Semua Bab วันสิ้นโลกของผม: Bab 441 - Bab 450

“ครับ” สิงหาพยักหน้าขึ้นลงไม่หยุด ราวกับกลัวว่าจะไม่เชื่อในสิ่งที่ตนพูด ต้องใช้การแสดงทางกายสนับสนุนเพิ่มเติม“ใจเย็น ๆ ก่อนค่ะคุณหมอ หายใจเข้าหายใจออก สงบสติอารมณ์กันสักหน่อยดีกว่านะคะ เดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาพอดี” เมตตาทนดูต่อไปไม่ไหว ขืนยังเป็นแบบนี้ต่อไปคงพูดคุยกันไม่รู้เรื่องเสียที“ขอโทษครับ ผมเสียมารยาทมากไปหน่อย” สิงหายิ้มเก้อ ถอยห่างออกจากเลวี่ก่อนสองก้าว พาตัวเองไปนั่งที่โซฟาเดี่ยวสำหรับรับรองแขก“อะแฮ่ม ผลตรวจร่างกายของคุณเลวี่ปกติทุกอย่างครับ ไม่ว่าจะเป็นมวลร่างกาย คลื่นหัวใจ ความแข็งแรงของกระดูก ทุกอย่างปกติดีมาก ๆ ตามวัยของคุณเลวี่เลยครับ” เด็กหนุ่มกระแอมออกมาคำหนึ่ง เริ่มรายงานผลการตรวจทั่วไปที่ได้รับข้อมูลมาจากแพทย์ที่ไว้ใจได้ เพราะเขาขอให้เก็บการตรวจนี้เป็นความลับแต่ที่ทำให้เขาแตกตื่นนั้นกลับเป็นในส่วนที่เขารับผิดชอบตรวจสอบด้วยตัวเองนั่นก็คือ… ผลเลือด“คุณเลวี่เคยได้ยินเกี่ยวกับ ‘เซรุ่ม’ บ้างไหมครับ” สิงหาจ้องมองคนตรงหน้าด้วยดวงตาเป็นประกาย ถ้ามีแสงออกจากตาได้คงยิ่งเปล่งประกายระยิบระยับ“เซรุ่ม… อ๊ะ!” อดีตนักศึกษาหนุ่มทวนคำถามที่ได้รับมา ยังไม่ทันค้นหาความทรงจำก็ม

หลังโจเซฟเคลียร์ศพซอมบี้ในตัวอาคารชั้นบนออกจนหมดก็เลือกห้องที่มีหน้าต่างใหญ่ที่สุดเป็นจุดสังเกตการณ์ชั่วคราว เพราะนอกจากจะมองเห็นวิวชายฝั่งทะเลที่กว้างขวางแล้ว พอโรงนอนทหารประจำกับโรงอาหารถูกพังยับก็เผยให้เห็นอาคารสีขาวที่ไม่มีในสำเนาพิมพ์เขียวที่เขาได้รับมา ตรงหน้ามีป้ายบอกว่าเจ้าตึกใหม่นี่คือสถาบันวิจัยทางทะเลที่ใช้งบประมาณของกองทัพจัดตั้งขึ้นเมื่อ 3 ปีก่อน ทั้งยังก่อสร้างใกล้กับสะพานที่จะพาไปยังห้องสังเกตการณ์ทางทะเลอีกด้วย“สถาบันวิจัยแต่ใช้เงินกองทัพ” มันได้เหรอ…“เขาอาจจะมีทหารที่เป็นอัจฉริยะทางด้านวิทยาศาสตร์เหมือนคุณสิงหาก็ได้” ทีโอยืนอ่านเอกสารเกี่ยวกับโครงการสร้างอาคารนี้ พวกเขาได้รับมาหลังจากกลุ่มของเฉินเฟิงรื้อค้นชั้นล่างจนหมด“ไม่ได้จะบูลลี่มันสมองใครนะ แต่น่านน้ำนี้มีแต่โจรสลัดทั้งนั้น ไหนจะพวกรุกล้ำดินแดนอีก เอาเวลาไหนมาสงบจนตั้งศูนย์วิจัยได้ก่อน” ไม่ใช่ว่าควรเอาเวลาพวกนี้ไปหาวิธีขุดรากถอนโคนโจรไม่ดีกว่าเหรอ แถมยังต้องฝึกการรบทั้งทางบกและทางทะเลให้สม่ำเสมอเตรียมพร้อมรับมือกับเหตุฉุกเฉินอีกเป็นทหารที่อยู่ติดชายแดนคือไม่น่าจะว่างนะ?“คิดมากน่าพี่ แถวนี้อาจจะมีสัตว์น้ำใกล

