All Chapters of รวยแล้วจ้า บ้านข้าขายหมูกระทะ: Chapter 101 - Chapter 110

ตอนที่[53]เก็บกวาด “คือว่าข้าน้อยสนใจเจ้ารถเหล็กนั่นมากเหลือเกิน มันวิเศษเกินกว่ายานพาหนะที่แคว้นเรามี ไม่สิ แคว้นอื่นก็น่าจะไม่มี หากว่าได้มันมาใช้ในกองทัพ….” “เรื่องนั้นท่านไม่ต้องห่วง เดี๋ยวข้าจะจัดการเอง ข้าเคยพูดกับนางไว้แล้ว ไม่แน่ว่าขากลับท่านอาจจะได้เจ้ารถเหล็กหลายคันกลับไปด้วยก็ได้” “จริงหรือขอรับ!” ว่านเสียนได้ยินเช่นนั้นก็ให้ดีใจ ก่อนจะลงมือกินอาหารเลิศรสอย่างหมูกระทะโดยที่ไม่ได้สนใจอันใดมากอีก หมูย่างกินกับผักดองตระกูลฉินอร่อยมาก กินกับน้ำจิ้มก็ดี กินกับผักสดกรอบ ๆ ยิ่งดี เขาไม่รู้เลยว่าในสภาวะอากาศเช่นนี้ ผู้เป็นเจ้าของไปเอาผักสด ๆ เช่นนี้มาจากที่ใด ด้านทหารที่เดิมทีคิดว่าตนจะต้องมาออกรบ และมีโอกาสสูงจะต้องสิ้นชีพในสนามรบเพราะศัตรูนั้นแข็งแกร่งมาก ยามนี้กำลังคีบหมูเข้าปากอย่างเอาเป็นเอาตาย หมูหมักรสเด็ดที่ชวนละลายในปากเช่นนี้พวกเขาไม่เคยกินมาก่อน แม้บางคนจะเป็นตำแหน่งสูง แต่ก็ไม่เคยได้ลิ้มรสรสชาติเช่นนี้ ทั้งยังกินไปก็ไม่ต้องทรมานกับอากาศหนาวเย็น เป็นการกินที่มีความสุขมาก ยิ่งยามที่วางชิ้นเนื้อหมูลงบนกระทะแล้วเกิดเสียงซู่ซ่า ในใจยิ่งรู้สึกราวกับถูกกระตุ้น น้ำหมักข

ตอนที่[54]ฮ่องเต้เสด็จเวลาหนึ่งเดือนนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่คนที่นี่กลับรู้สึกใจตรงกันเป็นครั้งแรก คืออยากให้เหมันต์อยู่นาน ๆ พวกเขารักและคุ้นชินกับที่นี่ไปเสียแล้ว กล่าวได้ว่าที่นี่คือบ้านหลังที่สองก็ย่อมได้ หิมะเริ่มละลายแล้ว เหล่าพนักงานจึงช่วยกันเก็บกวาดและจัดการพื้นที่ให้กลับมาสวยงามอีกครั้ง ยามนี้คนตระกูลฉินรู้แล้วว่าฝ่าบาทจะเสด็จมาที่นี่ และเป็นดังคาดเหล่าผู้เฒ่าทั้งสองตกใจจนแทบเป็นลม องค์หญิงหยางจื่อ ท่านชายท่านหญิงทั้งสองคิดว่าสูงศักดิ์มากสำหรับพวกเขาแล้ว แต่ทว่าองค์ฮ่องเต้ หรือโอรสสวรรค์ ผู้ปกครองแคว้นเซี่ยกำลังจะมาที่นี่เช่นกัน จะไม่ให้พวกเขาตกใจได้อย่างไร “พวกท่านไม่ต้องคิดอันใดมาก คิดเสียว่าเป็นแขกผู้หนึ่งที่อยากมากินอาหารกับมาพักเรือนรับรองของพวกท่านก็เท่านั้น” องค์หญิงหยางจื่อกล่าวขึ้นเพื่อปลอบใจพวกเขา แต่นั่นไม่ได้ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นเลย หลายวันผ่านไปเหล่าแขกเริ่มพากันเก็บของและทำการคืนห้องพักกันแล้ว ในระหว่างที่ทุกคนกำลังยุ่ง ๆ อยู่นั้นจู่ ๆ ก็มีรถม้าขบวนใหญ่ที่มิได้ใช้ม้าเป็นผู้ขับเคลื่อนแต่เป็นเจ้ารถเหล็กที่พวกเขาคุ้นเคย ยามนี้มันกำลังเคลื่อนเข้ามาที่อาณาจ

