kaunting pag-aalangan, nagpakita si Flora ng isang maliit na ngiti bilang pagsalubong. "Nga pala, sino ang magsusundo sa 'yo pauwi, Flora?" tanong ni Selena nang mapansing wala pang lumalapit para kunin ang bata. "Yung kuya ko… Sabi niya, hintayin ko siya at susunduin niya ako," sagot ni Flora, mahina ang boses. “Ganoon ba. O sige, sasamahan ka namin ni Silas na

Sinubukan habulin ni Ricardo at Nadine ang kotseng sinakyan ni Selena, pero hindi nila ito inabutan nang mabilis itong umandar palayo. Nagpapadyak sa galit si Ricardo, habang si Nadine ay hindi makapaniwala sa nakita. "Nakita mo ‘yon? Sumakay si Selena sa napakagandang kotse! Parang Rolls-Royce ang nakita kong tatak ng sasakyan!" aniya, may halong pananabik sa boses, tila iniisip kung paano sila makakakuha ng benepisyo mula rito. "Kailangan nating malaman kung saan sila nakatira ni Silas at pilitin siyang bigyan ulit tayo ng pera," madiin na sambit ni Ricardo, ramdam ang galit sa tono nito. Napangisi si Nadine, tila nakaisip ng paraan. "Madali lang ‘yan. Puwede nating tanungin ang amo niya para malaman ang address ng apartment na tinutuluyan nila." Kumunot ang noo ni Ricardo sa narinig. "Sinubukan ko na ‘yan. Pero sinabi agad sa akin ng receptionist na mismong si Selena ang nagsabi sa kanila na kung may kamag-anak na magtatanong ng address niya, hindi ito ipagbibigay-alam kah

"Pupunta lang ako sa mall. Gusto kong tumingin ng baby clothes,” sagot ni Selena habang inaayos ang suot na coat. Hindi niya alam kung bakit, pero bigla siyang nagkainteres na mamili ng damit ng kambal.May inilabas na card si Lucas mula sa bulsa ng kanyang coat. Inabot ito kay Selena.“Kunin mo ito, Mrs. Strathmore. Iniwan ito ni Mr. Strathmore bago siya umalis kaninang umaga. Sabi niya, baka raw may gusto kayong bilhin.”Bahagyang natigilan si Selena bago tinanggap ang card. Simpleng bagay lang, pero hindi niya inasahan.“Limitless ang credit card na ‘yan, Mrs. Strathmore. Kaya makakapamili ka ng kahit ano, kahit gaano pa kamahal ang bibilhin mo,” ani Lucas, ramdam sa tono nito na pilit siyang inaalok na gamitin ang card.Nagdalawang-isip, pero sa huli, kinuha rin niya ito dahil alam niyang magiging matigas si Lucas kung hindi. Bahagya siyang tumango.“O sige, pero titingin lang muna ako na maaaring babagay sa kambal. Tutal hindi pa naman natin alam kung ano ang kasarian nila.”Pagk

Mariin siyang tiningnan ni Selena. Isang sarkastikong ngiti ang lumitaw sa kanyang labi.“Alam mo, Nessa? Nakakasawa ka na. Wala ka na bang ibang kayang gawin kundi patunayan na mas angat ka kaysa sa ’kin?”Halos umusok ang ilong ni Nessa sa galit. Bago pa siya makapagsalita ng panibagong patutsada, isang itim na Aston Martin ang huminto sa likod ng kotse niya. Agad na napalingon ang dalawang babae. Parehas na namangha sa ganda ng kotse.Lumabas ang drayber ng Aston Martin at pinagbuksan siya ng pinto. Bago pumasok ng kotse, tumingin siya kay Nessa at marahang nagsalita.“Kung wala ka nang ibang sasabihin, uuwi na kami.”At sa mga salitang iyon, binitawan niya ang anumang natitirang interes sa drama ng kanyang stepsister.Sumakay siya sa kotse, mahigpit pa ring hawak si Silas sa kanyang mga bisig. Mahimbing pa rin ang tulog ng nakababatang kapatid, parang walang kamalay-malay sa tensyon sa paligid.Umandar na ang Aston Martin. Naiwan si Nessa sa kanyang BMW, nakatitig habang papalayo

“Sinong tinatawag mong basura?!” bahagyang tumaas ang boses ni Yve sa patutsada ni Ophelia.“Subukan mong tumingin sa salamin. Baka doon mo makita,” ganting tugon ni Ophelia, kasabay ng pag-ikot ng mata.Namula sa galit si Yve. Akma na sana itong susugurin si Ophelia pero agad siyang pinigilan ni Nessa, na tumayo sa pagitan nila.“Hindi natin kailangan ibaba ang sarili natin sa level ng dalawang ‘yan,” mariing sabi ni Nessa.Napataas ang kilay ni Selena. “Tama ka. Hindi naman talaga kailangan, kasi malaki ang pinagkaiba ng tao sa basura.”Pagkasabi niya niyon ay lumingon silang dalawa ni Ophelia at tumalikod nang walang baling, iniwan ang tatlo sa init ng emosyon.Nagngitngit si Nessa sa sinabi ni Selena. Gusto niya itong lapitan at sampalin sa harap ng lahat. Pero sa halip, pinilit niyang kumalma. Mas gusto niyang sirain si Selena sa mata ng iba, at alam niyang darating din ang tamang oras.Naglakad sina Selena at Ophelia papunta sa isang bakanteng bilugang mesa at naupo. Kumuha si S