ปัจจุบัน…. ผมตะแคงตัวพิงเบาะอยู่หลังพวงมาลัยรถทอดสายตาไปยังใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มอยู่บนเบาะฝั่งคนนั่งในท่าตะแคงมาทางผมเหมือนกัน ในตอนที่เธอหายไปเมื่อสี่ปีก่อนผมคิดมาตลอดว่าจะไม่มีวันให้อภัยเธอเด็ดขาดไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ผมสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเธอไปไหน แต่เธอซะเองที่เป็นคนผิดสัญญา และพอเอาเข้าจริงๆ ผมกลับตัดเธอออกไปจากสารระบบตัวเองไม่ได้เลยและมันยิ่งชัดเจนขึ้นตอนที่เฮียวาโยส่งรูปโรสนั่งอยู่ข้างไอ้ซันอะไรนั่นมาให้ ผมควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เลย คิดได้อย่างเดียวคือผมจะไม่มีวันเสียเธอไปอีกเด็ดขาดไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ที่ผ่านมาจะเป็นยังไงผมไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว สนแค่ตอนนี้เธอกลับมาหาผม เธอยังรักผมอยู่ก็พอมือหนายกขึ้นลูบผมสลวยอย่างอ่อนโยนพร้อมกับรอยยิ้มบางผุดขึ้นมาบนหน้าผมอย่างห้ามไม่ได้ ดีใจแค่ไหนผมไม่รู้...รู้แต่หัวใจที่เคยแห้งเหี่ยวกลับมาพองโตอีกครั้ง‘งั้นโรสก็จะคิดตามที่โรสเข้าใจ เพราะฉะนั้นต่อจากนี้ธามห้ามยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นอีกเด็ดขาด ไอ้ที่เคยซื้อกินก็เลิกซะนะ ธามมีโรสแล้ว เข้าใจตรงกันนะ’ประโยคนี้ทำผมอึ้งและ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-16
Masuk
