Lahat ng Kabanata ng ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!: Kabanata 31 - Kabanata 40

บทที่ 19 เผชิญหน้าทันทีที่ก้าวเข้าสู่เขตจวนสกุลไป๋ บรรยากาศก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงจากความครึกครื้นวุ่นวายของตลาดด้านนอก สู่พื้นที่เงียบสงบที่ดูราวกับเป็นอีกโลกหนึ่งภายในจวนกว้างขวางราวกับเมืองเล็ก ๆ ทุกพื้นที่ถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย พื้นศิลาเรียงตัวแน่นหนา สะท้อนถึงความพิถีพิถันของผู้ดู

บทที่ 20 สู้กลับชาติที่แล้วเหยียนซือเหยียนคนเดิมชีวิตพังเพราะความใจร้อนมาแล้ว เพราะรักไป๋จิ้งหานจนโงหัวไม่ขึ้นจึงถูกปั่นหัวจากสตรีสองนางนี้ได้ง่าย เมื่อมีประสบการณ์แล้ว นางต้องไม่ทำให้ตนเองถึงทางตันอีกไป๋จิ้งหานจะเป็นอย่างไรก็ช่างเถิด นางไม่ทุกข์ร้อนเพราะเขาแล้ว ต่างฝ่ายต่างวางยากัน นับว่าความแค้น

เหยียนซือเหยียนจ้องเขาท่าทางข่มขู่จนคนรู้สึกหวาดกลัว“ข้าจะฟ้องท่านพี่ ฟ้องไปถึงท่านพ่อ และอาจถึงไทเฮาด้วย ข้าจะบอกพวกเขาว่า จวนสกุลไป๋รังแกข้าจนทำให้ได้รับความลำบาก หลอกให้ข้าเดินมาคารวะฮูยินสุราแล้วยังไม่ออกมาต้อนรับ จากนั้นก็ยังจะให้ข้าเดินกลับอีก คอยดูเถิดว่าไทเฮาจะตรัสว่าอย่างไรกับการที่มาถึงจว

พ่อบ้านจ้าวเข้าใจแล้ว เพื่อชดเชยเรื่องเรือนหลังนี้ สิ่งที่เขาทำได้โดยไม่ขัดคำสั่งของฮูหยินชราก็คงเป็นเรื่องอาหารของคนจากเมืองหลวง“ขอรับ ข้าจะสั่งบ่าวเดี๋ยวนี้ ให้ไปทำอาหารเพิ่มแล้วรีบนำเดี๋ยวนี้ขอรับ”เขาหันไปสั่งให้คนขับรถม้ารีบตรงไปยังโรงครัว นำอาหารมาเลี้ยงคนจากเมืองหลวงให้อิ่มหนำสำราญบ่าวคนหนึ

เมื่อได้ฟังดังนั้น นางพลันเข้าใจทุกอย่างเหยียนซือเหยียนหัวเราะในลำคอเช่นเดียวกับชาติที่แล้ว อี้ชิงกุมอำนาจทางการเงินของจวนไว้ทั้งหมด แต่ชาติที่แล้วเหยียนซือเหยียนร่ำรวยล้นฟ้า มีเงินสินเดิมติดตัวมาไม่น้อย นางจึงไม่เคยสนใจเงินของสกุลไป๋แม้แต่น้อยทว่าตอนนี้เงินที่นำติดตัวมากลับถูกปล้นไปทั้งหมดแล้ว ตอ