เข้าสู่ระบบแชร์
124 ช่วงเวลาทอง (2) [2/5]
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-16 10:02:54
บทล่าสุด
วันสิ้นโลกของผม 124 ช่วงเวลาทอง (2) [5/5]
ทหารที่ผ่านการฝึกฝนและอาวุธพร้อมรบเองก็จำเป็นอย่างมาก เหตุการณ์เรือบินมาเยือนในวันนั้น หากอาวุธไม่ถูกทำลายไปเสียก่อน ทางค่ายคงสามารถตอบโต้ได้มากกว่าแค่คำพูดที่สาดใส่กัน“แล้วพวกเราจะทำอะไรต่อดี” คู่รักหมีกระต่ายหันไปมองสิงหาที่กำลังครุ่นคิดอยู่เงียบๆ คนเดียวมาครู่ใหญ่ ขนาดโดนยามาโมโตะยีหัวก็ยังไม่มีปฏิกิริยาอะไร ทั้งที่หากเป็นปกติคงโวยวายไปแล้ว“ฝึกใช้พลังสิครับ” เฉินเฟิงเสนอ ในขณะที่คนอื่นเขากำลังพัฒนา จะให้อยู่นิ่งเฉยรอวันเปิดศึกได้อย่างไร“งั้นออกเดินทางกันดีไหม” นิโคลัสเสนอ การฝึกฝนที่ดีที่สุดก็คือประสบการณ์จากสถานที่จริง หากได้เผชิญหน้ากับซอมบี้ที่หลากหลายก็อาจจะมีวิธีรับมือกับศัตรูมากขึ้นเจ้ากระต่ายพยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วย สิ่งที่เขายังขาดก็คือประสบการณ์ตรง ถึงที่ผ่านมาจะเจอมาหนักหนา แต่ก็เทียบกับสงครามที่กำลังจะเปิดฉากในอนาคตไม่ได้“เอ่อ จะออกไปสู้ซอมบี้กันเหรอครับ” สิงหาตกอยู่ในภวังค์ของตนเองมาตลอดการประชุมอ้อมแอ้มถาม“ครับ คุณสิงหามีอะไรอยากให้พวกเราช่วยหรือเปล่าครับ” พอลองคิดทบทวนดีๆ แล้ว ไม่แน่ว่าอีกฝ่ายอาจจะกำลังรอให้ทุกคนออกจากห้องประชุมไปจนหมดเพื่อหาโอกาสคุยกับเขาและคนร
วันสิ้นโลกของผม 124 ช่วงเวลาทอง (2) [4/5]
ไม่ใช่แค่กองกำลังพิเศษและหน่วยผลิตยุทโธปกรณ์ที่เร่งรีบ เหล่าวิศวกรสร้างทางรถไฟต่างก็ทำงานกันมือเป็นระวิง พวกเขาสูญเสียหนอนบ่อนไส้ไปเป็นจำนวนมาก ทำให้การทำงานล่าช้าลง ผู้มีพลังพิเศษจึงต้องรับภาระทำงานหนักขึ้นแต่ก็ไม่มีใครออกมาประท้วงหรือเอ่ยขอสวัสดิการเพิ่มเลยสักคนเพราะยิ่งสร้างทางรถไฟเสร็จเร็วเท่าไร กำลังรบและเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ก็จะเดินทางมาสมทบได้เร็วขึ้นเท่านั้น แถมตอนนี้พวกเขายังมีหินบาเรียไว้คุ้มครองในเต็นท์สำหรับพักผ่อนด้วย อย่างน้อยก็ไม่ต้องกลัวว่าจะมีแมลงหรือซอมบี้บุกเข้ามาในยามพักผ่อนที่จะทำให้ตะขิดตะขวงใจหน่อยก็คงเป็นคางคกฝูงใหญ่ที่มักจะมากินแมลงเม่าในคืนฝนตก บางคนใจกล้าหน่อยก็ใช้พลังน้ำรวบรวมแมลงเม่า ก่อนจะผลักลูกบอลน้ำที่อัดแน่นไปด้วยแมลงส่งไปเป็นเครื่องเซ่นไหว้ให้กับพญาคางคกศักดิ์สิทธิ์ผู้แจกคำพยากรณ์ที่แสนล้ำค่า เผื่อท่านพึงพอใจจะมอบคำใบ้ในการจัดการกับองค์กรวิปริตเพิ่มสักคำสองคำแน่นอนว่าพญาคางคกรับไปกินด้วยความเต็มใจ พอพวกแมลงเม่ากลับรัง ก็พาฝูงคางคกกลับไปยังที่อยู่ในป่าลึกต่อกลายเป็นกิจวัตรที่ต้องทำทุกครั้งยามมีแมลงเม่าออกมาล่าเหยื่อ และบางครั้งก็เป็นแมลงชนิดอื
วันสิ้นโลกของผม 124 ช่วงเวลาทอง (2) [3/5]
