LOGIN"ไง...เลิกงานแล้ว...ไอ้คิมมารับเหรอ?"ปราณเอ่ยถามเลขาคนสวยด้วยน้ำเสียงใจดี"...คุณจิมมารับค่ะ...อีกสักพักก็คงจะมาแล้ว""อ้อ...งั้นพี่กลับก่อนนะ...อย่าลืมเอกสาร...พรุ่งนี้พี่ขอก่อน9โมงนะ...ทำให้เรียบร้อยด้วยล่ะ"ปราณเอ่ยสั่งงานก่อนจะเดินไปที่ลานจอดรถสำหรับผู้บริหาร"ค่ะ..."มิเกลนั่งรออยู่ไม่นาน สักพักก็มีรถเก๋งสีดำคันหรูมาจอดเทียบอยู่หน้าโรงพยาบาล"คุณมิเกลเชิญครับ"จิมวิ่งลงมาเปิดประตูรถให้มิเกลตามคำสั่งของคิมหันต์ ที่เคยบอกไว้ว่าปฏิบัติกับเธอให้เหมือนปฏิบัติกับเขา"ขอบคุณค่ะ จริงๆ คุณจิมไม่ต้องเปิดให้เกลหรอกค่ะ เกลเปิดเองได้...ทำตัวตามสบายเลยค่ะ ไม่ต้องเยอะเหมือนคุณคิม""ไม่ได้หรอกครับ...นายมีหูมีตาเยอะ...เดี๋ยวผมจะโดนดุเอา""เฮ้อ..."เธอถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ กับชีวิต ไม่คิดว่าเขาจะเว่อร์ เล่นใหญ่เบอร์โตขนาดนี้"วันนี้นายรออยู่ที่บ้าน...เห็นว่ามีเรื่องอยากคุยกับคุณมิเกล"ทันทีที่จิมขับรถออกมาจากโรงพยาบาลของปราณสักพัก จิมก็เอ่ยบอก"คุณจิมรู้ไหมคะว่าเรื่องอะไร?""ไม่ทราบครับ...มันเป็นเรื่องของเจ้านายครับ...แต่ด
"พักเที่ยงคนเดียวเหรอครับ?"อยู่ๆ ก็มีเสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้มิเกลที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ สะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ"อุ๊ย!!!...ตกใจหมดเลยค่ะ""พี่ขอโทษ!!...ตกใจขนาดนั้นเลย?"แสงเหนือเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด"ไม่เป็นไรค่ะ...ว่าแต่พี่เหนือ...มาได้ยังไงคะเนี่ย""พี่พาแม่มาตรวจสุขภาพประจำปีครับ...นึกขึ้นได้ว่าวันนี้มิเกลมาทำงานที่นี่ก็เลยลองเดินตามหาดูระหว่างรอแม่..."กล่าวพร้อมกับยิ้มบางๆ ให้เธอ"อ้อ...แล้วตามหาเกลทำไมคะ?""อยากเจอครับ""..."มิเกลหลบสายตาแล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ เขายังคงน่ารักเสมอต้นเสมอปลายไม่มีเปลี่ยนเลย อยากที่จะรู้สึกดีกับเขานะ แต่ตอนนี้เห็นทีว่าหัวใจของเธอคงจะมีแค่คิมหันต์แล้วล่ะ"เมื่อเช้าพี่โทรไปหา...ว่าจะเข้าไปรับที่คอนโด...แต่ไม่มีคนรับสาย...พี่เลยไม่ได้เข้าไปหา"เมื่อได้ยินดังนั้นมิเกลจึงช้อนตามองเขาเล็กๆ"สงสัยตอนนั้นเกล...เข้าห้องน้ำอยู่ค่ะ...แต่พี่เหนือไม่ต้องไปรับเกลหรอกนะคะ...เกลมาเองได้""พี่ยังมีสิทธิ์อยู่ใช่ไหมครับ?"อยู่ๆ เขาก็ถามคำถามนี้ขึ้น ทำเอามิเกลไปไม่เป็นเลย ได้แต่มองเขานิ่ง แล้วแสร้งทำเป็นไขสือ ไม่รู้เรื่องรู้ราว ทั้งที่รู้อยู่เต็