ตอนที่[55]มีการเปลี่ยนแปลง “ยามนี้มีเจ้ารถเหล็กแล้ว หากฝ่าบาทอยากกินหมูกระทะก็ทรงมาได้ง่าย ๆ เลยนะเพคะ ยิ่งหากไม่มีหิมะแล้วคงใช้เวลาไม่นาน” “ไม่ได้สิ อย่างไรก็ยังไกลอยู่ หากว่ามีร้านในเมืองหลวง เจิ้นอยากกินเมื่อใด ก็สามารถกินได้ทันที เจ้าอยากได้ร้านใหญ่เพียงใด ทำเลที่ดีที่สุดเจิ้นจะหามาให้ ฉะนั้นแล้ว คุณหนูฉินเห็นใจเจิ้นกับฮองเฮาเถิด” กล่าวแล้วก็ทำตาปริบ ๆ จนทำให้บรรยากาศหยุดนิ่งไปทันที ในที่สุดหานจื่อหลันก็ทนไม่ไหวเขาจึงกระแอมขึ้น “หยวนหยวน แม้จะดูกะทันหันไปบ้าง แต่การไปเปิดที่เมืองหลวงนั้นก็เป็นการขยายกิจการได้ดีเลยนะ คนที่เมืองหลวงมีกำลังการซื้อสูง และอาหารเจ้าที่อร่อยเช่นนี้ แน่นอนว่าคนต้องหลั่งไหลมากินเยอะแน่ อีกทั้งหากเจ้าไปเปิดที่เมืองหลวงนั่นจะเป็นการดีต่อคุณชายฉินเป็นอย่างมาก” “ดีอย่างไรหรือเจ้าคะ” การเปิดร้านหมูกระทะที่เมืองหลวงจะดีอย่างไรกับพี่ใหญ่ของนาง “อะแฮ่ม” เขากระแอมออกมาอีกครั้งและส่งสายตาไปยังทิศทางหนึ่ง หยางซวนฮ่องเต้เมื่อได้รับสายตานั้นก็รีบกล่าวทันที “อ้อ เช่นนี้คุณหนูฉิน…. คือว่าเจิ้นได้ยินว่าคุณชายฉินนั้นชอบร่ำเรียนเขียนอ่านไม่น้อย หลันเออร์ เอ่อ จื

ตอนที่[55]มีการเปลี่ยนแปลง “แต่พวกเราเป็นชาวบ้านธรรมดา นั่นเกรงว่าจะไม่คู่ควรกับท่านชาย ภายภาคหน้าอาจจะถูกผู้คนนินทาที่ตบแต่งสตรีที่ไม่เหมาะสมได้” “ไม่คู่ควรอันใด หยวนเออร์ของข้าดีที่สุดแล้ว หากหยวนเออร์ไม่คู่ควรก็ไม่มีผู้ใดคู่ควรแล้ว” องค์หญิงหยางจื่อรีบกล่าวขึ้น “ใช่เจ้าค่ะ พี่สาวคู่ควรกับพี่ใหญ่ที่สุด ข้าชอบพี่สาวมาก ฉินฮูหยินอย่าคิดมากเลยนะเจ้าคะ ในอนาคตพวกเราจะดีกับพี่สาว” หานจื่ออี้ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือไป พี่สาวคนโปรดกำลังจะกลายเป็นพี่สะใภ้ นั่นจะไม่กล่าวอันใดได้อย่างไร กล่าวจบก็หันไปขยิบตาให้มารดา “เห็นหรือไม่ พวกเขาล้วนชื่นชอบหยวนเออร์ ท่านก็ด้วยใช่หรือไม่ท่านเสนา” หานจื่อตงที่ถูกส่งคำถามมากะทันหันก็รีบพยักหน้าทันที “ใช่ ๆ ข้าก็ชอบ หลันเออร์เลือกสตรีได้ดี” “เปิ่นกงก็ชอบ….” ตามด้วยฮองเฮาที่เอ่ยอย่างเขินอาย หลานสะใภ้ที่ทำอาหารเก่งเช่นนี้ นางจะต้องคว้ามาให้ เมื่อเห็นว่าผู้สูงศักดิ์ต่างก็ยอมรับบุตรสาวของตน ฉินกุ้ยหลินจึงพยักหน้าด้วยความตื้นตันใจ “เช่นนั้นเรามาพูดกันเรื่องสินสอดทองหมั้น แล้วก็กำหนดการ หากหมั้นหมายแล้วจะตบแต่งเมื่อใด เดือนหน้าเลยดีหรือไม่” องค์ห

ตอนที่[56]ไม่มีความลับต่อกันจากนั้นนางก็พาเขาเดินไปดูโซนต่าง ๆ ทั้งบ้านจำนอง โซนซูเปอร์มาร์เก็ต วันนี้ได้เห็นใบหน้าของอีกคนที่ดูมีหลากอารมณ์มากขึ้น ก็ดูแปลกตาไม่น้อย เมื่อดูไปหลายส่วนแล้ว นางคิดว่ายังมีเวลาอีกมากที่จะได้พาเข้ามาท่องเที่ยวใหม่ จึงได้พาเขากลับไปบริเวณหน้าสวนท้ออีกครั้ง “วันนี้เรามาเปิดใจพูดคุยเรื่องราวต่าง ๆ กันดีหรือไม่เจ้าคะ กินหมูกระทะไปด้วย พูดคุยกันไปด้วย และต่อไปเราก็จะพูดคุยกันเช่นนี้ ไม่มีความลับอันใดต่อกัน” “อื้ม พี่จะไม่มีความลับอันใดต่อเจ้า พี่สัญญา” การกินหมูกระทะมื้อนี้คล้ายเป็นการทำความรู้จักกันให้มากขึ้น และนี่เป็นการพูดคุยมากที่สุดตั้งแต่ที่นางได้พูดคุยกับเขา และยิ่งพูดคุยนางก็รู้ว่าในใจชื่นชอบเขาไม่น้อย สองวันผันผ่านพิธีงานหมั้นก็ถูกจัดขึ้นที่อาณาจักรตระกูลฉินอย่างยิ่งใหญ่ โดยมีบุคคลสำคัญของแคว้นเป็นคนสำคัญในพิธี และแขกในงานหลายคนก็ล้วนแต่เป็นบุคคลสำคัญแทบทั้งนั้น ฉินกุ้ยหยวนไม่พลาดที่จะเชิญโหวสุ่นและคณะ หลิวหลี่จิ้งและจงเข่อ ไหนจะคนอื่น ๆ อย่างฉือโจวนางก็เชิญมา และยังมีอีกหลายคน จากคราแรกว่าจะจัดพอเป็นพิธี แต่ยามนี้พอเป็นพิธีไม่ได้แล้ว หากมัน