All Chapters of Daddy's Dangerous Obsession (SPG): Chapter 161 - Chapter 170

CHAPTER 115: WHAT DO YOU WANT TO BE? "Isang madugong engkwentro ang naganap kahapon matapos ang isang tangkang kidnapping na nauwi sa barilan. Kabilang sa mga nasawi ang umano’y kilalang negosyanteng si Dimitri Vincenzo, ang itinuturing na utak sa Vincenzo Imperial Trading Corporation—isang kumpanya ng import at export na matagal nang pinaghihinalaang sangkot sa iligal na droga..." Napapikit ako at muling napahagulgol nang marinig iyon sa balita. Nanonood si mama habang nagsi-cellphone siya. Madaming tinatanong ang mga pulis sa amin. Lahat ay tungkol sa nangyari kagabi pero hindi ako makapagsalita! Hindi ko maipagtanggol si Daddy Dimitri na wala siyang kasalanan. Puro lang kasi ako iyak. Nakakatakot! Hindi pa rin mawala-wala sa isip ko 'yong mga putok ng baril, iyong mga dugo... lalo na iyong mukha ni Daddy na nakatulala matapos niyang bumulagta roon. Kahit sa pagtulog ko ay iyon ang nakikita ko! "Sa isang eksklusibong ulat ng Vincenzo Investigation Case, kinumpirma ng National

CHAPTER 117: UNSAFE "M-ma..." nanginginig na tawag ko sa kanya nang makita ko ulit siya sa dati naming bahay rito sa Ilocos. Tama nga ako, bumalik siya rito! Iniwan niya na naman ako roon sa Manila. Kaya pala, hindi na niya ako binalikan sa Hospital. Tumulo ang luha ko at akmang aabutin ko na ang kamay niyang basa ng bula dahil naglalaba siya. Pero biglang tumama ang palad niya sa pisngi ko. "Walang hiya ka!" sigaw niya matapos akong sampalin. Tuluyang kumawala ang luha sa pisngi ko. "Ano pang ginawa mo rito, ha?! Ano?! Magyayabang ka?! Na sa 'yo lang iniwan lahat ng ama mo ang kayamanan niya?!" makalas na sigaw niya at itinulak niya ang balikat ko gamit ang dalawang daliri niya. "Ano?! Ano na naman bang iniiyak-iyak mo d'yan?! Sagutin mo ako!" singhal niya habang pulam-pula ang mukha niya dahil sa galit. "Naku! Sino na naman 'yong kaaway no'n?!" rinig kong bulong ng kung sino. May mga chismosa nang lumalapit sa pwesto namin. "Ma... ma, tama na!" paki-usap ko sa kanya at sinubuk

CHAPTER 119: ASAWA Napatitig ako sa repleksyon ko mula sa nakapatay na screen ng phone ko. Black straight hair at may black eye contacts akong gamit dahil ayaw kong masyadong mapansin kapag kulay brown at umaalon ang buhok ko. Lalo na kapag light blue ang mga mata ko! Kaya ba hindi rin ako pinansin ni Vladimir kanina? Dahil ba iba na ang ayos ko? Hindi ba niya ako nakilala? Impossible! Siguradong sigurado ako na siya iyon! Kilalang kilala ko siya, iyong katawan niya, iyong boses niya, iyong ngiti niya. Pero... Kumirot ang dibdib ko. Sino 'yong kasama niyang babae at bata? Pamilya niya? Tatlong taon na rin naman no'ng huli kaming nagkita. Isang taon akong huminto sa pag-aaral at ngayon, second year na ako. Ang daming nangyari! Matagal ko na siyang gustong makita. Pero bakit dito pa? Masyado bang maliit ang mundo para sa aming dalawa? Pero bakit 'di kami mapagbigyan ng tadhana kahit anong pilit naming piliin ang isa't-isa? "Ano? Na-video mo ba lahat? Patingin nga!" demanding na

CHAPTER 121: MATTHEW Nagkakantahan ang mga kaklase ko habang may mga nag-iinuman. Mostly, mga boys. Pero hindi ako tumikim. Juice lang ang sa akin at softdrinks naman kay Francheska. Magkatabi kami sa duyan. May mga bumalik sa dagat nang maghapon. May mga walang sawa ring nagpi-picture at phone ko ang gamit nila! Pinapanood ko lang ang paglubog ng araw. Sobrang nakaka-relax! Mas humahangin na dahil pagabi na kaya komportableng long skirt na puti na ang suot ko at hindi na iyong mini skirt. Suot ko na rin ang sandals ko. "If I could, then I would. I'll go wherever you will gostay wherever you will go..." pagkanta nila. Si Dave ang naggigitara. Nangalumbaba ako habang nakatingin sa kulay kahel na langit. Nagre-reflect iyon sa malinaw na tubig. At kitang kita ang bilog na araw na palubog na! Sobrang ganda! Kung p'wede ko lang picture-an iyon ngayon, ginawa ko na! Kaso nasa kanila ang phone ko! "Nakakainis! Ang gwapo niya..." rinig kong bulong ni Francheska sa gilid ko pero masy

CHAPTER 123: ADDRESS"You're really good at ruining my peace, Reina." Para iyong sirang plaka na nagpa-ulit-ulit sa isip ko. Patapos na ang long weekend. Babalik na naman ako sa dorm dahil may pasok na naman pero hindi pa rin ako maka-move on sa sinabi ni Vladimir no'ng gabing 'yon! Na-back to you nga yata ako dahil ako naman ang nasisiraan ng katinuan dahil sa kanya! "Ches, na-feel mo na ba 'yong tipong ayaw mo sa isang tao pero 'di siya mawala sa isip mo?" naiirita pa ring kwento ko sa katabi habang break time namin. Grabe naman kasi 'tong schedule sa College! Ang lalayo ng agwat. Dalawa lang ang klase namin. 'Yong isa, maagang-maaga tapos 'yong susunod alas tres na ng hapon. "Ate Reina naman!" bigla siyang ngumuso at nagreklamo sabay yakap sa braso ko. "Napapansin mo ba na gano'n ako?" aniya dahilan para umangat ang kilay ko. Luh? Siya rin gano'n? "Si Dave ba?" hindi ko mapigilang itanong. Pansin ko naman kasi iyon. Obvious sila masyado! "Ate!" nahihiya siyang tumili kaya na