“เดี๋ยวแม่ไปเข้าร่วมการฝึกด้วยดีกว่า” ไหน ๆ ก็กลับมาเป็นสาวอีกครั้งแล้ว จะไม่ฟิตร่างกายไว้หน่อยก็เกรงว่าจะเสียเปล่า“แล้วใครจะเลี้ยงน้องล่ะครับ” วิทย์ประท้วงเสียงสูง“ก็วิทย์ไง จะมีใครอีกล่ะ” อดีตหญิงชราแกล้งโบ้ยงาน ซึ่งชายหนุ่มเองก็รู้ว่าที่สถานรับเลี้ยงเด็กมีพี่เลี้ยงคนอื่นอีกหลายคนจึงแกล้งงอแงไปตามประสา ย้อนวันวานที่เคยออดอ้อนผู้เลี้ยงดูเมื่อหลายปีก่อน“ว่าแต่ผม เมื่อไหร่แม่จะมีคนรู้ใจสักทีล่ะ” อยู่บนคานมาตั้งแต่สาวๆ จนแก่ พอกลับมาสาวอีกรอบก็ยังเลี้ยงเด็กอีก “ไปหาความสุขให้ตัวเองได้แล้วนะแม่” จะได้มีคนคอยอยู่เป็นเพื่อนในยามที่กลับไปแก่เฒ่าอีกหน“ให้มันผ่านวิกฤตร้ายแรงไปก่อนเถอะ” แค่ใช้ชีวิตในแต่ละวันยังยาก เธอจะกล้าหาใครมาอยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขได้อีก “ถึงเวลาจะมีก็มีเองนั่นแหละ”“ก็เห็นพูดแบบนี้มาตั้งแต่ผมตีนเท่าฝาหอย” วิทย์ทำปากขมุบขมิบเหน็บแนมผู้เลี้ยงดู เมื่อก่อนหัวกระไดไม่แห้งเถอะ ไม่อย่างนั้นโจเซฟจะคอยกันท่าทำไมเอาเข้าจริงถ้าเมตตามีใจอยากสานสัมพันธ์ คิดเหรอว่าแค่เด็กป่วนคนสองคนจะทำอะไรเธอได้ เป็นเธอเองที่ไม่คิดเปิดใจให้ใครต่างหาก“ป้อนนมน้องไปเลย อย่ามาพูดมาก ถ้าอย่างนั้นแม่จะร
วันสิ้นโลกของผม 124 ช่วงเวลาทอง (2) [2/5]
…“กิ่งแก้ว ได้เวลาเลิกงานแล้ว กลับกันเถอะ” ที่ลานตากธัญพืชเต็มไปด้วยหญิงสาวชาวบ้านหลายสิบคนที่กำลังทยอยเก็บข้าวของ เตรียมไปหุงหาอาหารให้สามีและลูกยามนี้หมู่บ้านริมธารนอกจากจะส่งชายหนุ่มและหญิงสาวไปเข้าร่วมกองกำลังพิเศษแล้ว ยังเป็นหมู่บ้านสำคัญที่คอยช่วยสนับสนุนด้านเสบียง ทำให้หมู่บ้านด้วงสาคูไม่ต้องรับภาระเรื่องเสบียงอาหารแต่เพียงผู้เดียว“ไปกันก่อนเลย ฉันยังทำงานไม่เสร็จ” กิ่งแก้วหันไปส่งยิ้มเป็นมิตรให้เพื่อนบ้าน ตั้งแต่ลูกชายสมัครเข้าร่วมกองกำลังพิเศษ เธอก็อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเพียงลำพังชาวบ้านที่เคยหนีห่างก็เกิดสงสาร ยอมเข้ามาพูดคุยกับเธอบ้าง บางครั้งก็แบ่งอาหารมาให้ด้วยรู้ว่าเธอไม่เคยนำข้าวสารที่ได้รับปันส่วนจากการทำงานไปแลกอาหารชนิดอื่นเลย วันๆ กินแต่ผักต้มน้ำพริกกับข้าวสวย บวกกับการทำงานในทุ่งนาและลานตากธัญพืช ยิ่งทำให้หญิงวัยกลางคนผู้นี้ซูบผอมลงไปถนัดตากิ่งแก้วนั่งเก็บธัญพืชเข้ากระสอบไปเรื่อย ๆ ยิ่งทำงานมาก เธอก็จะได้ส่วนแบ่งมากขึ้นตามไปด้วย เวลานี้ลูกชายกำลังพยายามอย่างหนัก ถ้าวันหนึ่งเขากลับมาแล้วไม่มีข้าวกินเพียงพอ เธอจะมีหน้าไปพบสามีที่จากไปแล้วได้อย่างไรอีกทั้งบ้านที่เง
วันสิ้นโลกของผม 124 ช่วงเวลาทอง (2) [1/5]
