“พอพี่ชายออกจากบ้านไป ไม่กี่สัปดาห์ต่อมาก็เกิดซอมบี้ระบาดครั้งใหญ่ ผมไม่สามารถติดต่อพี่ชายกับพ่อแม่ได้ พอลองเข้าไปค้นในห้องพี่เกรย์ว่ามีช่องทางการติดต่ออื่นบ้างไหม ภายในห้องนั้นกลับมีจดหมายอยู่ฉบับหนึ่งวางอยู่ เขียนแค่ใจความสั้นๆ ว่าถ้าอยากให้พ่อปลอดภัย ผมต้องทำตามที่คนของเขาบอก” ดนัยยิ้มขื่นจนถึงวันนี้เขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อยังปลอดภัยจริงหรือเปล่า“ถ้าอย่างนั้นที่ผ่านมา…” นายพลอธิมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างยากจะเชื่อ“มีทั้งการแสดงแล้วก็การกระทำของผมจริงๆ ครับ” เรื่องช่วยประชาชนน่ะ เขาช่วยจากใจจริง ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ซอมบี้มนุษย์นกระบาดนั้น พี่ชายส่งคนมาบอกว่าห้ามไม่ให้เขาช่วยคนเยอะเกินไป พร้อมกับแนบรูปบิดาที่กำลังนั่งเหม่อลอยอยู่ในห้องคุมขังตั้งแต่เด็กเขาก็มีแค่พ่อที่คอยเลี้ยงดูอุ้มชู ส่วนคนเป็นแม่นั้นหน้าตาอย่างไร เขาจำได้ไม่ถนัดนัก รู้แค่ว่าแม่จะไม่อยู่กับพวกเราอีกต่อไปพ่อที่ทุ่มเททำงานหนักส่งเสียเขาและพี่ชายให้ได้เรียนสูงๆ กลับต้องมาเจอบั้นปลายชีวิตที่น่าหดหู่ เขาไม่มีทางเลือกอื่นเลยนอกจากทำตามคำสั่ง อย่างน้อยก็รับรู้ได้ว่าผู้เป็นพ่อยังคงมีลมหายใจ“พอเวลาผ่านไปนานเข้าผมกลับเริ
Terakhir Diperbarui : 2025-07-14 Baca selengkapnya