"เดี๋ยวฉันไปส่ง!"คิมหันต์เอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะติดกระดุมเสื้อของเธอกลับเหมือนเดิม"แล้วคุณไม่ทำแล้วเหรอ?"มิเกลถามด้วยความสงสัย"ไม่มีอารมณ์แล้ว...เธอรีบไม่ใช่หรอ?"คิมหันต์พูดเสียงเรียบ และแน่นอนมิเกลสัมผัสและรับรู้ได้ว่าท่าทางของเขาเปลี่ยนไปจากเดิม เขาเองก็ดูกังวลไม่ต่างอะไรจากเธอเลยตลอดทางที่นั่งอยู่ในรถ คิมหันต์และมิเกลไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย มีเพียงความเงียบสงัดและเสียงลมหายใจเป่ารดออกมายาวๆ แข่งกัน"พี่ปราณ...สวัสดีค่ะ"มิเกลเอ่ยทักทายหมอหนุ่มหน้าหวานด้วยรอยยิ้ม จะว่าไปเขาในลุคนี้ต่างจากที่เจอที่ร้านเหล้าอีกนะ ลุคคุณหมอดูสุภาพอบอุ่นเอามากๆ อารมณ์แบบหมอหล่อในฝัน ส่วนลุคกลางคืนที่เธอเจอจะเป็นแนวผู้ชายเจ้าสำราญหน่อยๆ และที่เป็นเอกลักษณ์เลยคือพี่ปราณจะเป็นคนยิ้มง่าย คารมคมคาย หว่านล้อมเก่ง จะบอกว่าหลอกล่อเหยื่อไปเชือดนิ่มๆ ก็คงแบบนั้น แบดบอยในคาบผู้ชายอบอุ่น และนั่นแหละคือเขา ใช้ความสุภาพบุรุษเป็นตัวล่อให้สาวๆให้ติดกลับ พอได้แล้ว ก็ไร้เยื่อใยไม่สานต่อ"สวัสดีครับน้องมิเกล"ปราณยิ้มตอบรับสาวสวย อย่างมิเกลด้วยท่าทางใจดี"แล้ว...มึงมาทำไม?"ไม่วายต
"เข้ากันดีจริงๆ ...มานี่เลย!!"คิมหันต์กระโจนเข้าไปกอดมิเกลเอาไว้แน่น พร้อมกับซุกไซ้ไปที่ซอกคอหอมของเธอ เป็นการลงโทษ"คุณคิม!!...อย่า!!""ถ้าตะวันเอาคันไหนไป เธอต้องชดใช้แทนตะวัน...อยากรับหน้าแทนกันนักนี่...น้ำละ1ล้าน...ฉันจะภาวนาให้ตะวันเลือกคันละ10ล้าน""คะ...คุณคิม...คุณจะบ้าหรอ...เมื่อคืนยังไม่พอใจใช่ไหม...ทำไมถึงบ้ากาม หื่นกระหายแบบนี้ห๊ะ!??""เฮีย...ขอFerrari SF90 Stradale ได้ไหมคะ""เอ่อ...เดี๋ยวขอตัวแปบนะคะ"มิเกลดันหน้าคิมหันต์ออกไป พร้อมกับวิ่งไปหาชิดตะวัน "คันนี้เท่าไหร่คะคุณตะวัน"เอ่ยถามน้องสาวเขา แต่เจ้าของรถกลับยกยิ้มอย่างพอใจ กับราคาหูฉีกนั่น ใจก็อยากจะพูดว่าเอาคันนั้นแหละ เอาคันนั้นเลย"น่าจะ40ล้านค่ะพี่สะใภ้...ทำไมคะ?"คนไม่รู้เอ่ยถามด้วยใบหน้าสงสัยกับท่าทางเหมือนกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของเธอ"สะ...สี่สิบล้าน!!...เปลี่ยนคันดีกว่าไหมคะ...คุณตะวันยังอยู่มหาลัยอยู่เลย...สัก2-3ล้านก่อนดีไหมคะ?""พี่สะใภ้...รถราคานั้นไม่มีในลานจอดรถของเฮียหรอกค่ะ...ขั้นต่ำนี่7ล้านอัพ"เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตากลมโตก็เบิกกว้างทันที นี่เขาจะรวยเกินไปหรือเปล่า ทำไมไม่หัดมีรถราคาถูกๆ กับเขาบ้าง แล้วแบ
