และพวกเขาก็พากันออกจากห้องไปจนหมด เหลือแค่ฉันกับธามเท่านั้น ฉันค่อยๆ เดินเข้าไปหาธามอย่างช้าๆ จ้องมองเขาอย่างพินิจ ใจฉันแทบสลาย ภาพตรงหน้าฉันตอนนี้ มันเจ็บปวดเหลือเกิน ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ หลุดมาจากปากเขา ฉันก็รับรู้ได้ว่าเขาเจ็บปวดแค่ไหนพรึบบบบ“ธะ...ธาม”ร่างฉันถูกดึงลงนั่งตรงหว่างขาเขา แขนสองข้างกอดรัดเอวฉันแน่นจนแผงอกเขาแนบชิดแผ่นหลังฉัน ซุกหน้าลงมาบนบ่าเล็ก มือเล็กของฉันถูกยกขึ้นลูบผมคนข้างหลังอย่างอ่อนโยนเพื่อปลอบประโลม“ไม่เป็นไรนะธาม โรสไม่ได้เป็นอะไรแล้ว เห็นไหม”“....” เขาเงียบ แต่กระชับกอดฉันแน่นขึ้นแทนเป็นจังหวะเดียวกับที่มิณเดินเอากล่องยาเข้ามาวางให้บนโต๊ะพอดี ก่อนเจ้าตัวจะรีบออกไปทันที ตอนนี้ทุกคนคงกำลังลุ้นอยู่แน่ๆ ว่าฉันจะสามารถทำให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้เร็วแค่ไหน ฉันเชื่อว่าไม่มีใครได้เห็นเขาในโหมดนี้แน่ๆ ขนาดฉันยังไม่เคยเลย“เจ็บไหมเนี่ย โรสทำแผลให้นะ” ฉันพูดพลางจับมือข้างขวาของเขาขึ้นมาเพื่อจะทำแผลใส่ยาให้ ระหว่างที่ทำแผลไป ฉันก็พูดของฉันไปเรื่อย“ทำไม
Last Updated : 2025-06-29 Read more