All Chapters of Now He Wants Me Back: Chapter 101 - Chapter 110

Nanlaki ang mga mata ni Lauren. “No!” sigaw niya. Hindi matanggap ang narinig na sinabi ni Ember. “You’re lying!” tungayaw niya. “Cassian never dared to touch you! Ako lang ang mahal niya! And you even told mama na hindi kay Cassian ang anak mo!”Napailing na lang si Ember. Mukhang matutuluyan na si Lauren mabaliw sa tingin niya. “Paniwalaan mo ang gusto mong paniwalaaan, Lauren… Hindi mo man matanggap ang katotohanan ay wala akong pakialam,” aniya pa at saka tinalikuran ito.Lauren grabbed the fork na nakita sa kalapit na mesa at sasaksakin sana si Ember pero humarang si Cassian. Natigilan siya habang nakikipagtitigan kay Cassian na ang mga mata ay puno ng pagbabanta sa kaniya. Napatingin siya sa tinamaan ng tinidor. Napaatras nang makita ang dugo ni Cassian na bumabakas sa suot nito. “Cassian!” shock na hiyaw ni Ember nang makita ang dibdib ng asawa na may mga dugo na sa damit nito. “It’s fine, Em…” bulong ni Cassian sa asawa bago galit na itinulak palayo sa kaniya si Lauren. “How

“Lauren is now in a mental asylum…” kuwento ni Cassian kay Ember isang gabi pagpasok nila ng kuwarto pagtapos nialng maghapunan. “Tuluyan ng bumigay ang utak sabi ni Mathias.”Natigilan si Ember, marami man ginawang masama si Lauren sa kaniya ay hindi ibig sabihin ikakatuwa niya ang nalaman. “Ano kaya ang nararamdaman ngayon ng parents niya?” mahina niyang tanong dahil mas para sa sarili iyon. “Siguradong malungkot si Michelle…”“Seriously?” natawang tanong ni Cassian. “Concern ka pa talaga sa nararamdaman ng mga Villareal? Ni Michelle?! Asawa ko, whatever happened to Lauren are they fault. Kung hindi nila kinunsinti ang mga kalokohan nito ay baka tumino ang utak ng babaeng iyon at hindi naging sinungaling para lang maging pabor sa kaniya ang lahat. Pinahirapan ka nila noon kaya dumating na ang karma nila. Don’t be sad.”Ember only sighed. Wala na siyang masabi. Kahit ano pa ang nakaraan ay hindi niya pa rin naisip kahit minsan na ang magiging dulo ng pang-aapi sa kaniya ng mama niya a

Natigilan si Ember. Gustong tandaan kung nasa subconscious mind kaya niya iyon. Pero kahit anong isip niya ay wala siyang maalala.“Ilang taon lang po ako noong mangyari iyon?” tanong ni Ember sa tiyahing si Emilia. “Six ka pa lang noon,” tugon ni Emilia. “Ang paalam ni Michelle ay may pupuntahan kayong birthday party. Ang ipinagtataka lang namin ay bakit sa park ka nawala ay sa birthday nga ang punta ninyo.”Natigilan si Ember. Kung ano man ang nangyari ay siguradong si Michelle lang ang makakasagot. “Matanong ko po pala…” aniya. “Nang dumating po ba kami rito ng Agustin noon ay hindi niyo po talaga naisip na hindi po ako anak ni Michelle?” Nakaraan pa iyon gustong itanong ni Ember sa mga tiyahin pero hindi lang natutuloy kasi tuwing magtatanong sana siya ay may mang-iistorbo sa usapan nila. Gusto niya rin sanang hingiin ang point of view ni Julia pero dahil siguradong maaga pa nasa niyogan ang tiyahin niyang isa ay itong Auntie Emilia na lang niya ang kakausapin. “Nagtaka ako noon

“Malapit na ang kasal ni Ember…” wika ni Melanie kay Giancarlo. Kanina pa niya naririnig ang anak na may kausap sa telepono. Ang bawat salitang narinig niya mula rito ay tila hindi niya gusto—paalis ito ng Pilipinas, at may mahalagang transaksyon daw ulit sa Estados Unidos.“Babalik ako agad…” sagot ni Giancarlo habang isinasara ang isang leather folder na puno ng dokumento. “Magpapaalam nga sana ako kina Ember at Cassian kaso huwag na siguro. Okay na ‘yan at sigurado ko namang makakabalik ako bago pa ang kasal nila.”Napabuntong-hininga na lang si Melanie. Hindi niya alam kung saan nagmumula ang kabang nararamdaman pero kanina pa iyon nakakagulo sa isip niya. At mula umaga pa lang ay pakiramdam niya parang may hindi magandang mangyayari. Halos gusto na nga niya yayain si Meryll para samahan siya sa bahay ng mga Vergara para makita ang anak na bunso at makasiguradong okay lang ito.“Baka pwedeng iutos mo na lang muna ang pag-asikaso ng mga kargamento mo,” suhestiyon ni Melanie kay Gian

“Do you think that the incident earlier was Lauren’s doing?” tanong ni Ember kay Cassian nang nasa kuwarto na sila. Nakahiga siya sa kama at nakaupo naman ang asawa sa gilid ng kama at may ka-chat. Ayaw isipin ni Ember na si Lauren ang posibleng may utos na pagtulak sa kaniya, pero hindi mawala ang hinala niya na paano kung may tao pala ito na inutusan para sundan siya at kapag may pagkakataon ay atakehin siya at saktan. With that ay kinilabutan na naman siya. “Lauren is still in asylum… Locked there,” tugon ni Cassian at muling isinuksok ang phone sa likod na bulsa ng pantalon. Kakatapos lang ni Cassian tawagan si Nikias para magpatulong tingnan si Lauren sa asylum. Nakiusap na rin siyang alamin kung talagang may sakit nga ba si Lauren sa utak o baka nagdadrama lang para makalusot sa mga ginawa nito sa kanila. “Iyon ang sabi ni Nikias?” pagklaro ni Ember. Nang bumalik sa isip ang takot niya kanina sa mall ay napatingin siya sa labas ng bintana. Paano kung nalaglag siya sa escalat