“ตรงนั้นน่ะ อย่าเอาแต่ซ้อม เวลาพักก็คือเวลาพัก” โจเซฟปรามทหารกองกำลังพิเศษที่ไม่ดูเวลาพัก เอาแต่ฝึกอย่างหนักหน่วง ทั้งที่อาหารกลางวันได้ถูกเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว แต่เจ้าพวกนี้ก็ยังโชว์ความบ้าพลังอย่างไม่รู้จักคำว่าเหนื่อยสิ้นเสียงตวาด เหล่าทหารที่กำลังมานะบากบั่นฝึกซ้อมต่างรีบผละจากกิจกรรมที่ทำอยู่มายืนแถวเรียงหน้ากระดาน แผ่นอกกระเพื่อมรุนแรงแทบจะเป็นจังหวะเดียวกัน“ถ้าร่างกายไม่ได้พักแล้วเกิดบาดเจ็บขึ้นมา พวกคุณจะไปต่อสู้ได้ยังไง” โจเซฟปรายตามองเหล่าทหารที่ก้มหน้าหลบสายตา “ปรับจังหวะการหายใจให้เข้าที่ ยืดเส้นร่างกายแล้วไปรับข้าวที่โรงอาหาร แล้วนอนพักหนึ่งชั่วโมง ปฏิบัติ!”“รับทราบ!!”“ในที่สุดก็ยอมกินข้าวกันได้เสียทีนะคะ” ดาริณีเอ่ยติดตลก มีอย่างที่ไหน ซ้อมมาตั้งแต่เช้า เหงื่อไหลไคลย้อยเป็นน้ำตก แต่ไม่มีใครคิดหยุดพักร่างกายเลย “ไม่คิดเลยว่าจะขยันซ้อมกันขนาดนี้”“รีบร้อนกันล่ะไม่ว่า” โจเซฟส่ายหน้าไม่เห็นด้วย การซ้อมไม่พักเป็นการกระทำที่บ้าบิ่นเกินไป “ไม่รู้กันเลยหรือไงว่าถ้าเร่งมากไปก็ใช่จะส่งผลดีกับร่างกาย” ต้นเหตุคงมาจากข่าวใหม่ที่เขาเพิ่งบอกไปสดๆ ร้อนๆเวลาหนึ่งปีสำหรับเตรียมตัวออก
วันสิ้นโลกของผม 123 ช่วงเวลาทอง (1) [5/5]
“แต่ผมว่าน่าจะเป็นเกาะที่เพิ่งเกิดในช่วงระยะเวลาไม่กี่สิบปีนี้มากกว่า” สิงหาวิเคราะห์บ้าง ทุกคนในห้องประชุมจึงหันมาสนใจทฤษฎีของเด็กหนุ่มอย่างเต็มที่“ผมเคยตามข่าวการปะทุขึ้นของภูเขาไฟใต้ทะเลที่ทำให้หลายประเทศเกิดสึนามิพัดถล่มอย่างหนัก” ช่วงเวลานั้นสิงหายังเป็นเด็กน้อย อายุน่าจะยังไม่ถึง 10 ขวบ แต่ความอัจฉริยะของเขาก็ทำให้ได้เข้าออกศูนย์วิทยาศาสตร์ตั้งแต่เด็กและได้พูดคุยแลกเปลี่ยนข่าวนี้กับนักวิทยาศาสตร์อาวุโสหลายท่าน ทำให้ยังจดจำได้ขึ้นใจ“โอ้ ข่าวนั้นผมจำได้ น่าจะสัก 5-6 ปีก่อนใช่ไหม ตอนนั้นเป็นข่าวใหญ่มาก” นายพลอธิย้อนนึกไปถึงสมัยนั้น เล่นเอากองทัพแทบต้องส่งทุกหน่วยไปให้การช่วยเหลือเลยทีเดียว เป็นเหตุโศกนาฏกรรมที่ทำให้มีคนตายมากถึงหลักพันคน“ใช่ครับ ตอนนั้นในหมู่นักวิทย์ฯ ด้วยกันยังพูดว่าต้องมีเกาะเกิดใหม่แน่ แต่ก็ไม่รู้ว่าไปเกิดตรงไหน แต่ถ้าได้ข้อมูลที่ตั้งภูเขาไฟลูกนั้นมา จะต้องรู้แน่ว่าเกาะเกิดใหม่นี่ตั้งอยู่บริเวณไหน”“แล้วข้อมูลนั่นอยู่ที่ไหน” นิโคลัสคิดว่าความเป็นไปได้นี้มีมากทีเดียว“อยู่ เอ่อ... ศูนย์วิทยาศาสตร์กลางครับ” สิงหาหลบตาไม่กล้ามองสองคู่รักหมีกระต่ายเลยแม้แต่นิดเดี
บางทีคุณอาจจะชอบ
ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า1.1K viewsจ้าวเว่ยเว่ยสาวน้อยทะลุมิติพร้อมกระจกวิเศษ
primพริมโรส5.9K viewsอดีตอัศวินผันตัวเป็นนักผจญภัย
Abyssgloom151 viewsสวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ
rasita_suin608 viewsสาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง
เซเรีย603 viewsชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์
rasita_suin460 viewsออกจากวงการบับเทิงเพื่อมาเป็นแม่หมอ
เฉินม่านอิ๋ง1.8K viewsดาบพิฆาตสลับนภา
Prince_White681 views
