Lahat ng Kabanata ng ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!: Kabanata 41 - Kabanata 50

อี้ชิงยังพอมีสติอยู่บ้าง นางพยายามฝืนความเกรี้ยวกราดเอาไว้พร้อมกลืนยาลงไปไม่นานนัก ร่างกายที่เคยเกร็งแข็งคล้ายถูกคีมเหล็กบีบก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายลง ลมหายใจที่ติดขัดเริ่มกลับมาเป็นปกติ หัวใจที่เต้นระรัวราวกับจะทะลุออกจากอกค่อย ๆ สงบลง สีหน้าซีดเผือดกลับมามีเลือดฝาดขึ้นเล็กน้อย“คุณหนู...” แม่นมจูลูบหลัง

เหยียนซือเหยียนเห็นว่าอี้ชิงมาแล้วนางจึงเอ่ยว่า“เซียวยี พอแล้ว”“เจ้าค่ะ”เซียวยีรับคำก่อนจะรีบก้าวเข้ามายืนเคียงข้างเหยียนซือเหยียนด้วยสีหน้าสะใจเมื่อเจ้านายของตนเองมา สตรีสูงวัยนางนั้นก็คุกเข่าร่ำไห้ฟ้องร้องทันใด“คุณหนูอี้ได้โปรดช่วยบ่าวด้วยเจ้าค่ะ บ่าวถูกรังแก พวกนางตบบ่าว ตีบ่าว บ่าวไม่ยอมนะเ

ขณะที่อี้ชิงกำลังประหลาดใจและคาดไม่ถึง ฝ่ามือของเหยียนซือเหยียนก็เข้ามาทักทายข้างแก้มของนางอย่างแรงเพี๊ยะ!อี้ชิงตกตะลึงตาค้าง นางเอ่ยเสียงสั่น“ท่าน กล้าตบข้าจริง ๆ หรือ”“ไยจะไม่กล้า ข้าบอกแล้วว่าแผนข้าดียิ่ง เจ้าก็ยอมเจ็บตัวหน่อยก็แล้วกัน”กล่าวจบก็ตบไปอีกฝ่ามือหนึ่ง ส่งผลให้คนในเรือนตกตะลึงตั้ง

บทที่ 25 เจ้าคือผู้ใดหลายวันแล้วที่เหยียนซือเหยียนอยู่ที่โรงเตี๊ยมในเมืองหลงเซิงอย่างมีความสุขนางเลือกโรงเตี๊ยมที่แพงที่สุดเหมาชั้นบนทั้งชั้นเพื่อให้คนของตนเองอยู่ ห้องที่นางพำนักก็กว้างขวาง ยังมีห้องโถงกลางและห้องบ่าวรับใช้แยกอีกห้องหนึ่งที่นางให้เซียวยีพักกับนางก่อนหน้านี้เพื่อให้แผนของนางสมบูร

หลี่จื้อเห็นด้วย“ติดตามสังเกตฮูหยินน้อยมานานเพียงนี้ นางไม่มีทีท่าน่าสงสัยอันใด สิ่งที่แปลกไปในตัวนางคือ นางไม่สนใจท่านจริง ๆ แล้ว ทั้งยังคิดหย่าขาดจากท่าน คนเมาย่อมพูดความจริงทว่าที่นางปรนนิบัติท่านได้อย่างคล่องแคล่วนั่นคือสิ่งใดกัน”ไป๋จิ้งหานเอ่ยต่อพลางมองร่างบอบบางที่เหมือนจะหลับสนิทไปแล้ว“หรื