All Chapters of Bilyonaryong Kapitan (SPG): Chapter 11 - Chapter 20

“R-Raze,” singhap ko nang bigla niya akong pangkuin. Nag-angat siya ng tingin sa akin habang patuloy ang pagdila niya sa tuktok ng dibdib ko. “S-Saan mo ‘ko dadalhin?” Kumapit ako ng mahigpit sa batok niya at hinayaan na pisil-pisilin nito ang pang-upo ko. “Sa tabi kung saan pwede kang tikman,” namamaos niyang sabi at maingat akong inilipag sa sahig kung saan may nakaharang sa amin na malaking container. "I'll spread your legs." Anas niya. Bigla akong nakaramdam ng hiya nang tumitig siya ro’n. Pakiramdam ko sinusuri niya ang itsura no’n. “B-Bakit? P-Pangit ba ang itsura? H-Hindi mo ba nagustuhan ang tahong ko?" Tumingin siya sa akin at umiling. “No, darling, that’s not it. Natakam lang ako sa tahong mo kaya napatitig ako.” Paliwanag niya sabay dapa sa pagitan ng mga hita ko. “It looks delicious. Namamasa. Namumula. Masarap kainin at kalkalin.” Napalunok ako sa paraan ng pagkakasabi niya no’n kaya mas lalo kong ibinuka ang mga hita ko upang masilip niya ang namamasa kong hî

Dahan-dahan kong nilapag ang dalang timba ng tubig at napatingin sa lalaking nagse-serve ngayon sa mga customer. Anong ginagawa niya dito? "Ate, si Kuya Kapitan." Bulong sa akin ng kapatid ko nang tumabi ito sa akin. “Nagulat ako no'ng makita ko siyang nagse-serve. Akala ko inutusan mo pero mukhang hindi. Expression mo pa lang, alam kong nasurpresa ka rin.” Ilang araw na ang nakalipas at ngayon ko na lang ulit siya nakita. I thought he ghosted me, but seeing him serving the people in our eatery, I don't think he did. He must have a reason for not contacting me. Pero kung wala, mas mabuti nang iwasan ko siya. Hihintayin ko na lang kung kailan niya ako ipapa-meet sa mga magulang niya. Hindi magandang nag-o-overthink ako tapos wala namang namamagitan sa amin. W-We're just doing the deal, ‘yon lang. Marahas akong napailing nang maalala ko ang nangyari sa amin no'ng mga nagdaang araw. N-Nadala lang kami at hanggang doon lang ‘yon. Napatingin ako kay Love nang umakbay ito sa

“Aah~ R-Raze hmm,” nasarapang ungôl ko nang salatin at kalkalin niya ang hiwa ko saka niya inilabas-masok ang isang daliri sa lagusan ko. “H-Huwag mo ng itanong kung b-basa na. Halukayin mo na lang at—Raze fvck!” napaliyad ako nang bumilis ang galaw niya ro'n. Ang sarap! Pakiramdam ko dinala ako sa langit dahil sa sarap no'n. Bumaluktot ang mga paa ko nang igihan niya ang ginagawa ro'n na tila gigil na gigil na siyang ikinatitirîk ng mata ko. Nagawa na niya 'to sa akin pero hindi ko alam bakit parang bago pa rin sa pakiramdam ko. Mas sumasarap, mas nakaka-adik na gusto kong ulit-ulitin niya. “Good. I'll finger you first para madulas kapag pinasok ko na at hindi ka gaano masaktan.” Malambing niyang sabi at pinagpatuloy ang ginagawa dahilan para kumiwal ang katawan ko sa tindi ng sarap na dulot sa akin. "Ohh! It feels good—ahh ah s-sarap! S-Sige pa-ahh! Ahhh ahhh!" napapaliyad kong ungól sa 'di matawarang sarap. Umangat lalo ang katawan ko nang bilisan niya ang pagfînger sa

“Blooming natin ate, ah.” Bungad sa akin ni Lira pagkalabas ko ng kwarto. “Si Kapitan? Umuwi na? Saan dumaan? Bintana?” bumungisngis ito pagkatapos. “B-Ba’t mo alam?” takang tanong ko. Nagpaalam sa akin si Raze na may aasikasuhin siya sa barangay at baka hating gabi na siya makabalik. “Nagsampay ako kanina sa labas, eh naaktuhan ko.” Tumawa siya ng malakas. Napahilamos ako ng mukha. “Nagjugjugan kayo ate?” muli siyang bumalanghit ng tawa sa tanong. “H-Hindi, ah! Anong jugjugan ka dyan! Kumain na nga tayo!” defensive kong sabi. Pakiramdam ko nagtaasan ang dugo ko sa mukha dahil sa init at pamumula no’n. “At saka ate, hinaan niyo naman ang halinghingan, nakalimutan niyo ata na plywood lang ang pagitan ng kwarto na—” Mabilis kong tinakpan ang bibig niya at pinandilatan siya ng mata. “Tama na! Ayoko nang marinig.” Pagpapatigil ko sa kanya na siyang tinanguan naman niya ng mabilis kaya binaba ko na ang kamay. “Ako lang naman ang nakarinig,” hagikhik niyang sabi. “Wala s

“I’m sorry,” paghingi ko ng paumanhin. “Bakit, Lyl?” Hindi ako nakasagot. Nanatili akong nakayuko habang magkadaop ang palad. “Hindi mo ba ako gusto? Kaya umaayaw ka na ngayon?” “H-Hindi sa gano’n, R-Raze.” “Then why, Lyl? Okay naman tayo no’ng umalis ako. Bakit? What makes you change your mind? Am I not that likeable?” puno ng pagsusumamo nitong tanong. “I can change, Lyl. I’m trying.” Huminga ako ng malalim dahil pakiramdam ko kinakapos ako ng hangin dahil sa nangyayari. “I’m sorry,” was all I can said. “Si Raf ba?” “Hindi!” mariing tanggi ko. “N-Namamadalian lang ako kaya ayoko m-mo na at sana maintindihan mo.” Sinubukan kong lumapit sa kanya ngunit gano’n na lamang ang pagsikip ng dibdib ko nang umatras siya palayo sa akin. “I don’t get it, Lyl. Ano bang mali sa akin?” “W-Walang mali sa’yo, Raze.” I can’t tell him kung ano ‘yong nakita ko sa kwadra dahil nandito ang nanay niya. I saw it with my own eyes kaya imposibleng hindi siya ‘yon. Tinawag pa siya ni