เช้าวันต่อมา..."อ๊ะ!!"มิเกลร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดตรงกลางกายสาว หลังจากที่กำลังจะลุกออกจากเตียง แต่เพราะเจอศึกที่หนักหน่วงราวกับหมาป่าหิวโหยอย่างคิมหันต์ ก็ถึงกับสะดุ้งด้วยความแสบ "คนบ้ากาม...เจ็บจะตายอยู่แล้วยังนอนหลับหน้าตาเฉย!!"เธอดุคนที่นอนหลับลึกอยู่ข้างกายเธอ โดยที่มือหนาก็กอดรัดเอวของเธอเอาไว้แน่น ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับเธอเลยแม้แต่น้อย หน้าหยิกให้เนื้อเขียวจริงๆเลยพรึ่บ!!เธอดึงแขนแกร่งของเขาออกจากตัว ก่อนที่จะค่อยๆ พยุงร่างอันเปลือยเปล่าของตัวเองเดินไปที่ห้องน้ำ จากนั้นก็รีบลงไปด้านล่างเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้กับเขา"อุ๊ยคุณมิเกล...ตื่นแล้วเหรอครับ?"จิมคนสนิทของคิมหันต์เอ่ยถามเมื่อเห็นคนรักของเจ้านายเดินลงมาจากชั้นบน ด้วยท่าทีเหมือนกับเจอศึกหนักมา คงจะหนักเอาเรื่องเลยจริงๆ จิมมองท่าทางของมิเกลแล้วแอบนินทาว่าที่เมียของเจ้านายในใจ"ค่ะ...เกลจะไปทำอาหารเช้าให้คุณคิมค่ะ..."เธอตอบด้วยรอยยิ้ม"เอ่อ...อย่าดีกว่าครับ...เดี๋ยวให้แม่บ้านทำให้จะดีกว่า...เดี๋ยวจะโดนดุกันยกบ้านเอา"จิมกล่าว"ขนาดนั้นเลยเหรอคะ...""ปกติครับ...ไม่ขนาดนั้น""เกลจะเป็นคนบอกเองค่ะ...จะไม่ทำให้ใครต้องโดนดุ...ใ
@คฤหาสน์คิมหันต์"เอากระเป๋ามิเกลไปไว้ห้องฉัน"เสียงคิมหันต์เอ่ยบอกลูกน้องเสียงเข้ม ใบหน้าหล่อคมคายนิ่งตึงจนมิเกลนั้นถึงกับขมวดคิ้วมุ่น"ต้องทำเสียงดุขนาดนั้นเลยเหรอ..."มิเกลเอ่ยถามอย่างไม่ค่อยเข้าใจ ต้องขรึมเข้มอะไรขนาดนั้น"ก็มันเป็นลูกน้อง ถ้าไปคุยเล่นกับมัน ฉันก็ไม่น่าเคารพน่ะสิ""เกี่ยวเหรอ?...""เกี่ยวสิ เราก็ต้องวางตัวให้น่าเชื่อถือ ไม่งั้นจะคุมคนเป็นพันเป็นหมื่นคนได้ยังไง""คุณคิม..."คิมหันต์โอบเอวมิเกลเดินขึ้นมาบนห้องนอน แต่อยู่ๆคนในอ้อมแขนแกร่ง ก็เอ่ยเรียกเขาขึ้น"หืม? ...""คุณ...เคยมีแฟนไหม?""ไม่เคย..."เขาตอบเสียงเรียบนิ่ง"จริงหรอ...ทำไมไม่เคยล่ะ?""เพราะฉันคือความหวังของพ่อไง...ฉันไม่มีเวลามาคิดเรื่องไร้สาระแบบนั้นหรอก...เรียน...ทำงาน...เป็นหน้าตาให้ครอบครัว""แล้วทำไมถึงต้องคาดหวังแค่กับคุณ...แฝดคุณล่ะ""ไอ้เหมมันเป็นคนหัวรั้น...ไม่ค่อยสนใจใคร...ทำอะไรตามใจตัวเอง...พ่อเลยไม่อยากบังคับมัน เพราะด้วยนิสัยของมันชอบเล่นชอบเที่ยว...ไม่ค่อยสนใจเรียน...สุดท้ายความคาดหวังเลยมาตกที่ฉัน"