“มาช่วยรื้อของในตึกนี้กันใหม่ หาข้อมูลเจ้าสัตว์น้ำชนิดนี้ด่วน คุณดากับทีโอช่วยกันผนึกประตูหน้าต่างให้มิดชิดมากกว่าเดิมด้วยนะครับ” ดูท่าว่าวันนี้พวกเขาจะยังไม่สามารถทำอะไรได้ ต้องรอดูท่าทีของพวกมันหลังกินซากปูยักษ์สองตัวนั้นหมดก่อน ไม่แน่ว่า… ตัวที่กินปูก้ามดาบจนกระดองแตกอาจปรากฏตัวในวันนี้ด้วยก็เป็นได้“รับทราบครับ / ค่ะ” คู่หูพละกำลังโลหะรับคำอย่างแข็งขัน ส่วนมนุษย์กลายพันธุ์อีกสี่คนที่เหลือก็ลงไปรื้อค้นตู้เอกสารกันใหม่ ครั้งนี้เน้นไปที่หนังสือสัตว์โลกใต้ทะเลมากหน่อยหรือถ้ามีเอกสารเกี่ยวกับงานวิจัยก็ลัคกี้เลยหัวหน้าทหารหนุ่มขมวดคิ้วครุ่นคิดหนัก สายตาไล่อ่านเอกสารและแบบแปลนก่อสร้างซ้ำไปซ้ำมาให้ซึมซับเข้าไปในสมองให้มากที่สุด ตอนแรกที่รู้ว่ามีการต่อเติมและสร้างอาคารที่ไม่มีในแปลนสำเนา หัวหน้าทหารรับจ้างก็ตั้งเตือนกับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่ย่างกรายเข้าไปยังบริเวณนั้นเด็ดขาด!ภารกิจที่รับมาคือขนอาวุธจากคลังด้านหลัง ระหว่างทางก็ค้นหาว่ามีสิ่งของหรืออะไรที่บ่งบอกถึงตัวตนของหัวหน้าหน่วยทหารประจำการของค่ายอย่างเอบ้าง งานที่อยู่นอกเหนือจากนั้นถือว่าเสี่ยงทั้งหมดแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีวิธีเลย…โจเซ

โชคดีที่อาคารวิจัยสัตว์น้ำนั้นมีความสูงเท่ากับอาคารสำนักงานด้านหน้า การพาดกิ่งไม้เป็นสะพานจึงค่อนข้างสะดวกราบรื่น หากที่นี่มีจำนวนชั้นสูงกว่าคงเป็นการยากที่จะไต่กิ่งไม้ขึ้นไป หรือถ้ามีความสูงน้อยกว่าคงได้เล่นสไลเดอร์แทนเมื่อมาถึงดาดฟ้าของอีกฝั่ง สิ่งแรกที่ต้องทำเลยก็คือตรวจสอบความปลอดภัย เสียงจากปูจำนวนมากด้านล่างยังดังไม่หยุดรบกวนการฟังของมนุษย์กลายพันธุ์ทั้งสี่เป็นอย่างมาก เมื่อพึ่งพาหูอำนวยความสะดวกไม่ได้ก็ต้องพกดวงและประสบการณ์ล้วน ๆ เข้าสู้แทน“คุณดาอย่าอยู่ห่างผมนะครับ” โจเซฟกำชับหญิงสาวเสียงหนัก เขาไม่กล้าวางใจให้ห่างจากสายตาเพราะหญิงสาวแทบจะไม่เคยต้องเผชิญหน้ากับอันตรายคนเดียวเลย“ได้เลยค่ะ” ดาริณีเองก็ไม่กล้าผลีผลามทำอย่างใจ กลัวว่าจะเสียแผนที่พยายามคิดกันมาอย่างหนักเธอไม่อยากเป็นตัวถ่วงของใครหรอกนะ“จากมุมนี้เห็นคลังอาวุธชัดเจนเลย” หงส์หรี่ตามองไปยังโกดังขนาดใหญ่ด้านหลังอาคารวิจัย ทางฐานมีการปลูกแนวต้นไม้บดบังทัศนวิสัยไว้อย่างดี แต่เพราะอากาศที่หนาวจนเกินไปทำให้ใบไม้หลุดร่วงเหลือแต่กิ่งก้านพอให้มองเห็นว่าสิ่งที่ซ่อนอยู่หลังต้นไม้คืออะไร“ไม่ไกลเท่าไร” กะจากสายตาน่าจะประมาณ

ความสำคัญของโน้ตบุ๊กเครื่องนี้ทำให้ทีโอรู้สึกหนักอกหนักใจทุกครั้งยามที่ต้องนำมันใส่กระเป๋าออกทำภารกิจ ถึงเขาจะเรียนด้านอิเล็กทรอนิกส์มา แต่ถ้าไม่มีอะไหล่มาเปลี่ยนก็ซ่อมไม่ได้หรอกนะ!!ติ๊ด…ทีโอคร่ำเคร่งกับการต่อพ่วงสายไฟอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ทำการปลดล็อกประตูด้วยโปรแกรมในโน้ตบุ๊กของกองทัพ ไม่ถึงห้านาทีไฟตรงด้านบนสุดประตูก็ปรากฏแสงสีเขียวเป็นสัญญาณว่าการเปิดประตูนั้นถูกต้องและจะไม่มีการจุดพลุระเบิดแน่นอน“เฮ้อ” คนที่รู้เรื่องระเบิดในคลังเก็บอาวุธอย่างหน่วยทหารดั้งเดิมต่างก็ถอนหายใจออกอย่างหนักหน่วง… หากระบบเกิดผิดพลาดขึ้นมาไม่รู้ว่าพวกเขาจะหนีพ้นหรือเปล่า“...” เจ้ากระต่ายผู้ไม่รู้เรื่องหันไปมองดาริณีที่ยักไหล่กลับมาเป็นเชิงว่าไม่รู้เช่นกันตุ่นเป็นคนเลื่อนประตูเปิดให้สมาชิกทุกคนเข้ามาด้านใน พอดีกับปูก้ามดาบระลอกสามที่ตัวเล็กลงมาจนเกือบเท่ากับไซซ์ปกติตามธรรมชาติเริ่มทยอยมาสมทบปึงประตูเหล็กเลื่อนปิดลงทันก่อนที่จะมีปูสักตัวเล็ดลอดเข้ามาในโกดังได้ พวกมันจึงทำได้แค่ใช้ก้ามที่ใหญ่กว่าตัวหนีบประตูเพื่อหาทางเอาอาหารออกมาให้ได้“เยอะเป็นบ้า” ไล่จากใหญ่ไปเล็กไม่หมดเสียที!“ไม่รู้ว่าพวกเอได้ม