บททั้งหมดของ My husband is a Billion-Dollar: บทที่ 71 - บทที่ 80

Nakatulala lang ako habang pinapanood ang tubig na tumatama sa marmol na sahig ng shower. Mainit ang tubig, pero hindi sapat para tunawin ang lamig na bumalot sa loob ko simula nang makita ko ang unsent message ni Raven kanina lamangNakapatong ang noo ko sa palad habang nakasandal ako sa pader ng banyo. Paulit-ulit sa isip ko ang mga tanong.Bakit niya binura? Anong sinabi niya? Bakit ngayon pa?Parang hindi tumitigil ang utak ko sa pag-overthink. Ang sakit sa dibdib ko ay parang hindi lang dahil sa ulan o pagod, kundi dahil sa uncertainty. Lahat ba mawawala sa buhay ko nang hindi man lang ako tinatanong kung okay lang ba ako?Matapos ang ilang minutong pagkakatulala, pinilit kong iayos ang sarili. Tinapos ko ang paliligo at nagpunas, halos mechanical na lang ang bawat galaw.Lumabas ako ng banyo na balot sa puting towel, saka kinuha ang isa sa mga damit na inihanda ni Eva sa kama—isang manipis, komportableng silk na nightwear. Kulay ivory ito at humahaplos sa balat na para bang kina

Pinalipas namin ang isang araw sa hotel at kinabukasan ay nasabi ko kay Lola ang tungkol sa pag-alis nila Stephanie para iwanan ako, ng marinig niya ito agad siyang nagpasya na kailangan naming makabalik sa city dahil baka kung ano na daw ang ginagawa ni Stephanie sa kompanya Umagang umaga ay nag-ayos na kaagad ako, maaliwalas na ang panahon at hindi na rin ganoon kabigat ang aking dibdib. Hindi ko parin matanggap ng buo ang mga nalaman pero unti unti ay naiintindihan ko ang lahat ng nangyari, siguro hindi lang ito ang tamang panahon para tanggapin ang mga nalaman ko lalo na at malalim ang pinagsamahan namin ni daddy Habang nasa loob kami ng van, ramdam ko ang kaba at excitement sa dibdib ko. Tahimik lang akong nakatingin sa labas habang mabilis ang takbo ng sasakyan pabalik ng hotel kung nasaan si Katy. Si Lola Zoraida naman ay abalang kausap si Eva tungkol sa mga pang business na hindi ko magawang intindihin dahil abala ang utak ko sa kung saan Iniisip ko si Raven at kung ano ang

Hindi ako makahinga ng maayos at hindi din makagalaw ng malaya ang aking katawan lalo na ang aking kamay. Mahigpit ang yakap niya saakin habang ang kaniyang labi ay abusadong hinahalikan ako "RAv---" Madiin ang kaniyang halik at puno ng iba't ibang emosyon. Napapikit pa ako ng mariin ng madama ang pagkagat niya sa aking ibabang labi dahilan upang mapasinghap ako Kinuha niya naman ang pagkakataon upang maipasok ang dila niya sa loob ng aking labi Sa pagkakataong iyon ay kontrolado na niya ako,inisa isa niyang alisin ang butones sa aking suot at marahas na tinanggal ang pang itaas kong damit"Tell me Jazeah, are you cheating on me?" tanong niya sa mababang boses pagkatapos tumigil sa paghalik saakin, hindi din naman nagtagal at agad niyang binalik ang labi saakin kaya hindi ako nakasagot kaagad Dumiin ang ngipin niya sa aking labi hanggang sa nanghihina nalang akong napasandal sa likod ng pintuan, tuluyan ng bumigay ang aking katawan at hinayaan lang siya sa mga ginawa niya Nanghi

Napakunot ang noo ko habang nakatitig sa kanya."Ano bang sinasabi mo, Rav?" mahina kong tanong, halatang hindi ko na mapigilan ang pag-ikot ng ulo ko sa lahat ng naririnig ko. "Wala akong lalaki. Wala akong ibang lalaki at lalong hindi ako nagcheat sa'yo."Tumigil siya sa paggalaw.Parang may biglang nahulog sa loob niya. Nakita ko kung paanong nagbago ang ekspresyon niya — from being furious, possessive, to lost and confused."Nasa vacation lang ako... kasama sina Katy," patuloy ko, halos hindi na maganda ang tono ng boses ko sa sakit ng dibdib. "I messaged you, Raven. I called you."Napatigil siya. Kita ko 'yong panlalaki ng mata niya habang tila binabalikan ang lahat ng sandaling inakala niyang totoo."Everyday akong nag-uupdate sa'yo mula nung nasa isla kami. Kahit wala akong sagot galing sa'yo... nagbabakasakaling makita mo. Pero hindi ka sumasagot. Hindi ka tumatawag. Kaya inakala ko—" napatigil ako, saglit na napalunok. "Akala ko galit ka pa rin sa akin."Nakahawak siya sa gil

Mainit ang araw. Ramdam ko ang sikat ng araw kahit nasa lilim ako ng basement parking habang bumababa ng sasakyan. Bitbit ang tablet ko't bag, lumakad ako papunta sa main entrance ng kumpanya. Ilang araw na rin akong hindi bumisita dito — simula nang pakiusapan ako ni Raven na mag-work from home muna para raw mas makasama niya ako.Hindi ko naman siya matanggihan.Pero ngayong may kailangan akong ayusin sa board Pagbukas pa lang ng pinto ng building ng kompanya, naramdaman ko na agad ang malamig na hangin ng aircon na tila ba sinabayan ng sabay-sabay na mga mata na dumapo sa akin."Good morning, Ma'am Jazeah," bati ng receptionist sabay bahagyang yuko.Ngumiti lang ako ng tipid habang patuloy sa paglalakad. "Good morning," mahina kong tugon, habang sunod-sunod naman ang bati mula sa ibang empleyado sa paligid."Ma'am, you look stunning today!" ani pa ng isa, at hindi ko napigilang bahagyang tumaas ang kilay ko.Sanay na ako. I know how I look—and I know how they see me.Hindi ito kay